Τη διαμόρφωση μιας ειδικής σχέσης Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, η οποία θα υποχρεώσει την Άγκυρα να αποδεχθεί τη δικαιοδοσία της Χάγης κι έτσι να υπογραφεί συνυποσχετικό για να λυθούν οριστικά τα ζητήματα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ με την Ελλάδα πρότεινε η Ντόρα Μπακογιάννη κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του «Κύκλου Ιδεών» για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Η πρώην υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη εξέφρασε, επίσης, την εκτίμηση ότι η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην οριοθέτηση ΑΟΖ στα δυτικά με Ιταλία και Αλβανία και νότια με την Αίγυπτο, αλλά ν’ αποφύγει το αντίστοιχο στα ανατολικά της. Ειδικά δε για την Αίγυπτο, τόνισε ότι θα πρέπει να εκμεταλλευτεί η ελληνική διπλωματία το γεγονός ότι το Κάιρο επιδιώκει να πλήξει τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» που κυβερνούν σήμερα στη Λιβύη.
Παράλληλα, η κυρία Μπακογιάννη τάχθηκε υπέρ της αύξησης της στρατιωτικής θητείας, τονίζοντας ότι «δεν είναι ταμπού» και υπενθυμίζοντας την προεκλογική δέσμευση της ΝΔ για υποχρεωτική θητεία στα 18. Όμως, εξέφρασε την αντίθεσή της στο ενδεχόμενο στρατιωτικοποίησης της κατάστασης ακόμη και με την αποστολή φρεγατών νότια της Κρήτης, ενώ επισήμανε ότι είναι ορθή η πολιτική της κυβέρνησης που έχει στόχο τη διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας. Υποστήριξε δε ότι είναι εξαιρετικά σημαντική η συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και το ενδεχόμενο συνάντησής του με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, ο οποίος επηρεάζει, όπως είπε, καθοριστικά τη στάση της Τουρκίας.
Πάντως, απέφυγε ν’ απαντήσει ευθέως στο άρθρο του Κώστα Σημίτη, αλλά υπερασπίστηκε την πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή να μην αξιοποιήσει τη συμφωνία του Ελσίνκι. «Η ελληνική εξωτερική πολιτική οφείλει να αναπροσαρμόζει τη στρατηγική της έναντι της Τουρκίας. Πορευτήκαμε εδώ και 20 χρόνια με τη λογική του Ελσίνκι, μια λογική που εδώ και καιρό δεν υπάρχει, γιατί δεν ισχύει η λογική της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας», κατέληξε.
Από τη δική του πλευρά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τάχθηκε επίσης υπέρ μιας επίσημης πρότασης για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας, πάντοτε με στόχο την υπογραφή ενός συνυποσχετικού για την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αν και διαφώνησε με τις μερικές οριοθετήσεις σε θαλάσσιες περιοχές. Εκτίμησε δε ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Έρντογαν επιχειρεί να πετύχει τον «εξαιρετισμό», όπως είπε, της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή και τόνισε ότι με την ανίσχυρη και άκυρη συμφωνία της Τουρκίας με τη Λιβύη το ενδιαφέρον μετατοπίζεται από το Αιγαίο στη Μεσόγειο και το Κυπριακό και γι’ αυτό η Ελλάδα δεν θα πρέπει, κατά τον ίδιο, να εγκλωβιστεί στο ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας.
Τόνισε δε ότι οι στρατιωτικού χαρακτήρα κρίσεις λήγουν συνήθως με μορατόριουμ και γι’ αυτό το λόγο η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει τώρα πρωτοβουλίες με βάση το Διεθνές Δίκαιο, ώστε να μην υποχρεώνεται ν’ ακολουθεί την Τουρκία. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, ο κ. Βενιζέλος επισήμανε την αξία των συμβάσεων που έχουν υπογραφεί για την έρευνα και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στις θαλάσσιες περιοχές του Ιονίου, του Αιγαίου και νότια της Κρήτης, ενώ κατέληξε λέγοντας ότι θα πρέπει να αποσαφηνιστεί η εθνική γραμμή και να επικρατήσει ο πραγματικός πατριωτισμός, κυρίως σε επίπεδο κοινωνίας.
