«Η συγκυβέρνηση προσπαθεί να περάσει από την Ελλάδα τράνζιτ και εν κρυπτώ τους δύο συνεισηγητές της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ότμαρ Κάρας και Λεμ Χοάνγκ Νγκοκ» τονίζουν στελέχη της Κουμουνδούρου και σημειώνουν ότι «Η σημερινή κυβέρνηση τρέμει το φως. Τρέμει για τη δεδηλωμένη, κάθε μέρα στη Βουλή».
Μάλιστα συνεργάτες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ πριν ακόμη ο κ. Κάρας πει αυτά που είπε για τον κ. Τσίπρα κατηγορούσαν εκ νέου την κυβέρνηση για την επιχείρηση υποβάθμισης του ρόλου της Εξεταστικής Επιτροπής του ευρωκοινοβουλίου
– Στην αρχή, με τη βοήθεια του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, ανέβαλε την έλευσή τους για να μη χαλάσει τη φιέστα της ανάληψης της ελληνικής προεδρίας.
– Στη συνέχεια, απορρίπτοντας στην πράξη το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ, με επιστολή του Προέδρου του Αλέξη Τσίπρα προς τον Πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη στις 27.12.2013, για ουσιαστική συζήτηση σε βάθος ανάμεσα στους δύο συνεισηγητές και τις εμπλεκόμενες κοινοβουλευτικές επιτροπές σε πλήρη σύνθεση.
Σύμφωνα πάντως με την Κουμουνδούρου ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί και επιδιώκει να χυθεί άπλετο φως στο «ντροπιαστικό παρασκήνιο των Μνημονίων» και να τεκμηριωθεί, για ακόμα μία φορά, «η απόλυτη χρεοκοπία της μνημονιακής πολιτικής» διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι, μετά τις εθνικές εκλογές, «η νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, θα συστήσει Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο, για να διερευνηθεί η αλήθεια σε σχέση με την υπαγωγή της χώρας στον έλεγχο της τρόικας και να αποδοθούν ευθύνες, όπου ανήκουν»
Παρά τις απαντήσεις που έχει αποστείλει η κυβέρνηση μέσω του Υπουργού Οικονομικών στο ερωτηματολόγιο της ευρωπαϊκής Εξεταστικής Επιτροπής, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι υπάρχουν ακόμη «μετέωρα» 8 ερωτήματα, και συγκεκριμένα:
1. Στην παράγραφο 24, σελ.9, του σχεδίου έκθεσης, οι δύο συνεισηγητές υπογραμμίζουν ότι, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών, «ο λόγος του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ έχει αυξηθεί απότομα σε όλες τις χώρες που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα». Επειδή, οι ίδιοι, στην παράγραφο 2, εντοπίζουν τη «“μη βιωσιμότητα” των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας» ως το βασικό αίτιο για την υιοθέτηση του Μνημονίου, παραμένει το ερώτημα εάν σήμερα, με το λόγο δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ στο 176%, δηλαδή, περίπου, κατά 50% αυξημένο σε σύγκριση με το 2009, οι δύο συνεισηγητές θεωρούν το δημόσιο χρέος της χώρας βιώσιμο. Εάν όχι, ποια εκδοχή προκρίνουν οι ίδιοι για την οριστική και αποτελεσματική αποκατάσταση της βιωσιμότητάς του: τη διευκόλυνση της εξυπηρέτησής του, σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup στις 27.11.2012»;
2. Στην παράγραφο 35, σελ. 10, οι δύο συνεισηγητές επισημαίνουν ότι η δημοκρατική λογοδοσία της τρόικας στις μνημονιακές χώρες είναι μεν εκ προοιμίου ανεπαρκής, ωστόσο «ποικίλλει μεταξύ των χωρών, ανάλογα με τη βούληση των εθνικών αξιωματούχων». Πως αξιολογούν τη βούληση των Ελλήνων αξιωματούχων και το επίπεδο δημοκρατικής λογοδοσίας της τρόικας στην Ελλάδα.
3. Στην παράγραφο 2, σελ. 6, του σχεδίου έκθεσης, οι δύο συνεισηγητές επικαλούνται τα εκ των υστέρων αναθεωρημένα στατιστικά στοιχεία για τα δημοσιονομικά μεγέθη του 2009. Γνωρίζουν οι δύο συνεισηγητές ότι ανώτατα στελέχη της τότε Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας (ΕΣΥΕ) έχουν τεκμηριωμένα αμφισβητήσει την ακρίβεια και την αξιοπιστία των στοιχείων αυτών – ότι, δηλαδή, τα θεωρούν σκόπιμα διογκωμένα; Για ποιο λόγο δεν συναντήθηκαν μαζί τους ή δεν έχει ζητηθεί η αυτοπρόσωπη κατάθεσή τους, στο πλαίσιο της έρευνας που διεξάγουν;
4. Στην Ελλάδα αποδέκτες του ερωτηματολογίου των δύο συνεισηγητών ήταν ο σημερινός Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο σημερινός υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιώργος Προβόπουλος. Από τους τρεις, μόνον ο κ. Προβόπουλος κατείχε την ίδια θέση την χρονική περίοδο πριν και κατά τη σύναψη του πρώτου Μνημονίου. Για ποιο λόγο εξαιρέθηκαν οι αρμόδιοι πολιτικοί χειριστές του πρώτου Μνημονίου, δηλαδή ο τότε Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Το ίδιο ερώτημα ισχύει και για τους πολιτικούς χειριστές του δεύτερου Μνημονίου, Λουκά Παπαδήμο και Ευάγγελο Βενιζέλο, αντίστοιχα.
5. Στην παράγραφο 26, σελ. 9, οι δύο συνεισηγητές αντιπαραβάλλουν τους στόχους της πολιτικής του ΔΝΤ (εσωτερική υποτίμηση) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (δημοσιονομική εξυγίανση) [συγκεκριμένα αναφέρουν ότι: «ενώ δεδηλωμένος στόχος του ΔΝΤ στο πλαίσιο των εργασιών συνδρομής του ως μέλους της Τρόικας είναι η εσωτερική υποτίμηση, η Επιτροπή ουδέποτε ενέκρινε σαφώς τον στόχο αυτό» και «επισημαίνει ότι, αντ’ αυτού, ο στόχος στον οποίο εστίασε η Επιτροπή και στις τέσσερις υπό έρευνα χώρες που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα είναι η δημοσιονομική εξυγίανση».
6. Θεωρούν οι δύο συνεισηγητές ότι οι καταστροφικές κοινωνικές επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών – και ιδιαίτερα η ανθρωπιστική κρίση που βιώνει η Ελλάδα – ήταν το αναγκαίο ή αναπόφευκτο κόστος για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων στις μνημονιακές χώρες;
7. Θεωρούν οι δύο συνεισηγητές ότι η υφεσιακή λιτότητα πέτυχε ως συνταγή δημοσιονομικής εξυγίανσης;
8. Θεωρούν οι δύο συνεισηγητές ότι η Ελλάδα χρειάζεται συνέχιση της λιτότητας με τρίτο Μνημόνιο;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Θα διαπραγματευτούμε με τις κυβερνήσεις και όχι με τους υπαλλήλους τους»
Βόμβα Γλέζου: Δεν αποκλείω ενδεχόμενο συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ
