Τα φτηνά πολιτικά κόλπα που σπρώχνουν τη χώρα στο γκρεμό

Πέντε χρόνια κρίσης, πέντε χρόνια φτώχειας, ταλαιπωρίας και απελπισίας του ελληνικού λαού κι΄ αυτοί δεν λένε να βάλουν μυαλό.

Οι ανόητες διαφορές, οι τεχνητές διαφοροποιήσεις, οι κόντρες, οι ανούσιες αντιπαραθέσεις και οι πομφόλυγες δεν μπορούν να κρύψουν πως έχουν τουλάχιστον ένα κοινό σημείο: Νομίζουν ότι οι πολίτες τρώνε ακόμα κουτόχορτο, είναι κάφροι που άγονται και φέρονται από τα κόλπα, τα επικοινωνιακά τρικ, τις δηλώσεις τους και τις οβιδιακές μεταμορφώσεις τους. Κούνια που τους κούναγε. Δεν έβαλαν μυαλό, δεν έβγαλαν συμπεράσματα ούτε από την τιμωρία του ΠΑΣΟΚ, ούτε από την καθήλωση της Νέας Δημοκρατίας σε επίπεδα του 20%.

Και παρότι η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την απόλυτη καταστροφή, όταν δεν εγκληματούν πυροδοτώντας διχαστικές συμπεριφορές με δηλώσεις ή πράξεις, επιμένουν στο ίδιο βλακώδες παιχνίδι της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και της επιχείρησης προσαρμογής της στα δικά τους μέτρα και συμφέροντα.

Για παράδειγμα από την πλευρά της κυβέρνησης επιχειρούν να παρουσιάσουν το τεράστιο πικρό χάπι των 8 δισ. ως ενέργεια αναδιανομής των βαρών, προστασίας των χαμηλών εισοδημάτων και μετάθεσης των βαρών στους έχοντες. Ως σωτηρία της πατρίδας, παρότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να δούμε τον ασθενή να πεθαίνει και αυτοί να μας λένε ότι η εγχείριση ήταν πετυχημένη. Αρκεί μόνο ο ΦΠΑ και η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για να ξεσκεπάσει τη μαγική εικόνα που επιχειρούν να φιλοτεχνήσουν.

Ας το πουν ευθέως. Οτι μπορούσαμε να κάνουμε το κάναμε. Επιλέξαμε να μείνουμε στο ευρώ και αυτό κοστίζει. Οι δανειστές σκληροί και ανάλγητοι επιχειρούν να μας στραγγαλίσουν και γι΄ αυτό χρησιμοποιούν κάθε θεμιτό και προπαντός αθέμιτο μέσο. Η αποτυχία δεν είναι ντροπή, η διαστρέβλωση είναι αμαρτία. Δεν αποκλείεται μάλιστα οι πολίτες να αποτιμήσουν θετικά και να εκτιμήσουν την πράξη τους αν αντί της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας επιλέξουν την αναγνώριση των λαθών και την αυτοκριτική.

Αντ΄ αυτού επιλέγουν μία κακοστημένη επιχείρηση, ένα φτιασίδωμα που όμως δυστυχώς γι΄ αυτούς δεν αποδίδει όσες κρέμες και όσο μεικ απ κι΄ αν χρησιμοποιήσουν.

Από την άλλη πλευρά οι διαπρύσιοι κήρυκες της Ευρώπης, οι όψιμοι και κατόπιν εορτής σωτήρες που ζητούσαν να ψηφιστεί οποιαδήποτε συμφωνία τώρα επιχειρούν να κάνουν στροφή με φτηνά επιχειρήματα του τύπου καθυστερήσατε κι΄ αυτό κοστίζει πολύ. Δεν έχουν τη γενναιότητα να συνταχθούν δίπλα στην κυβέρνηση, ούτε να υπογράψουν αυτή τη ρημάδα τη συμφωνία και αναλώνονται σε φληναφήματα.

Εξάλλου, αυτοί τί έκαναν όταν ήταν στην κυβέρνηση; Οταν αναφέρονται στις διαπραγματεύσεις του περασμένου χρόνου δεν έχουν καν την εξυπνάδα να ανεβάσουν τον πήχυ, αλλά τον κατεβάζουν από τα 2,5 δισ. στο 1,5 δισ. που τάχα θα κατάφερναν αν υπέγραφαν τη συμφωνία. Αν είναι έτσι τότε γιατί δεν υπογράψατε κυρίες και κύριοι; Δεν μπορούσαν, ισχυρίζονται. Γιατί τάχα; Δεν περνούσε πολιτικά απαντούν και νομίζουν ότι έτσι εξιλεώνονται. Μα, άφρονες και ανόητοι όταν προβάλετε αυτό το επιχείρημα δεν καταλαβαίνετε ότι ομολογείτε πως προτάξατε το πολιτικό κόστος και το συμφέρον σας από το συμφέρον του ελληνικού λαού; Δεν καταλαβαίνετε ότι η απάντησή σας δεν ταιριάζει σε ηγέτες, ούτε καν σε πολιτικούς μετρίου αναστήματος, αλλά σε φτηνούς πολιτικάντηδες; Γιατί οι πολιτικοί και πολύ περισσότερο οι ηγέτες χαρακτηρίζονται από την ανάληψη του ρίσκου, παίρνουν πολύ δύσκολες αποφάσεις ακόμα και κόντρα στο ρεύμα γιατί αυτό επιτάσσει το καθήκον και το εθνικό συμφέρον. Εσείς το βάλατε στα πόδια και αφήσατε την καυτή πατάτα στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ όταν τον είδατε να επελαύνει προς την κυβερνητική εξουσία. Θέλατε να επιβεβαιωθεί η θεωρία σας της αριστερής παρένθεσης, παρά να δώσετε λύση που συνέφερε στον ελληνικό λαό. Νομίζατε ότι η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα σας επανέφερε νικητές και τροπαιούχους στην κυβερνητική εξουσία. Τίποτα δεν αντιληφθήκατε εσείς τότε, όπως δεν αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα τα υπόγεια ρεύματα που διαπερνούν την κοινωνία.

Στα εύκολα είμαστε όλοι ικανοί. Στα δύσκολα τί γίνεται φωστήρες που νομίζετε ότι επιχειρηματολογείτε υπέρ των πράξεών σας;

Δυστυχώς για άλλη μία φορά το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων. Ακόμα και αν δεχθούμε ότι έχουν καλές προθέσεις, θα απαντήσουμε πως τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από ανθρώπους καλών προθέσεων.

Ηγέτες και ταγοί αυτού του λαού μπορούν να γίνουν; Δυστυχώς όχι όσο συνεχίζουν στην πεπατημένη των πολιτικάντικων προσεγγίσεων της πολιτικής ζωής.

Αλλά να το ξέρουν όλοι ανεξαιρέτως. Αν βρεθούμε στο γκρεμό, τότε η πολιτική τους καριέρα θα ακολουθήσει εκείνη του Γιώργου Παπανδρέου. Δεν θα προλάβει κανένας να εμφανιστεί ως σωτήρας. Η βουβή οργή του λαού δεν έχει αποσυμπιεστεί.

Να τους προτρέψουμε την ύστατη ώρα να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να λειτουργήσουν με γνώμονα το εθνικό συμφέρον δεν έχει νόημα, γιατί θα αποδειχθεί ότι χάνουμε τα λόγια μας.