O Κάρολος Παπούλιας δήλωσε κατά την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του ότι η κρίση, η βαθιά και τραγική, που διερχόμαστε δεν είναι μόνον οικονομική
αλλά και του πολιτικού συστήματος (κατά τη γνώμη μας είναι και κοινωνική, πρωτίστως αξιών κι ηθικής). Ασφαλώς κι έχει δίκιο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος πάντως υπήρξε από τους βασικούς στυλοβάτες του πολιτικού αυτού συστήματος επί δεκαετίες.
Η χρεοκοπία της οικονομίας επέρχεται μαζί με την χρεοκοπία των πολιτικών και των κομμάτων, που ανέδειξε η μεταπολίτευση. Μπορεί αυτή η τάση να αντιστραφεί κι η χρεοκοπία και των δύο να αποφευχθεί. Εξαιρετικά δύσκολα, κυρίως διότι ο πολίτης, που κι αυτός φέρει μεγάλες ευθύνες για την σημερινή κατάντια της πατρίδας μας, δεν πρόκειται να τις αποδεχθεί και προτιμά να τις επιρρίπτει σε άλλους, στην προκειμένη περίπτωση στους πολιτικούς, που αναμφίβολα έχουν τη μερίδα του λέοντος των ευθυνών για την σαπίλα του πολιτικού μας συστήματος (χωρίς όμως να είναι οι μόνοι υπεύθυνοι).
Ωστόσο, είναι προφανές ότι οι πολιτικοί πρέπει να προσπαθήσουν, να κάνουν την ύστατη κίνηση για να αποτρέψουν αυτή την εξέλιξη. Δυστυχώς με την ανευθυνότητα που τους διακρίνει καθώς είναι κοντόφθαλμοι και βλέπουν μόνον το σήμερα, δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα τα καταφέρουν.
Παρά το γεγονός ότι όπως κατέδειξαν όλες οι δημοσκοπήσεις, που δημοσιεύθηκαν την Κυριακή, που μας πέρασε στις εφημερίδες το Βήμα και Real News, ο κόσμος παρά τον δικαιολογημένο φόβο του και την αδικαιολόγητη τυφλή οργή του, στην πλειοψηφία επιδεικνύει κάποιου είδους υπευθυνότητα. Είδαμε ότι στην πλειοψηφία τους είναι έτοιμοι να δεχθούν τις μεγάλες θυσίες που τους υποχρεώνουν κυβέρνηση και μηχανισμός στήριξης, εφόσον αυτές θα έχουν αποτέλεσμα. Κι ενώ δείχνει σαφή απομάκρυνση από τα μεγάλα κόμματα, δηλώνει αναποφάσιστος, δηλαδή περιμένει να δει πώς θα συμπεριφερθούν κόμματα και πολιτικοί από εδώ και πέρα. Κι αναμένει τις πρωτοβουλίες, που θα αναλάβουν κυρίως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την συρρίκνωση του ποσοστού και των δύο μεγάλων κομμάτων, από την πτώση της απήχησης τους δεν ευνοούνται, ακόμα τουλάχιστον, τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης και μάλιστα τα κόμματα της αριστεράς, που κατεβαίνουν καθημερινά στους δρόμους, κλείνουν δρόμους, λιμάνια, μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, δυναμιτίζουν το πολιτικό κλίμα και αλλοιώνουν την διεθνή εικόνα της χώρας σε καιρούς δύσκολους για τον τουρισμό μας.
Ούτε η ΝΔ δείχνει να ωφελείται. Πέφτουν και τα δύο κόμματα μαζί, ενώ η διαφορά της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ παραμένει στις 10 περίπου ποσοστιαίες μονάδες, όπως συμβαίνει σταθερά από τις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου κι ύστερα. Αρα, ο κόσμος περιμένει πρωτοβουλίες κυρίως από την πλευρά του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, που πρέπει να αποδείξει ότι αυτά, που λέγει δεν είναι μόνον λόγια αλλά η πολιτική, που με τεράστιο κόπο για τον ίδιο αλλά και με μεγάλη δυσφορία από την κοινωνία, εφαρμόζει θα έχει σύντομα αποτελέσματα. Ο κόσμος φαίνεται ότι δίνει χρόνο στον κ. Παπανδρέου.
Συγχρόνως όμως περιμένει να δει κινήσεις κι από άλλες πολιτικές δυνάμεις, που ενδεχομένως θα προκύψουν στο προσεχές μέλλον. Όλα είναι ρευστά κι όλα είναι πιθανά. Για την ώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο της κυβέρνησης. Και το ερώτημα είναι αν θα μπορέσει να παρουσιάσει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης για να μπορέσει η οικονομία και κατ’ επέκταση η κοινωνία να ορθοποδήσουν μετά από λίγα χρόνια, όταν ο μηχανισμός στήριξης θα έχει εξαντλήσει την όποια χρησιμότητα του.