Η απρόσμενη πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα από την Άνγκελα Μέρκελ αλλάζει τους σχεδιασμούς Αθήνας και Βερολίνου και μεταθέτει τις λύσεις στη διαπραγμάτευση σε άλλα πεδία και χρόνους, σημειώνουν πολιτικοί παρατηρητές.
Πρόκειται για μία κίνηση που ερμηνεύεται ως προσπάθεια και της γερμανικής πλευράς να λιώσουν οι πάγοι και να σταματήσουν οι ανόητοι (όπως τους χαρακτήριζε στο newsit.gr) υψηλόβαθμη πηγή, χαρακτηρισμοί και οι ανούσιες επιθέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες που όχι μόνο δεν διευκολύνουν την προσέγγιση, άλλα δηλητηριάζουν το κλίμα, δυσκολεύουν τις επαφές, καθώς και τις διαπραγματεύσεις. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο προσωπικός παράγοντας, η καλή χημεία παίζουν ρόλο, αφού το στοιχείο της εμπιστοσύνης εξαρτάται και από τις προσωπικές σχέσεις και επαφές.
Που σημαίνει ότι η πρόσκληση λειτουργεί σε δύο τουλάχιστον επίπεδα, στο διμερές και κυρίως στο επίπεδο της διαπραγμάτευσης.
Η πρόσκληση μάλιστα έρχεται τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να ζητήσει πολιτική λύση, όπως μαρτυρούν δηλώσεις και διαρροές για την απόφαση του πρωθυπουργού να θέσει το ζήτημα στη σύνοδο κορυφής της ερχόμενης Πέμπτης.
Η κίνηση της Ανγκελας Μέρκελ προς τον Αλέξη Τσίπρα εμπεριέχει πρωτίστως το στοιχείο της αναζήτησης πολιτικής λύσης στη διαπραγμάτευση. Ακόμα και αν συζητήσουν για μεταρρυθμίσεις, μέτρα και στόχους η πολιτική διάσταση έρχεται πλέον στο προσκήνιο και καθορίζει το πλαίσιο της συμφωνίας (εφόσον καταστεί εφικτή στο πολιτικό σκέλος) της διαπραγμάτευσης. Εξάλλου, οι δύο ηγέτες συνομιλώντας τετ α τετ θα έχουν την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουν τις παρεξηγήσεις ανάμεσα στην Αθήνα και το Βερολίνο, πράγμα που θα επιτρέψει να σταματήσει η δηλητηριώδης αντιπαράθεση που εμπεριέχει και συγκρουσιακά στοιχεία, τα οποία δεν αποκλείεται να ωθήσουν τα πράγματα προς το “ατύχημα” που κανένας επισήμως δεν θέλει, αλλά αρκετοί το προετοιμάζουν υπόγεια. Και ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν είναι εντελώς απίθανο να οδηγήσει σε σύγκρουση με απρόβλεπτες συνέπειες όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την ευρωζώνη και την Ευρώπη γενικότερα.
Ομως θα ήταν πραγματικά ένα τεράστιο πλήγμα για την Ευρώπη να μην μπορέσει να αντιμετωπίσει ένα ζήτημα του μεγέθους της ελληνικής οικονομίας. Θα δείξει στη διεθνή σκηνή αδυναμία η οποία θα οδηγήσει κάποιους να σκεφτούν αν αυτό συνέβη για την Ελλάδα, πόσο θα είναι εφικτή η εξεύρεση λύσης για μεγαλύτερα και πιο δύσκολα και σύνθετα προβλήματα, εξέλιξη που ασφαλώς θα πλήξει το κύρος της Ευρώπης και της Γερμανίας.
Ταυτοχρόνως θα πληγεί και το κύρος της Μέρκελ, η οποία, όπως λένε δημοσιεύματα του διεθνή Τύπου σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να της χρεώσει η ιστορία τη δημιουργία του μεγαλύτερου και του πλέον διαλυτικού προβλήματος της ευρωζώνης την περίοδο που ήταν στην καγκελαρία.
Κι΄ αυτό το συνδέουν με την φροντίδα για την υστεροφημία της, αφού δεν αποκλείεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, να αποχωρήσει από την καγκελαρία το 2016.
Πάντως, ύστερα από την πρόσκληση της Μέρκελ προς τον Αλέξη Τσίπρα να επισκεφθεί το Βερολίνο και η άμεση αποδοχή αυτής, αλλάζει και το χαρακτήρα που θα είχε για την Αθήνα η σύνοδος κορυφής.
Η απόφαση του πρωθυπουργού να δώσει τη μάχη της πολιτικής λύσης πάση θυσία μετατίθεται πλέον, αφού είναι πολύ λογικό να προηγηθεί η συνάντηση με την Ανγκελα Μέρκελ και η συζήτηση της πολιτικής και οποιασδήποτε άλλης λύσης ανάμεσα στους δύο ηγέτες.
Από την άλλη πλευρά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μέρκελ με την κίνηση αυτή μεταθέτει την εξεύρεση λύσης σε διμερές επίπεδο από το πολυμερές της συνόδου κορυφής.
Με την απόφασή της για πρόσκληση στέλνει και το μήνυμα ότι τη λύση μπορεί να τη δώσει μόνο το Βερολίνο, ενώ αποφεύγει και τυχόν τριβές στη σύνοδο κορυφής από τη στιγμή που η προσπάθεια πλαγιοκόπησης της απόφασης του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου δεν είναι και η πλέον ορθόδοξη στάση για τα κοινοτικά ειωθότα.
Για να συμπληρώσουμε το παζλ θα προσθέσουμε τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες μέρες και δεν διαψεύστηκαν, ότι η Angkela Μέρκελ είναι διατεθειμένη να προωθήσει και ανoρθόδοξες λύσεις ώστε να αποτραπεί ένα ελληνικό Grexit.