Ουδείς πιο αχάριστος εκ του ευεργετηθέντος. Το λέει ο (σοφός λένε άλλοι, αλλά εγώ δεν παίρνω όρκο, γιατί φοβάμαι τους κεραυνούς του Δία) λαός και ο Αλέξης Τσίπρας το διαπιστώνει με οδυνηρό τρόπο.
Πρόταξε τα στήθη του, τσακώθηκε με συντρόφους στην κεντρική επιτροπή, κοντραρίστηκε με τον Λαφαζάνη, έτριξε τα δόντια στην οργάνωση Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ και κατάφερε τη δεξιά (για να μην πούμε λίγο πιο ακραία) Ραχήλ Μακρή να τη βάλει στα ψηφοδέλτια και να βγει βουλευτής.
Πού να ξέρει ο άνθρωπος ότι αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο λάθος του, αφού η άσπλαχνη Ραχήλ όχι μόνο τον εγκατέλειψε για χάρη της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αλλά τον στολίζει κιόλας λέγοντας “οι πολιτικοί απατεώνες πήγαιναν πριν από τις εκλογές και έλεγαν ότι εγώ είμαι απλός, δεν φοράω γραβάτες, ζω απλά, τα παιδιά μου πηγαίνουν σε δημόσιο σχολείο και μετά, όταν πήραν την εξουσία έδειξαν τον πραγματικό τους εαυτό, βόλτες με θαλαμηγούς, τα παιδιά τους σε πανάκριβα σχολεία. Με κορόιδεψε ο Αλέξης Τσίπρας”.
Και να σκεφθείτε ότι ο άνθρωπος δεν φόρεσε ακόμα γραβάτα. Φαντασθείτε τι θα του έλεγε αν παρασυρόταν από τον Γιούνκερ ή τον Ρέντσι.
Τελικά είναι πολύ άβγαλτος αυτός ο Αλέξης. Να κάνει λάθος με τις τράπεζες το καταλαβαίνω. Να μην μπορεί να υπολογίσει τη δύναμη των υπερσυντηρητικών κύκλων της Ευρώπης να το δεχθώ. Αλλά να μην μπορεί να εκτιμήσει και μία γυναίκα δεν το δέχομαι. Δεν ρωτούσε τη Μπέτυ; Θα του άνοιγε τα μάτια…