Στα έξι συμπεράσματα στα οποία καταλήγει είναι ότι βάση του ιδρυτικού νόμου του το ΚΕΕΛΠΝΟ για να έχει την νομική δυνατότητα της ευελιξίας για τις άμεσες επεμβάσεις για την δημόσια υγεία είχε εξαιρεθεί από τις διαδικασίες τoυ δημοσίου και του δημόσιου λογισμικού.
Για το θέμα που αφορά τις 22 προσλήψεις επί υπουργίας Άδωνι Γεωργιάδη αναφέρει ότι δεν προκύπτει «ο άμεσος δόλος, όπως απαιτείται από το άρθρο 256 ΠΚ για το πρόσωπο του τότε Υπουργού, ο οποίος πάντως όφειλε (είτε ο ίδιος, είτε δια του πολιτικού του γραφείου που αποτελεί οργανωμένη υπηρεσιακή μονάδα, με Διευθυντή και προσωπικό) να έχει ελέγξει τη νομιμότητα της διαδικασίας πρόσληψης και απασχόλησης τουλάχιστον των 14 υπαλλήλων – συνεργατών του ΚΕΕΛΠΝΟ που διατέθηκαν στο γραφείο του.
Σε ότι αφορά τις συμβάσεις του ΚΕΕΛΠΝΟ αναφέρει πως η εξαίρεση του έως το 2016 στις διατάξεις περί δημοσίου λογιστικού ούτε στους γενικούς κανόνες περί δημοσίων συμβάσεων, άρα εκ τούτου, είχε τη δυνατότητα να προχωρεί νομότυπα σε απευθείας αναθέσεις έργων σε τρίτους αναδόχους.
Σε ότι αφορά την υπουργία Ανδρέα Λοβέρδου και το θέμα της αντιδικία μεταξύ ΚΕΕΛΠΝΟ-ΟΚΑΝΑ, αναφέρει ότι « δεδομένης της αστικής φύσεως της διαφοράς, αυτή εκφεύγει του αντικειμένου έρευνας της Εξεταστικής Επιτροπής. Προέκυψε δε ότι, μετά από σχετική τροποποίηση της προγραμματικής συμβάσεως, υπήρξε νομότυπη μεταβολή σκοπού για τη δημιουργία νέων δομών. Σε κάθε περίπτωση, τα διαθέσιμα ποσά δαπανήθηκαν, πράγματι, για σκοπούς δημόσιας υγείας, αλλά διαφορετικούς από εκείνους που αρχικώς είχαν προσδιορισθεί. Κατόπιν τούτων, δεν εντοπίζεται εν προκειμένω, αιτία ή περιθώριο αποδόσεως ευθυνών σε πολιτικό πρόσωπο»
Για την διαφημιστική δαπάνη του ΚΕΕΛΠΝΟ σημειώνει ότι παράλληλα γινόταν χρήση των δωρεάν προβαλλόμενων κοινωνικών μηνυμάτων αναγκαία ήταν η επιλογή να υπάρχει πληρωμένη διαφήμιση καθώς προέκυπτε αυτή από τη μεγάλη σημασία των προβαλλόμενων μηνυμάτων και της προβολής τους σε ζώνες υψηλής θέασης. Πάντως, αναγνωρίζει ότι δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα σε σχέση με το ύψος των δαπανών και εάν αυτές ήταν ανάλογες του επιδιωκόμενου κάθε φορά σκοπού, αλλά η περαιτέρω διερεύνηση της υποθέσεως και η απόδοση ενδεχόμενων ευθυνών αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης.
Σε ότι αφορά τα θέματα της υπουργίας του Δημήτρη Αβραμόπουλου αναφέρει: Για την αγορά του νέου κτιρίου του ΚΕΕΛΠΝΟ στο Μαρούσι, διαπιστώνεται ότι η διαδικασία επιλογής δεν υπήρξε η ενδεδειγμένη στο πλαίσιο που επιβάλλει η χρηστή διοίκηση και η ανάγκη διαφάνειας στη λειτουργία του Δημοσίου. Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι μέχρι σήμερα δεν έχει αμφισβητηθεί η νομιμότητα της διαδικασίας. Σε κάθε περίπτωση, η εις βάθος διερεύνηση της υποθέσεως και η αναζήτηση πιθανόν ευθυνών είναι έργο της Δικαιοσύνης.
Τέλος για την την διαταχθείσα λογιστική πραγματογνωμοσύνη στο ΚΕΕΛΠΝΟ επισημαίνεται ότι δεν προέκυψε «έλλειμμα», αλλά «διαφορές» συνολικού ύψους 89 εκ. Συνεπώς, «παρίσταται ανάγκη να ελεγχθούν τα παραστατικά χρηματικών κινήσεων, τα εντάλματα πληρωμών και είσπραξης καθώς και η εν τοις πράγμασιν διάθεση των χρηματικών ποσών που εισέρρευσαν στο ΚΕΕΛΠΝΟ κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα από την τακτική δικαιοσύνη, προς τον σκοπό διακρίβωσης της τέλεσης ή μη ποινικού αδικήματος».
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163