Η τροπολογία για τα εργασιακά αφορά την κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης που είχε θεσμοθετηθεί και την συνυπευθυνότητα μεταξύ αναθέτοντος την εκτέλεση εργασίας ή έργου και του εργολάβου ή υπεργολάβου, για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση οι εν λόγω καταργηθείσες ρυθμίσεις, δυσχεραίνουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά και φέρνουν τους ήδη εργαζόμενους σε δυσχερέστερη θέση.
Ειδικότερα σημειώνεται ότι
- Σε περίπτωση που για το κύρος της καταγγελίας, καταστεί υποχρεωτική η αναγραφή του λόγου της καταγγελίας, αν η καταγγελία, αφορά λόγους που ανάγονται στο πρόσωπο του εργαζόμενου, αυτός θα διαπομπεύεται υποχρεωτικά από τον εργοδότη του, καθώς στο κείμενο της καταγγελίας, το οποίο αναγκαστικά θα περιέρχεται και εις γνώσιν τρίτων (πχ σε δικαστικούς επιμελητές, δικηγόρους, γείτονες σε περίπτωση θυροκόλλησης, πρόσωπα του οικογενειακού περιβάλλοντος ή στους συναδέλφους) θα αναγράφεται ρητά ότι δεν αποδίδει επαρκώς, ότι δεν είναι κατάλληλος για την θέση εργασίας, ή ότι η συμπεριφορά του δημιουργεί προβλήματα.
- Η διάταξη αυτή δημιουργεί προσκόμματα στη σταδιοδρομία των εργαζομένων, καθώς μετά βεβαιότητας οι μελλοντικοί εργοδότες θα ζητούν πριν από την πρόσληψη, την προσκόμιση της καταγγελίας από τον προηγούμενο εργοδότη, από την οποία θα προκύπτει ο λόγος απόλυσης. Αν επομένως κάποιος εργαζόμενος έχει απολυθεί για λόγους που ανάγονται στις ικανότητες ή την συμπεριφορά του, θα δυσκολευτεί να βρει εργασία.
- Με την ρύθμιση θα προκύψουν μετά βεβαιότητας διαπληκτισμοί και αντιπαλότητες μεταξύ των ίδιων των εργαζομένων, δεδομένου ότι σε περιπτώσεις καταγγελιών που ανάγονται στο πρόσωπο του εργαζόμενου, τα επικαλούμενα από τον εργοδότη περιστατικά ή αξιολογικές κρίσεις θα καλούνται να τα υποστηρίξουν ενόρκως συνάδελφοι του απολυθέντος εργαζόμενου.
Αναφορικά με την ευθύνη αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου έναντι εργαζομένων, στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ότι καταργείται η διάταξη του άρθρου 9 του ν. 4554/2018, με την οποία επιχειρήθηκε η γενική νομοθετική ρύθμιση για την κοινή και αλληλέγγυα ευθύνη αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων η οποία στην πράξη προκάλεσε εκτεταμένη σύγχυση και δυσκολίες εφαρμογής που είχαν ως αποτέλεσμα, αφενός την άμβλυνση της προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων έναντι του εργοδότη προς τους αντισυμβαλλομένους του στο πλαίσιο συμβάσεων εκτέλεσης έργων, παροχής υπηρεσιών κ.λπ., αλλά και των σχέσεων αυτών με τρίτους στο πλαίσιο συμβάσεων υπεργολαβίας.
Αναφέρεται επίσης ότι η διάταξη πρέπει να καταργηθεί ώστε να είναι σαφής η ευθύνη του εργοδότη έναντι των εργαζομένων που αυτός απασχολεί, ανεξαρτήτως των συμβατικών σχέσεων που αναπτύσσει ο εργοδότης με τρίτους ως επιχειρηματίας.
Η δεύτερη τροπολογία αφορά στο ανώτατο πλαφόν συντάξεων, μετά και τον σάλο που είχε δημιουργηθεί με συντάξεις-μαμούθ που «επέτρεπε» ο νόμος Κατρούγκαλου.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163