Αθηναϊκή Ταράτσα: Ελληνο-λεβαντίνικοι μεζέδες με θέα την Ακρόπολη

Γεύσεις που πατάνε στην Ελλάδα και στη Μέση Ανατολή, cocktails και η πόλη στο… πιάτο. Αν θέλει κανείς να «φτιάξει» ένα στέκι, αυτά είναι τα βασικά υλικά της συνταγής.

Δοκιμάσαμε το μενού της πιο πολυαναμενόμενης άφιξης και αποκαλύπτουμε για πoιο λόγο όλοι οι foodies συμφωνούν ότι το νέο εστιατόριο είναι κάτι περισσότερο από ένα σημείο συνάντησης.

Η Αθήνα φαίνεται πιο όμορφη από ψηλά. Δεν ξέρω αν αυτό είχαν στο μυαλό τους η ομάδα του Αmi Ιtalian Bistrot και αυτή του πολύ δημοφιλούς Bar In Front of the Bar όταν αποφάσισαν να ανοίξουν την Αθηναϊκή Ταράτσα στον 7ο όροφο του Regal Hotel στη Μητροπόλεως. Αυτό για το οποίο όμως είμαι σίγουρη είναι ότι  η καρτποσταλική θέα της Ακρόπολης που αντικρύζεις με το που μπαίνεις στην είσοδο του εστιατορίου σου παίρνει το μυαλό. Και το καλό είναι ότι δεν μένει μόνο εκεί και αρνείται να υποταχθεί στην «τουριστική» μοίρα άλλων αντίστοιχων πρότζεκτ. Βέβαια, έχει και τα προσόντα να το κάνει και σας εξηγώ, παρακάτω το γιατί.

Μeet the chef

Στην κουζίνα με τη fine comfort προσέγγιση, τα ηνία κρατά γερά ο ταλαντούχος chef Αλέξανδρος Καρακατσάνης, ο οποίος ειδικεύεται στην ελληνική κουζίνα με τις λεβαντίνικες επιρροές και αγαπά τις φλόγες, τα κάρβουνα, τον ξυλόφουρνο, τη ρομπάτα και τους αναπάντεχους γευστικούς συνδυασμούς – μας το έχει αποδείξει, άλλωστε στο παρελθόν με τη δουλειά του στο πάλαι ποτέ Monk’s Beard  του Νέου Κόσμου, αλλά και ακόμη παλιότερα στο συριανό San Michali.

Τα πιάτα συνδυάζουν Ελλάδα με Μέση Ανατολή

Το πρώτο πράγμα που ήρθε στο τραπέζι μας, λοιπόν, ήταν το καλάθι με τα home made ψωμιά (μπαπάτσικες αραβικές πιτούλες και κλασικό προζυμένιο) παρέα με το φρέσκο τυρί με μαχλέπι και μαυροκούκι, περιχυμένο με  μέλι βανίλια Ελάτης το οποίο φτιάχνεται εδώ – καλό από άποψη τεχνικής και υφής, αλλά μάλλον αρκετά γλυκό για ξεκίνημα (την επόμενη φορά θα δοκιμάσουμε τη λούζα ή τον πολλά υποσχόμενο χειροποίητο «παστουρμά» παλαμίδας με μπόλικο τσιμένι). Η επόμενη επιλογή μας δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από το μοσχαρίσιο ταρτάρ που ο chef το «έχει δει» αλλιώς: σερβίρεται πάνω σε ένα ορθογώνιο αμπελοντολμά με ρύζι και δίπλα του έχει πουρέ αγκινάρας, στολισμένο με ένα τηγανητό αμπελόφυλλο που χαρίζει έξτρα πόντους σε υφές. Δοκιμάσαμε, επίσης, τα ιδιαίτερα shish barak, κατόπιν ευγενικής προτροπής του προσωπικού. Αυτά τα ανατολίτικα ζυμαρικά που θυμίζουν -στη λογή, αλλά όχι στην εμφάνιση-γεμιστά ραβιόλια  πρόβειο κιμά, σοτάρονται με βούτυρο και καλύπτονται από μια σάλτσα με γιαούρτι και σουμάκι, οπότε εκφράζουν το πνεύμα της Μέσης Ανατολής στο φουλ.

Highlights

Από τον κατάλογο όμως το δικό μας Όσκαρ θα κέρδιζαν δύο πιάτα. Το πρώτο είναι τα ψητά φασολάκια στη ρομπάτα με πετιμέζι ροδιού, καπνιστό ξινοτύρι και ξηρούς καρπούς που ισορροπούν υποδειγματικά σε οξύτητα και μπορούν να πείσουν και τον πιο δύσπιστο απέναντι στα λαχανικά να τα παραγγείλει και το δεύτερο είναι το ζουμερό κεμπάπ από πρόβειο και μοσχαρίσιο κιμά, το οποίο φτάνει με τη  σούβλα του «ξαπλωμένο» πάνω σε ένα αφράτο τούρκικης καταγωγής πιτάκι αργής ωρίμασης που το λένε μπαζλαμά.

Ενδιαφέρον έχει και ο τρυφερός κόκορας στον ξυλόφουρνο, με χυλοπιτάκι, ρεβίθια και φρέσκια ντομάτα, ένα πιάτο που παρά τους ανεβασμένους τόνους σε κανέλα, κατορθώνει τελικά να σε γυρίσει πίσω στον χρόνο. Υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας να επιστρέψουμε για τον shawarma (μοσχαρίσιος σιδηρόδρομος) με σελινόριζα και χειροποίητες αραβικές πίτες που μάθαμε ότι είναι και το best sellerκαι κλείσαμε το δείπνο μας εντυπωσιακά και ανατολίτικα επιλέγοντας τον ξύλινο δίσκο με τις τρούφες σοκολάτας, το πικάντικο παγωτό με πιπέρι αλέπο και το μπρίκι με τον αρωματισμένο με καρδάμωμο, καφέ.

Τα ευρηματικά coktails και τα vibes

Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαμε να τα συνοδεύσουμε διαλέγοντας  κάτι από την προσεγμένη wine list με περίπου 60 ετικέτες, που δίνει έμφαση στο ελληνικό κρασί, αλλά περιλαμβάνει και σημαντικούς παραγωγούς από Ιταλία, Ισπανία, ΗΠΑ και Νέα Ζηλανδία. Εμείς όπως προτιμήσαμε να γίνουμε ένα με  την urban cool ατμόσφαιρα και τη μουσική που παίζει αρκετά δυνατά, οπότε είπαμε το ναι στα cocktails που έχουν φτιαχτεί έτσι ώστε να συμβαδίζουν με την γαστρονομική φιλοσοφία του εστιατορίου. Διαλέξαμε από την ιντριγκαδόρικη λίστα το Tabouleh με βάση το ελληνικό dry gin Votanikon που παραπέμπει οσφρητικά και γευστικά στην ομώνυμη λιβανέζικη σαλάτα και το Afternoon in The Island, με μαστίχα, βότκα, αρώματα από πράσινο μήλο, άνηθο και χαρακτηριστική αίσθηση αλατιού. Κατόπιν, αναρωτηθήκαμε γιατί δεν κοιτούσαμε τόσο συχνά προς την Ακρόπολη – προφανώς επειδή το the real thing εδώ είναι η διασκέδαση.

Μητροπόλεως 60, τηλ: 211-0080660,  20-50 ευρώ το άτομο