Με τράβηξε σ’ ένα οικόπεδο με πολλά δένδρα να δω τις εικόνες που «οι Αμερικανοί δεν θα ξεχάσουν ποτέ » , όπως έλεγε . Η 17Ν μόλις είχε δολοφονήσει με ανατίναξη παγιδευμένου αυτοκινήτου τον πλοίαρχο Νορντίν στο αποκορύφωμα επιθέσεων κατά στόχων των ΗΠΑ. Σε μια κολασμένη περίοδο αντιαμερικανισμού στην οποία είχε προηγηθεί η απόπειρα κατά του Τζ. Κάρος στη Φιλοθέη και οι βομβιστικές επιθέσεις κατά λεωφορείων προσωπικού των βάσεων σε Ρέντη και Καβούρι .
Θυμήθηκα αυτόν τον αξιωματούχο που, παρεμπιπτόντως, είχε τότε μεγάλη πρεμούρα για την επικείμενη προκήρυξη, βλέποντας τώρα τις οξείες Αμερικανικές αντιδράσεις στο θέμα της αποφυλάκισης του Σάββα Ξηρού βάσει του νέου νόμου, που δίνει την δυνατότητα κατ οίκον «περιορισμού» του ,για σοβαρούς λόγους υγείας . Με βάση την δίκη ,οι Αμερικανοί θεωρούν συνένοχο της δολοφονίας Νορντίν , όπως και του σμηνία Στιούαρτ το ΄91, τον Σ. Ξηρό , τον άνθρωπο που θεωρείται ότι εξέλιξε την επιχειρησιακή δράση της οργάνωσης στο θέμα των εκρηκτικών μεθόδων .
Η κλιμάκωση των αντιδράσεων, μέχρι του σημείου να αναδειχθούν ημεδαποί κρατούμενοι ως διεθνείς τρομοκράτες , ήταν αναμενόμενη από μια χώρα με τις δεδομένες θέσεις στο θέμα της τρομοκρατίας και τον νομικό πολιτισμό που προβλέπει και θανατικές καταδίκες για ανάλογες υποθέσεις . Ως προς τη ουσία, με δεδομένη την αδυναμία του σωφρονιστικού συστήματος να παράσχει την φροντίδα που απαιτούν περιπτώσεις κρατουμένων με βαριά νοσήματα , αντί του Μεσαιωνικού «να σαπίσει στη φυλακή, αφού δεν μπορούμε να τον σκοτώσουμε », αποτελεί λύση ο κατ οίκον περιορισμός και νοσηλεία . Αρκεί να είναι τέτοιος , όπως εμφατικά ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς προσπάθησε να πείσει τον Αμερικανό ομόλογο του .
Το θέμα είναι πως μια χώρα που βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού δημοσιονομικά και επαπειλείται με πλήρη κατάρρευση ολόκληρων δομών της θα μπορούσε να λύσει το ζήτημα στο πλαίσιο μιας, εν ευθέτω χρόνω , αφού δεν μπόρεσε τόσα χρόνια ,συνολικής αναμόρφωσης του σωφρονιστικού κώδικα ,που μάλιστα είναι και διαθέσιμη . Και όχι να δίνει την εντύπωση πως την ώρα που ο κόσμος χάνεται ,μεθοδεύει κατά προτεραιότητα εσπευσμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες με εξειδικευμένα χαρακτηριστικά και μάλιστα υπό πίεση.
Είναι σχεδόν βέβαιο πως ο Σ. Ξηρός δεν αποτελεί πλέον κίνδυνο για κανέναν , αυτό ίσως το γνωρίζουν και οι ίδιοι οι Αμερικανοί .Ωστόσο αντιδρούν σφοδρά για λόγους αρχής και πολιτικής πίεσης μετά τα ανοίγματα στη Μόσχα ,αλλά και επίγνωσης ότι τα τελευταία χρόνια η χώρα μας αποτελεί ένα αποδομούμενο τοπίο οικονομικής ασφυξίας και θεσμικής αταξίας . Κάτι που δεν είναι βέβαιο ότι εννοούν οι πολιτικοί διαχειριστές του εγχώριου φάσματος συνολικά . Που έπρεπε να είχαν συμφωνήσει από χρόνια στην συνολική αναδιάρθρωση του άθλιου σωφρονιστικού μας συστήματος στο πλαίσιο λειτουργίας ,όχι ενός δεξιού ή αριστερού κράτους , αλλά ενός ανεπτυγμένου κράτους . Και όχι να έχουν τώρα την υπόθεση Σάββα στον πάγκο των διαπραγματεύσεων και στο πεδίο στείρων αντιπαραθέσεων .