Το τελευταίο χαρτί

Ο νέος υπουργός Οικονομικών μοιάζει να είναι το τελευταίο χαρτί του κ. Τσίπρα σε μια νέα επιχείρηση γοητείας των “σκληρών” του Eurogroup, οι οποίοι μετά το ιστορικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου θεωρούν ότι οι Έλληνες θέλουν να εξέλθουν της ευρωζώνης

Με τη θηλιά γύρω από την Ελλάδα να σφίγγει ακόμη περισσότερο με την απόφαση της ΕΚΤ να «κουρέψει» τις εγγυήσεις που παρέχουν τα εγχώρια τραπεζικά ιδρύματα για τον ELA και να «παγώσει» την χρηματοδότησή τους, η ελληνική αποστολή στις Βρυξέλλες έχει στενά περιθώρια ελιγμών, εν΄λω παράλληλα θα έχει να αντιμετωπίσει την έλλειψη αξιοπιστίας των εταίρων και δανειστών προς τη κυβέρνηση τσίπρα με αφορμή το δημοψήφισμα.

Το Μέγαρο Μαξίμου ποντάρει πολλά στις πρωτοβουλίες που αναπτύσσει ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, αλλά και ο αμφιλεγόμενος κ. Γιουνκέρ και ευελπιστεί ότι μπορεί να υπάρξει συμφωνία πριν τις 20 Ιουλίου (δόση 3,5 δισ. ευρώ στην ΕΚΤ) αρκεί και οι εταίροι να κατανοήσουν επιτέλους και τις ελληνικές θέσεις που σχετίζονται με την ανάπτυξη, τη χρηματοδότηση και το χρέος.

Τρεις παράμετροι που αν ικανοποιηθούν η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υπογράψει ακόμη και ένα “σκληρό” πακέτο που δεν θα συνάδει με το μήνυμα του δημοψηφίσματος, ώστε να κλείσει το τρέχον πρόγραμμα και να ανοίξει η συζήτηση για το επόμενο, γεγονός που μπορεί να πυροδοτήσει έντονες αναταράξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβερνητικής πλειοψηφίας ευρύτερα.

Με τις τράπεζες σε αργία, την αξιοπιστία στο ναδίρ και το λαό στα κάγκελα ο νέος υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ιδεολογικοπολιτικός φίλος και σύντροφος του σταρ Γιάνη Βαρουφάκη, καλείται να συνεχίσει την διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης έχοντας όμως ένα πιστόλι στο κρόταφο καθώς τα χρονικά περιθώρια είναι σχεδόν ανύπαρκτα.

Και κυρίως να πείσει με αξιόπιστο τρόπο τους συναδέλφους του τεχνοκράτες στο Eurogroup ότι η Ελλάδα θέλει να παραμείνει στο ευρώ με ότι συνεπάγεται αυτό για τις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν κόντρα ίσως στη βούληση του 61,3% του ελληνικού λαού.