ΣΥΡΙΖΑ: Πώς με το οικονομικό της πρόγραμμα η ΝΔ εξαπατά τους πολίτες

Σε αναλυτικό ενημερωτικό σημείωμα ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί κριτική στον κ. Σαμαράς λέγοντας ότι:
– μιλάει για βιώσιμο δημόσιο χρέος και υπονομεύει έτσι τη διαπραγματευτική θέση της χώρας
– το αναπτυξιακό υπόδειγμα του κ. Σαμαρά είναι χώρες όπως η Βουλγαρία και η Αλβανία
– όταν ο κ. Σαμαράς μιλάει για «φοροελαφρύνσεις» οι πολίτες πρέπει να ψάχνουν τις τσέπες τους
– για συντάξεις – επιδόματα – μισθοί. Ο κ. Σαμαράς «ξέχασε» τις δεσμεύσεις του προς την τρόικα
– το όνειρο το κ. Σαμαρά είναι εργασιακές σχέσεις γαλέρας.

Ειδικότερα η Κουμουνδούρου επιχειρεί να αποδομήσει το οικονομικό-αναπτυξιακό πρόγραμμα της ΝΔ, τονίζοντας:

1. Ο ισχυρισμός του κ. Σαμαρά ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με τις εκτιμήσεις της πλειονότητας των διεθνών επιστημονικών ιδρυμάτων και των διακεκριμένων οικονομολόγων. Παράλληλα υπονομεύει την εξαγγελία του για διαπραγμάτευση. Άλλωστε όποια διαπραγμάτευση ήταν να κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά την έκανε και το αποτέλεσμα είναι οι δεσμεύσεις που αποτυπώνονται στο e-mail Χαρδούβελη προς την τρόικα.

2. Η μόνη δυνατότητα να καταστεί το ελληνικό δημόσιο χρέος βιώσιμο, δηλαδή να μπορεί να εξυπηρετηθεί, και να μην αποτελεί τον κύριο ανασταλτικό παράγοντα κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας, είναι η μεγάλη περικοπή του, μορατόριουμ και ρήτρα ανάπτυξης για την εξυπηρέτηση του υπολοίπου. Σε αυτό σήμερα συμφωνούν με τον ΣΥΡΙΖΑ τα περισσότερα διεθνή οικονομικά ινστιτούτα και η πλειονότητα των διαπρεπών οικονομολόγων.

3. Ο κ. Σαμαράς υποσχέθηκε ανάπτυξη 3% μέχρι το 2021, δηλαδή σε 6 χρόνια, χωρίς όμως να αμφισβητήσει την πολιτική της λιτότητας που την τελευταία 5-ετία οδήγησε σε μείωση του ΑΕΠ κατά 25%. Πράγματι, η μνημονιακή δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 4% έως 4,5% του ΑΕΠ ετησίως, ώστε να εξυπηρετείται το υπέρογκο δημόσιο χρέος, συνεπάγεται τόσο δραστικές περικοπές σε θέσεις εργασίας, κοινωνικές δαπάνες και δημόσιες επενδύσεις που ακυρώνει κάθε αναπτυξιακή προοπτική. Επομένως, η υπόσχεση για 770.000 νέες θέσεις εργασίας – που είναι επανάληψη υπόσχεσης που είχε δοθεί πριν από ενάμιση χρόνο – είναι κενή περιεχομένου.

4. Ο κ. Σαμαράς υποσχέθηκε προσέλκυση επενδύσεων. Ανέφερε ως παράδειγμα ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας. Αυτές όμως δεν είναι παραγωγικές επενδύσεις αφού δεν οδηγούν σε επέκταση του παραγωγικού δυναμικού.

5. Ο κ. Σαμαράς μίλησε για προσέλκυση επενδύσεων με μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Αυτό σημαίνει χαμηλούς μισθούς και χαμηλή εξειδίκευση, προκειμένου να ανταγωνιστεί η ελληνική οικονομία οικονομίες σαν της Βουλγαρίας και της Αλβανίας. Τις «γειτονικές χώρες» που ανέφερε ο κ. Σαμαράς. Τέτοιες χώρες είναι το υπόδειγμα ανάπτυξης για τον κ. Σαμαρά;

6.«Ανταγωνιστικότητα παντού!» υποσχέθηκε ο κ. Σαμαράς ως μοχλό της ανάπτυξης. Η ανταγωνιστικότητα μετριέται με την αύξηση των εξαγωγών και την προσέλκυση άμεσων παραγωγικών επενδύσεων. Ούτε το ένα έγινε ούτε το άλλο. Επίσης, η ανταγωνιστικότητα απαιτεί καθαρούς κανόνες για τις επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, αντίθετα, με σωρεία χαριστικών ρυθμίσεων για διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, παγιώνει μονοπωλιακές καταστάσεις που στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και εμποδίζουν τις άμεσες επενδύσεις.

