Και την εθισμένη στην ευκολία κοινωνία λίγο μακρύτερα από το ενδεχόμενο της οριστικής χρεοκοπίας ,που θα κρέμεται μονίμως πάνω από τα κεφάλια μας .
Οι δυο αυτές όψεις έχουν προσδιοριστεί με κάποια ασάφεια από την ίδια, με διάφορες εννοιολογικές ακροβασίες .Είναι από τη μια ο στερημένος βίος, που αποδίδεται στη λιτότητα και συνεπεία αυτής η ανθρωπιστική καταστροφή, που πρέπει να προληφθεί . Και από την άλλη ο λιτός βίος που τέθηκε στην συζήτηση από τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη , μάλλον ως κλασσική αρετή που πρέπει να μπει στην ζωή μιας αριστερής κυβέρνησης και των πολιτών που την εξέλεξαν .
Είναι παντελώς αμφίβολο ότι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ οδήγησαν στην εξουσία μόνο οι πολίτες με τους στερημένους βίους λόγω της κρίσης και των θεραπειών της ή οι πολίτες με τους λιτούς βίους λόγω ιδεολογικής η φιλοσοφικής στάσης απέναντι στη ζωή . Το οδήγησε και μια ποικιλία τάξεων και στρωμάτων που δεν μπήκαν καν στην τροχιά της στερημένης ( χωρίς δουλειά , ρεύμα , φάρμακα , τροφή ) ζωής . Απλώς , μπήκαν στη ρότα μιας λιτής ζωής εκ των πραγμάτων (μειώσεις μισθών , συντάξεων, αύξηση και άδικη επιβολή φόρων ) και όχι από άποψη .
Αν η κυβέρνηση με την πολιτική της καταφέρει να πετάξει τα σωσίβια και να διασώσει εκείνους που οδεύουν ή πέρασαν στη φάση της εξαθλίωσης και να κατανείμει συμμετρικά μέχρι την κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας το βάρος των αυστηρών (όσο κι αν χαλαρώσουν) δημοσιονομικών προσαρμογών θα έχει πετύχει τον βασικό της σκοπό . Κι αν καταφέρει να αντισταθεί στις πιέσεις των επιτηδείων πελατών που εμφιλοχώρησαν στο κύμα της πολιτικής αλλαγής από ιδιοτέλεια θα έχει αποφύγει τον μεγαλύτερο πειρασμό .
Αν ακόμη καταφέρει να εξορθολογήσει το μεταρρυθμιστικό μενού της νέας σύμβασης ,όπως κι αν την ονομάσει, και αποσυνδέσει τον διοικητικό ιστό της χώρας από την διαφθορά θα είναι στον στόχο . Αν αποκόψει τις πολιτικές πρωτοβουλίες από τους πελατειακούς μηχανισμούς των συντεχνιών και των προνομιούχων του δημοσίου και αποκλείσει από την νομή της εξουσίας και των δημοσίων πόρων την λεγόμενη ολιγαρχία θα κάνει το νέο συμβόλαιο ελπιδοφόρο και αντάξιο της πολιτικής της ρητορείας.
Ασχέτως αν δέχεται βροχηδόν τις δεικτικές επικρίσεις για την πραγματοποίηση της περιβόητης κολοτούμπας και την μετονομασία των όρων μνημόνιο και τρόικα κυρίως με όρους πολιτικού μάρκετινγκ και όχι ουσίας . Και μάλιστα την ώρα που ο πρωθυπουργός και οι επιτελείς του θα λένε πως δεν υπάρχει πια μνημόνιο και τρόικα με την δογματική ακαμψία που παραμόρφωσε την πολιτική σκηνή και δίχασε το κοινωνικό ακροατήριο τα τέσσερα τελευταία χρόνια.