Με τον όρο Τσάμηδες χαρακτηρίζονταν οι αλβανικής καταγωγής μουσουλμάνοι της Ηπείρου, κυρίως της Θεσπρωτίας, που βρέθηκαν εντός της διευρυμένης ελληνικής επικράτειας, με την αποχώρηση των Οθωμανών από την περιοχή και τη νικηφόρα προέλαση του ελληνικού στρατού το 1912-1913.
Η μουσουλμανική αυτή μειονότητα εξαιρέθηκε από την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας που προέβλεπε η συνθήκη της Λωζάνης το 1923. Υφίσταται τελικά το ζήτημα; Τι έχει αποφασίσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;
Διαβάστε την άποψη του Δημήτρη Καιρίδη στο OnAlert.gr