Τεκμηριωμένη απάντηση με νούμερα και αριθμούς στα περί «λεφτόδεντρων» που είπε η κυβέρνηση σχολιάζοντας τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν τα στελέχη της Κουμουνδούρου.
Αναφέρουν πως το Μέγαρο Μαξίμου «αρνείται ευθέως την κοινωνική πραγματικότητα, αρνείται ότι υπάρχει πρόβλημα υπερχρέωσης των νοικοκυριών, αρνείται ότι υπάρχει πρόβλημα επιβίωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προσβάλλοντας τελικά ευθέως τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας που αγωνιά».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ Έφη Αχτσιόγλου ανέφερε μάλιστα χαρακτηριστικά πως «με την απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών, η κυβέρνηση κατέστησε σαφές ότι:
– Απορρίπτει τη ρύθμιση χρεών με κούρεμα οφειλής για νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
– Απορρίπτει τη στήριξη των θέσεων και των σχέσεων εργασίας σηκώνοντας τα χέρια ψηλά μπροστά σε νέο κύμα ανεργίας και φτωχοποίησης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
– Απορρίπτει την ουσιαστική ενίσχυση της ρευστότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
– Επιμένει στον πτωχευτικό της νόμο που οδηγεί σε μαζικές πτωχεύσεις νοικοκυριών, εκκαθάριση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δημεύει λαϊκές περιουσίες και την πρώτη κατοικία».
«Λαθροχειρία και ψέματα του υπ. Οικονομικών»
Τα στελέχη της Κουμουνδούρου επισημαίνουν ακόμα ότι «σε ό,τι αφορά τα χρέη της πανδημίας το Υπουργείο Οικονομικών προβαίνει σε μια πρόδηλη λαθροχειρία . Υποστηρίζει δηλαδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψεύδεται ότι τα χρέη της πανδημίας προς Δημόσιο και Τράπεζες είναι 17 δισ., διότι τα νέα χρέη προς την Εφορία (και μόνο) είναι 5,1 δισ. μέχρι το τέλος του 2020. Αφαιρεί δηλαδή σκοπίμως από την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, για να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να παρουσιάσει τεχνητά μειωμένο το πρόβλημα. Η αλήθεια είναι ότι τα νέα χρέη που δημιουργήθηκαν στην πανδημία μέχρι τέλος του 2020 είναι 17 δισ., 10 προς τις Τράπεζες (όπως έχει επισήμως επιβεβαιώσει η ΤτΕ) και 7 δισ. προς το Δημόσιο. Ας ξανακοιτάξει λοιπόν τα δεδομένα και την ανακοίνωσή του».
Σε ότι αφορά τα μέτρα ρευστότητας που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υποτιθέμενα “λάθη” που εντοπίζει το Υπουργείο Οικονομικών στην κοστολόγησή τους οι ίδιοι άνθρωποι αναφέρουν πως «με εξόφθαλμη παραποίηση το Υπουργείο Οικονομικών πολλαπλασιάζει το κόστος του μέτρου της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών, λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διευκρίνισε ότι το μέτρο αφορά πληττόμενους, και διαψεύδοντας τα νούμερα που το ίδιο δίνει ακόμη και στην τωρινή απάντησή του. Δεδομένου ότι τα έσοδα από τις εισφορές είναι όπως παραδέχεται και το Υπουργείο Οικονομικών περί τα 1 δισ./μήνα για 2,1 εκατ. εργαζομένους, και οι εργαζόμενοι σε αναστολή είναι περίπου 600.000, το κόστος της κάλυψης των ασφαλιστικών εισφορών από το κράτος για 6 μήνες κυμαίνεται στην περιοχή του 1,5 δισ. και όχι στα 4 δισ. όπως λέει, κι αυτό είναι το ακραίο σενάριο καθώς οι εργαζόμενοι σε αναστολή είναι πρωτίστως οι χαμηλόμισθοι και όχι τα καλύτερα αμειβόμενα στελέχη που συνεχίζουν να εργάζονται κανονικά. Εκτός και αν υπολογίζει τις ασφαλιστικές εισφορές για μισθούς τύπου Φουρθιώτη και χάνει το μέτρημα…»
Η Εφη Αχτσιόγλου διευκρινίζει ακόμα ότι «το κόστος από τη μη επιστροφή της επιστρεπτέας προκαταβολής αφορά το 50% των ποσών που μέχρι στιγμής έχουν καταβληθεί, δηλαδή των 6,7 δισ., αφού το Υπουργείο αποφάσισε εσχάτως ότι το 50% δεν επιστρέφεται και στους πρώτους κύκλους της. ‘Άρα ο υπολογισμός του κόστους με βάση τα μέχρι σήμερα καταβληθέντα είναι ορθός.
«Το υπ. Οικονομικών επιμένει»
Σε ότι αφορά τον πτωχευτικό κώδικα οι συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα επισημαίνουν ότι «το Υπουργείο Οικονομικών υπερασπίζεται για μια ακόμη φορά τον ακραία αντικοινωνικό νόμο της κυβέρνησης.
Ως μόνη προτεραιότητα έχει τη ρευστοποίηση των περιουσιών των πολιτών που χρωστούν, τον νόμο με το οποίο πτωχεύουν οι πάντες, οι μισθωτοί, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι συνταξιούχοι, τα νοικοκυριά, όπως πτωχεύει μια μεγάλη επιχείρηση, και δεν τους αφαιρεί απλώς ό,τι έχουν και δεν έχουν, αλλά και ό,τι πιθανά θα αποκτήσουν τα επόμενα χρόνια, τον νόμο με το οποίο το 81% των μικρών επιχειρήσεων που αυτή τη στιγμή ασφυκτιούν οδηγούνται σε αυτόματη πτώχευση.
Καταργεί οριζόντια και οριστικά την προστασία της πρώτης κατοικίας για όλους: μεσαία τάξη, λαϊκά νοικοκυριά, ευάλωτους πολίτες. Και επιχειρεί να τον παρουσιάσει και ως «κοινωνικό», μάλλον με την ίδια αντίληψη που και ο κ. Χατζηδάκης προσπαθεί να μας πείσει ότι η 10ωρη εργασία είναι υπέρ του εργαζόμενου…».
