Στην Ειδομένη τραυματίζεται ο νόμος και το κράτος δικαίου

Κι αυτό γιατί πολύ απλά είναι ακατανόητο το γεγονός. Δεν ζητά κανείς να αλλάξει η στάση της κυβέρνησης απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Πολύ καλά πορεύεται ως τώρα και είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης του προσφυγικού μέσω της πειθούς και χωρίς τη χρήση βίας ήπιας ή σκληρής. Γιατί αυτό απαιτεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων τους βάσει του διεθνούς δικαίου. Τα υπόλοιπα είναι κραυγές, που αγνούν το δίκαιο, κραυγές αντιδημοκρατικές.
Όμως, από το σημείο αυτό μέχρι την αποδοχή (ή την ανοχή αν θέλετε) φαινομένων ανομίας, η απόσταση είναι τεράστια. Είναι η νύχτα με τη μέρα.

Διότι η εφαρμογή των νόμων σε ένα κράτος δικαίου πρέπει να γίνεται χωρίς εξαιρέσεις. Και δεν αποτελεί ένδειξη ή απόδειξη προοδευτικότητας, ή αριστεροσύνης ή αν θέλετε καλού πνεύματος, η κατάληψη της σιδηροδρομικής γραμμής στην Ειδομένη, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κανένας απολύτως πραγματικός ή συμβολικός λόγος.

Η μετακίνηση των προσφύγων και των μεταναστών λίγα μέτρα πιο πέρα  δεν θα δυσχεράνει τη θέση τους, ούτε θα αφαιρέσει κάτι από το δυναμισμό των κινητοποιήσεών τους, ούτε προσθέτει εμπόδια στο στόχο τους που είναι η μετάβαση σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Και το θέμα δεν είναι τυχόν ζημιές που υφίστανται εξαγωγικές ή εισαγωγικές επιχειρήσεις, δεν είναι η εικόνα που δημιουργείται και δυσχεραίνει την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ούτε η ο τραυματισμός της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό, ούτε οποιοδήποτε άλλο οικονομικό όφελος ή ζημιά. 

Αν ήταν αυτό θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε την κατάσταση, εφόσον οδηγούσε σε λύση του προσφυγικού προβλήματος και συνέβαλε στην επίτευξη των στόχων των προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται στην Ειδομένη.

Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό και αφορά στη λειτουργία του κράτους δικαίου, στις αποφάσεις των οργάνων που σέβονται όλους όσους (Ελληνες και αλλοδαπούς) βρίσκονται στην επικράτεια. Και σεβασμός σημαίνει ίση αντιμετώπιση, σημαίνει σεβασμός των δικαιωμάτων και ανάληψη των υποχρεώσεων. Σεβασμός σε μία ευνομούμενη πολιτεία, σε μία πολιτεία δικαίου, σημαίνει ίση και όμοια εφαρμογή του νόμου για όλους τους πολίτες, Ελληνες και αλλοδαπούς. Σεβασμός του νόμου όχι μόνο από την πολιτεία, αλλά και από τους Ελληνες πολίτες και τους αλλοδαπούς. Πράγμα που δεν συμβαίνει στην Ειδομένη, όπου παραβιάζεται ο νόμος και τραυματίζεται το κράτους δικαίου. 

Οσοι το ξεχνούν τη σημασία της εφαρμογής του νόμου, ας θυμηθούν τον Σωκράτη, ο οποίος στο όνομα του νόμου αρνήθηκε να αποδράσει από τη φυλακή και προτίμησε να πάρει το κώνειο για να μην προδώσει τις αρχές του.

Και οι αρχές μιας αριστερής κυβέρνησης δεν μπορεί να είναι η ανομία, αλλά πρωτίστως η ίση εφαρμογή του νόμου για όλους, η ισονομία και η ισοπολιτεία. Που σημαίνει ότι  η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να βρει πειστικό τρόπο να αποκαταστήσει την εφαρμογή του νόμου. Οι νησίες ανομίας (όσο μικρές κι΄ αν είναι) δεν είναι αποδεκτές από μία πολιτεία δικαίου και ισονομίας.