''Οι ΗΠΑ και ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί να πάρει ένα μάθημα από την Άνγκελα Μέρκελ'' εκτιμούν σε κύριο άρθρο τους οι Financial Times.
Διαβάστε όλο το άρθρο.
”Στην εξωτερική πολιτική, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να κάνουμε περισσότερα με όσο το δυνατόν λιγότερα. Οι αξιωματούχοι μπορεί, για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσουν ένα μείγμα οικονομικής μόχλευσης και καταναγκαστικής διπλωματίας για να πάρουν τα αποτελέσματα που θέλουν, χωρίς συγκρούσεις ή εμπορικούς πολέμους.
Το 2013, θα δούμε σίγουρα περισσότερες από αυτές τις λιγότερο επικίνδυνες και πιο αποδοτικές τακτικές, καθώς σε ΗΠΑ, Ευρώπη, και Κίνα οι αξιωματούχοι αποφεύγουν εμπλοκές στο εξωτερικό για να εστιάσουν την προσοχή τους σε εσωτερικά θέματα. Εάν όμως, έμαθαν κάτι από όσα συνέβησαν το 2012, τότε θα αντισταθούν στον πειρασμό να χρησιμοποιήσουν κενά τελεσίγραφα ως εργαλείο ισχυρής εξωτερικής πολιτικής.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα. Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει προειδοποιήσει τον Μπασάρ αλ-Άσαντ της Συρίας ότι «θα υπάρξουν συνέπειες» αν χρησιμοποιήσει χημικά όπλα για να σκοτώσει τους αντάρτες. Ο Λίον Πανέτα, υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, δήλωσε ότι “ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί”.
Δυστυχώς, αυτό που βλέπει ο κόσμος είναι μια κόκκινη γραμμή από την Ουάσιγκτον που φαίνεται να υπονοεί ότι η συνεχιζόμενη χρήση συμβατικών όπλων από τον κ. Άσαντ για τη δολοφονία του ίδιου του λαού του, δεν θα προκαλέσει αντιδράσεις. Φαίνεται ότι ο κ. Άσαντ θα συνεχίσει τη μάχη μέχρι τέλος, καθώς φοβάται πολύ περισσότερο ότι οι αντάρτες θα καταλάβουν την πρωτεύουσα από την πιθανότητα να διατάξει αεροπορική επίθεση ο πρόεδρος Ομπάμα.
Ο κ. Ομπάμα αναφέρει επίσης ότι οι ΗΠΑ δεν θα επιτρέψουν στο Ιράν να αναπτύξει πυρηνικά όπλα. Αλλά αυτή η γραμμή σχεδιάστηκε κυρίως για να προστατεύσει την εγχώρια πολιτική φήμη πολιτική του προέδρου. Δεν θα πείσει τους ηγέτες του Ιράν να παραιτηθούν από πυρηνικά σχέδια τους.
Οι ΗΠΑ (και ο υπόλοιπος κόσμος) μπορεί να πάρει ένα μάθημα για το θέμα αυτό από την Άνγκελα Μέρκελ. Η καγκελάριος της Γερμανίας έχει επιλέξει προσεκτικά τόσο τις λέξεις όσο και τις πράξεις της καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη. Η στρατηγική αυτή συνέβαλε να διατηρηθούν σε σωστή τροχιά οι διαπραγματεύσεις, ενώ η ίδια διατηρεί υγιή ποσοστά στήριξης στις εγχώριες δημοσκοπήσεις.
Όσοι σχεδίασαν γραμμές στην άμμο θέτουν την αξιοπιστία τους σε κίνδυνο.
Το 2013, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Κίνας θα χρησιμοποιήσουν τις απειλές δράσης σε επίπεδο ρυθμιστικών αρχών ώστε να ενισχύσουν την επιρροή τους στο εμπορικό ανταγωνισμό και να διαχειριστούν τον κίνδυνο σύγκρουσης στον κυβερνοχώρο.
Η Κίνα και οι γείτονές της θα συνεχίσουν να διαπραγματεύονται με εκατέρωθεν απειλές εμμένοντας στις διεκδικήσεις για τη θάλασσα που τους χωρίζει. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα απαιτήσουν από το Ιράν να κάνει μια συμφωνία για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ θα επιμείνουν ότι οι κυβερνήσεις σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία πρέπει να διατηρήσουν τη διαδικασία μεταρρυθμίσεων σε τροχιά.
Στη Μέση Ανατολή οι κυβερνήσεις θα συνεχίσουν τις απειλές στο ίδιο μοτίβο. Ινδία και Πακιστάν θα ανταλλάσσουν προειδοποιήσεις για το Αφγανιστάν ενώ το ΝΑΤΟ θα επιταχύνει την απόσυρση του στρατού.
Τα μόνα τελεσίγραφα που θα ληφθούν σοβαρά όμως, είναι εκείνα που δεν επιβάλλουν σημαντικό κόστος ή κινδύνους για εκείνους που τα διατυπώνουν”.
Πηγή Euro2day
Διαβάστε επίσης :
