Ξέρουμε τι θα φάμε, ας δούμε και τι θα πιούμε
Η 25η Μαρτίου δεν είναι μόνο εθνική επέτειος, αλλά και μια ημέρα με βαθιά γαστρονομική ταυτότητα.
Για μένα προσωπικά, ήταν πάντα μια μέρα προσμονής – για να φάω μπακαλιάρο σκορδαλιά με το χαρακτηριστικό, χρυσαφένιο και κρατσανιστό κουρκούτι. Λες και δεν υπήρχε άλλη μέρα που μπορούσαμε να γευτούμε αυτό το λατρεμένο πιάτο, παρά μόνο αποκλειστικά εκείνη.
Τα ποτά που συνόδευαν το τραπέζι της 25ης Μαρτίου στο χωριό μου ήταν αυστηρά αποστάγματα – τσίπουρο ή ούζο. Στην καλύτερη, ίσως και μια ρετσίνα. Μπορεί να έμοιαζε με τυχαία επιλογή, όμως βλέποντας το pairing – όπως λένε και στο χωριό – πιο συνειδητά ήταν ό,τι πρέπει για να αναδείξει τόσο τις γεύσεις του πιάτου όσο και το ποτό που το συνοδεύει.
Πάμε να το αναλύσουμε λίγο περισσότερο;
Ρετσίνα: Η αναπάντεχη σταρ του τραπεζιού
Η ρετσίνα, η εθνική μας ηρωίδα με τη χαρακτηριστική ρητινώδη αίσθησή της, έχει τη δύναμη να “καθαρίσει” τον ουρανίσκο από το λάδι και την τηγανίλα του μπακαλιάρου. Η οξύτητά της ισορροπεί τη λιπαρότητα, ενώ τα αρώματα πεύκου δημιουργούν έναν μοναδικό γευστικό συνδυασμό με την έντονη σκορδαλιά. Αν την έχετε ξεχάσει, η 25η Μαρτίου είναι η τέλεια ευκαιρία να την ξαναδοκιμάσετε.
Τσίπουρο ή ούζο;
Εξαρτάται από το… μεζεδολόγιο!
Αν το τραπέζι ξεκινά με μικρούς μεζέδες – ελιές, ταραμοσαλάτα, τηγανητά κολοκυθάκια – τότε ένα τσιπουράκι (με ή χωρίς γλυκάνισο) είναι ό,τι πρέπει για να ανοίξει την όρεξη. Αν όμως ο μπακαλιάρος συνοδεύεται από πικάντικους μεζέδες, θαλασσινά ή πιο «αρωματικές» γεύσεις, το ούζο, με τον γλυκάνισο και τα βότανά του, κάνει εξαιρετικό pairing.
Κρασί; Ναι, αλλά με προσοχή
Αν προτιμάς κρασί, ένα λευκό με ζωηρή οξύτητα (π.χ. Ασύρτικο, Ροδίτης, ή ακόμα και ένα Μοσχοφίλερο) θα δέσει αρμονικά με τον τηγανητό μπακαλιάρο. Απόφυγε τα βαρελάτα και πολύ αρωματικά κρασιά — θέλουμε φρεσκάδα και καθαρότητα.
Tip για το τραπέζι: Ξεκίνα με ένα ουζάκι και μεζέδες, συνέχισε με ρετσίνα στο κυρίως και κλείσε με ένα μικρό ποτηράκι τσίπουρο για χώνεψη. Ελληνική παράδοση στο ποτήρι, από την αρχή μέχρι το τέλος.
