Ας προσγειωθούμε στην πραγματικότητα. Τόσο εμείς, όσο και η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα. Το δημοψήφισμα είναι παρελθόν, η ευφορία της Κυριακής έμεινε πίσω χωρίς να αποδώσει εκείνα που πίστευαν οι οπαδοί του ΟΧΙ και δυστυχώς τώρα βρισκόμαστε έχοντας μπροστά μας ένα βουνό προβλημάτων, υψηλότερο από εκείνο της περασμένης εβδομάδας και το οποίο θα ψηλώνει μέρα τη μέρα όσο δεν υπάρχει συμφωνία που θα μας επιτρέψει να πάρουμε αποφάσεις που θα αντιστρέψουν την πορεία των πραγμάτων.
Αυτή την κρίσιμη στιγμή, τη ιστορική στιγμή που όλοι, λαός, κυβέρνηση και πολιτικό σύστημα γενικώς αναμετρούνται με την ιστορία και την ιστορική ευθύνη, καλούμαστε να βγάλουμε τα όποια παραμορφωτικά γυαλιά φοράμε και να αντικρίσουμε την πραγματικότητα. Ετσι μόνο τις δύσκολες μέρες που έρχονται δεν θα τις κάνουμε δυσκολότερες και αργότερα αβίωτες. Με ψυχραιμία, ρεαλισμό, αλλά προπαντός δύσκολες και επώδυνες αποφάσεις θα καταφέρουμε να αποφύγουμε άλλη μία εθνική τραγωδία. Γιατί εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Οποιος τις υπόσχεται λέει ψέματα και μάλιστα πολύ χοντρά.
Χωρίς τα παραμορφωτικά γυαλιά μόνο θα καταφέρουμε να δούμε ποια είναι η πραγματικά βιώσιμη λύση και ποια η χίμαιρα που χαρακτηρίζουμε βιώσιμη λύση και η οποία κατά βάθος μας οδηγεί σε έναν αβίωτο βίο, σε ένα μη βιώσιμο μέλλον.
Οι πολίτες οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι βιώσιμη λύση χωρίς θυσίες σήμερα δεν υπάρχει. Θυσίες σήμερα για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για καλύτερες μέρες. Οποιος υπόσχεται εύκολες λύσεις χωρίς θυσίες μας παραπλανά, λαϊκίζει και μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αβίωτο βίο.
Ας το πάρουμε απόφαση. Η συμφωνία που θα έρθει θα έχει επώδυνα μέτρα, αλλιώς δεν πρόκειται να έρθει. Και τότε οι αποφάσεις που θα κληθούμε να λάβουμε θα είναι πολύ περισσότερο επώδυνες από τα μέτρα που θα περιλαμβάνει η επώδυνη συμφωνία. Ας συνειδητοποιήσουμε πως όσο καθυστερεί η συμφωνία τόσο πιο επώδυνα θα είναι τα μέτρα, γιατί η οικονομία θα έχει διανύσει μέρες σε άγονη και άνυδρη έρημο και χωρίς καμία διάθεση κινδυνολογίας η σκόπιμη ή από κακή εκτίμηση καθυστέρηση θα μας οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια και αρκετά σύντομα στο δίλημμα: «κούρεμα» καταθέσεων ή Grexit.
Τούτες τις κρίσιμες και δύσκολες στιγμές εκείνο που χρειαζόμαστε, που έχουμε ανάγκη και οφείλει να διεκδικήσει η κυβέρνηση ανυποχώρητα είναι η ελπίδα και η προοπτική για το αύριο. Κι΄ αυτή θα μπορέσει να ανθίσει με ένα επενδυτικό πακέτο, όπως τα 35 δις. του Γιούνκερ, ανθρωπιστική βοήθεια για την άμεση αντιμετώπιση των αναγκών των συμπολιτών μας που στερούνται τα βασικά, ένα σχέδιο ανόρθωσης και ανάπτυξης της οικονομίας και προπαντός μεταρρυθμίσεις που θα βάζουν τέλος στο διεφθαρμένο, φθοροποιό και αντιπαραγωγικό δημόσιο.
Τα υφεσιακά μέτρα της συμφωνίας μπορούν να εξουδετερωθούν από ένα εμπροσθοβαρές αναπτυξιακό πρόγραμμα, η συμφωνία για ρύθμιση του χρέους θα μπορούσε να μετατεθεί χρονικά από τη στιγμή που οικονομικά δεν είναι απαραίτητη ως το 2022.
Και για να είμαστε ειλικρινείς η διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης ως τώρα δεν είναι εντελώς αποτυχημένη. Κέρδισε 8 δις. ευρώ για δύο χρόνια με τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων το 2015 και το 2016. Όμως, η επιτυχία αυτή θα μετατραπεί σε αποτυχία και προπαντός θα οδηγήσει στην ανάγκη λήψης πολύ περισσότερων και επώδυνων μέτρων όσο καθυστερεί η αποκατάσταση της κανονικότητας και της εύρυθμης λειτουργίας της οικονομίας και της αγοράς και όσο παραμένουμε παγιδευμένοι στο βούρκο της ύφεσης και των ελλειμμάτων.
Κάθε μέρα που περνάει αυξάνει το κόστος της επιστροφής στην κανονικότητα, αυξάνει τους κινδύνους ¨λουκέτων¨, αύξησης της ανεργίας και ασφαλώς νέων επώδυνων μέτρων.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει εθνικό καθήκον απόψε να κάνει βήματα και μάλιστα πολύ μεγάλα προς τη σύγκλιση με τους εταίρους και προς τη σύναψη συμφωνίας. Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, τώρα που έκαναν το πρώτο βήμα με το Συμβούλιο κορυφής των πολιτικών αρχηγών, οφείλουν να έχουν τη γενναιότητα να προτάξουν το εθνικό συμφέρον ή ακριβέστερα την αποτροπή της εθνικής καταστροφής από τα όποια πρόσκαιρα κομματικά κέρδη στην περίπτωση μιας συμφωνίας διαφορετικής από τις εκτιμήσεις τους.