1. Η πολύ μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας (75%), τάσσεται σταθερά υπέρ της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη και το ευρώ. Το εύρημα δεν είναι καινούριο, είναι όμως εξαιρετικά σημαντικό γιατί το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν πυκνώσει οι φωνές (πολλές και από κυβερνητικά στελέχη) που ισχυρίζονται ότι η έξοδος από το ευρώ δεν συνιστά καταστροφή, ενώ έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε δυσαρεστημένοι από τη στάση της Ευρώπης.
2. Η προσωπική απήχηση του πρωθυπουργού παραμένει ιδιαιτέρως υψηλή. Δεν βρίσκεται βεβαίως – και λογικά – στα επίπεδα της περιόδου αμέσως μετά τις εκλογές, η θετική γνώμη για το πρόσωπο του όμως βρίσκεται στο 55% (22% καλύτερη και 33% το ίδιο καλή σε σχέση με πριν τις εκλογές), κάτι που σημαίνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί το πλέον ισχυρό «όπλο» για την κυβέρνηση στην επαφή της με την κοινωνία.
3. Είναι μεγαλύτερο το κομμάτι της κοινωνίας που θέλει συμφωνία, από εκείνο που προκρίνει μια ανυποχώρητη στάση. Το 50%, έναντι του 41%, ζητά συμφωνία ακόμη και αν η κυβέρνηση πρέπει να υποχωρήσει σε κάποιες από τις κόκκινες γραμμές της, ενώ το 45% πιστεύει ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε συμφωνία που δεν ικανοποιεί τις θέσεις μας, έναντι του 39% που προκρίνει στην περίπτωση αυτή τις εκλογές. Το πιο σημαντικό εδώ, είναι ότι η κοινωνία εμφανίζεται σχεδόν μοιρασμένη, σε δύο διαμετρικά αντίθετες απόψεις. Πέρα από το ότι αυτό δυσχεράνει τις πολιτικές αποφάσεις, το πιο σημαντικό είναι ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε ιδιαιτέρως δυσάρεστες εντάσεις και διχαστικές λογικές.
4. Η πρόθεση ψήφου έχει ασφαλώς σχετική αξία. Όχι τόσο γιατί βρισκόμαστε τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, όσο γιατί, αν πάμε σε εκλογές, πολλά θα κριθούν από το λόγο που θα τις προκαλέσει, το διακύβευμα τους, αλλά και τις συνθήκες μέσα στις οποίες θα πραγματοποιηθούν. Σε κάθε περίπτωση η κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει, με ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας όμως να παίρνει αποστάσεις από τις πολιτικές της κυβέρνησης. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει και σε μείωση της (μεγάλης πάντα) διαφοράς ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, ενώ όλα τα άλλα κόμματα κινούνται στα επίπεδα των ποσοστών τους των βουλευτικών εκλογών.
Το απολύτως ρευστό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, συνεπάγεται ασφαλώς και ανάλογη κινητικότητα στις τάσεις και τη στάση της κοινωνίας. Ότι σήμερα ισχύει, αύριο μπορεί να έχει ανατραπεί. Ακριβώς γι’ αυτό, τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε συνάρτηση με το χρόνο και τα δεδομένα των ημερών που πραγματοποιούνται, ενώ θα βοηθούσε πολύ αν η πολιτική αντιπαράθεση είναι ψύχραιμη και βασίζεται στην ειλικρίνεια και τη νηφαλιότητα.