7. Η υπόσχεση φοροελαφρύνσεων έρχεται σε αντίθεση με τη μνημονιακή δέσμευση του κ. Σαμαρά για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα. Γι’ αυτό και ο προϋπολογισμός του 2015 προβλέπει αύξηση φορολογικών εσόδων κατά 1,5 δις ευρώ, με διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, του φόρου στα καύσιμα και του 70% της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που θα έληγε το 2014. Επιπλέον, οι δεσμεύσεις που περιέχει το e-Mail Σαμαρά-Χαρδούβελη προς την τρόικα προβλέπουν νέα φορολογικά μέτρα όπως τον διπλασιασμό του ΦΠΑ για τα ξενοδοχεία. Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι ο κ. Σαμαράς επιχείρησε μία ακόμη φορά μετά τα Ζάππεια και τα 18 σημεία αναδιαπραγμάτευσης να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό.

8. Η υπενθύμιση από τον κ. Σαμαρά ότι ο ανώτατος συντελεστής φορολογίας εισοδήματος μειώθηκε από το 45% στο 42% αποκρύπτει ότι αυξήθηκε η φορολογική επιβάρυνση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων. Ο κατώτατος συντελεστής αυξήθηκε από 10% σε 22%! Καταργήθηκε πλήρως το αφορολόγητο όριο για ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες! Μπήκε ΕΜΦΙΑ ακόμη και στα χωράφι και τα μαντριά! Δηλαδή, όταν ο κ. Σαμαράς μιλάει για «φοροελαφρύνσεις» οι πολίτες χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων χρειάζεται να ψάχνουν τις τσέπες τους.

8. Ο ισχυρισμός του κ. Σαμαρά ότι δεν θα γίνει καμία άλλη περικοπή συντάξεων έρχεται σε αντίθεση με τις δεσμεύσεις του στο mail Χαρδούβελη. Εκεί, έχει δεσμευτεί για μείωση των συντάξεων έμμεσων δικαιούχων τρία χρόνια μετά τον θάνατο του συνταξιούχου, μείωση βασικών επιδομάτων και αύξηση ενσήμων για τους γεννηθέντες μετά το 1975, περικοπή του ΕΚΑΣ με αυστηρότερα κριτήρια χορήγησης και αντικατάσταση του από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, κατάργηση των ειδικών ορίων συνταξιοδότησης, αύξηση του αριθμού των ετών για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Σε κάθε περίπτωση είναι ντροπή μετά από τόσα χρόνια τεράστιων περικοπών στις συντάξεις η κυβέρνηση να δεσμεύεται σε πάγωμα τους μέχρι και το 2017.

9. Ο κ. Σαμαράς «ξέχασε» ότι έχει δεσμευτεί στην τρόικα για εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, του συντελεστή βιωσιμότητας, του νέου μαθηματικού τύπου στις επικουρικές και στα εφάπαξ. Όλα αυτά συνεπάγονται νέες περικοπές.

10. Στο mail Χαρδούβελη περιλαμβάνεται και δέσμευση για την εφαρμογή του νέου μισθολογίου και την μείωση του μισθού των νεοεισερχόμενων στο Δημόσιο.

11. Ο κ. Σαμαράς θεωρεί τα συνδικαλιστικά δικαιώματα ασυδοσία για αυτό θέλει να επιβάλει το εργοδοτικό λοκ άουτ, την απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, τη συνέχιση των απολύσεων στον δημόσιο τομέα και την περιστολή του δικαιώματος της απεργίας.

12. Ο κ. Σαμαράς λοιδορεί τον συνδικαλισμό και τους συνδικαλιστές, για να διευκολυνθεί η περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Η αλήθεια είναι ότι τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δημιούργησαν και εξέθρεψαν τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, που σε διαπλοκή με τις κομματικές τους ηγεσίες, συκοφάντησε και υπονόμευσε να συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και εξουδετέρωσε μεγάλες ομοσπονδίες και τη ΓΣΕΕ.