Βασιλόπιτα κέικ με τα αρώματα του τσουρεκιού

Του Χριστού, του σπιτιού, του φτωχού και ένα για κάθε μέλος της οικογένειας! Έτσι λέει η παράδοση, έτσι θα κάνουμε και φέτος.

Την ιστορία της βασιλόπιτας, τη γνωρίζουμε. Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, το έθιμο της βασιλόπιτας, ξεκίνησε όταν ο μετέπειτα, Άγιος Βασίλειος, ήταν επίσκοπος Καισάρειας. Μια Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε να εισπράξει φόρους, απαιτώντας από τους κατοίκους να του δώσουν ότι πολύτιμο αντικείμενο είχαν στην κατοχή τους. Οι άνθρωποι τότε στράφηκαν στον Άγιο Βασίλειο, για βοήθεια και συμβουλή. Εκείνος τους είπε ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος, παρά να τα προσφέρουν στον Έπαρχο, όπως τους ζήτησε. Όμως, τελικά, κατάφερε να τον πείσει να φύγει, χωρίς να πάρει τίποτα.

Με προτροπή του Αγίου, ζυμώθηκαν πλακούντια (μικρές πίτες) και μέσα σε κάθε ένα τοποθετήθηκε από ένα πολύτιμο αντικείμενο. Η παράδοση λέει, ότι από θαύμα, με τη διανομή, έφτασε στο κάθε σπίτι, το αντικείμενο, που είχαν εξαναγκαστεί να δώσουν νωρίτερα. Από τότε, την Πρωτοχρονιά και γιορτή του Αγίου Βασιλείου, φτιάχνουμε πίτες με «φλουρί» μέσα.

Και τώρα, ακολουθεί βιωματική αφήγηση: με σεβασμό στην παράδοση, λοιπόν και εγώ, πριν πολλά χρόνια, είπα να μην ακολουθήσω την οικογενειακή γραμμή, που εμπιστευόταν ιστορικά ζαχαροπλαστεία του Κέντρου των Αθηνών, για τη βασιλόπιτα και να φτιάξω με τα χεράκια μου, «για το καλό» τη βασιλόπιτα στο σπίτι, μιας και υπήρχε μικρό παιδί, που θα απολάμβανε μαζί με εμάς, την όλη διαδικασία.

Επέλεξα, με ενθουσιασμό, συνταγή, διάσημου μάγειρα, που ομολογουμένως οι συνταγές του «βγαίνουν» και μπήκα στην κουζίνα. Πρώτη πίτα: ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Δεύτερη: ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Δεν θυμάμαι καν ποιο ήταν το πρόβλημα και το σημείο του Fail, αλλά θυμάμαι τη απογοήτευση. Την επόμενη χρονιά, ήμουν αποφασισμένη να το κάνω να πετύχει. Έφτιαξα, λοιπόν, τη δική μου συνταγή, που ήταν γευστικά, ποσοτικά και εκτελεστικά, τροποποιημένη. Όταν τη δοκίμασα, δε, ήμουν σίγουρη, ότι ήταν η νικήτρια Αγιοβασιλιάτικη πίτα. Την κατέγραψα και σας την προσφέρω με αγάπη και την ευχή να μαζευόμαστε πάντα γύρω από το τραπέζι, με αυτούς που αγαπάμε και αξίζει να φροντίζουμε.

Βασιλόπιτα παραδοσιακή (της Ηλιάνας)

Υλικά:

500 γρ. φαρίνα (που φουσκώνει μόνη της)
5 αυγά χωρισμένα
1 πρέζα αλάτι
400 γρ. ζάχαρη
250 γρ. βούτυρο αγελάδας λιωμένο (σε βαζάκι)
1 κ.γ. κανέλα
1 φακελάκι μαχλέπι
3 βανιλίνες
ξύσμα από ένα πορτοκάλι
120 γρ. χυμό πορτοκάλι
1/2 κ.γ. σόδα σκόνη
120 γρ. γάλα
120 γρ. λικέρ μαστίχα
200 γρ. καρυδόψιχα χοντροκομμένη

Για τη διακόσμηση

άχνη ζάχαρη ή μία πλάκα λευκή κουβερτούρα + 30 γρ. ηλιέλαιο + πολύχρωμα σοκολατένια καραμελάκια

Εκτέλεση:

Προθερμαίνουμε στον φούρνο στους 170 βαθμούς, στις αντιστάσεις. Θα ψήσουμε στην χαμηλότερη σχάρα.

Βουτυρώνουμε ένα στρογγυλό ταψί 30 εκατοστών με πλαϊνά τοιχώματα 6-7 εκατοστών.

Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί στο ταψί για να μπορέσουμε να ξεφορμάρουμε την αφράτη βασιλόπιτα, εύκολα αφού ψηθεί.

Κοσκινίζουμε το αλεύρι.

Βάζουμε στον κάδο του μίξερ το βούτυρο που είχαμε σε θερμοκρασία δωματίου, με τη ζάχαρη. Χτυπάμε με το σύρμα να αφρατέψουν.

Αφού λιώσει η ζάχαρη και γίνει κρέμα το μείγμα, προσθέτουμε την κανέλα, το μαχλέπι, τις βανίλιες και το ξύσμα πορτοκαλιού.

Ρίχνουμε έναν-έναν τους κρόκους, περιμένοντας κάθε φορά να ενσωματώνεται ο προηγούμενος για να βάλουμε τον επόμενο.

Σε ένα μπολ, με μίξερ χειρός χτυπάμε τα ασπράδια, με το αλάτι, σε μεσαία ταχύτητα, μέχρι να σχηματιστούν απαλές κορυφές, περίπου για 2-3 λεπτά. Αφήνουμε τη μαρέγκα στην άκρη, για λίγο.

Βάζουμε το μίξερ, όπου είναι το μείγμα βουτύρου, σε χαμηλή ταχύτητα και αφού διαλύσουμε τη μαγειρική σόδα στο χυμό πορτοκάλι, (προσοχή πάνω από τον κάδο του μίξερ, γιατί θα φουσκώσει), ρίχνουμε στον κάδο με τα υπόλοιπα υλικά.

Εναλλάξ, προσθέτουμε το κοσκινισμένο αλεύρι, γάλα και λικέρ μαστίχα. Ξεκινάμε με αλεύρι και τελειώνουμε με αλεύρι.

Προσθέτουμε τα χοντροκομμένα καρύδια.

Βγάζουμε τον κάδο από το μίξερ και με μία μαλακή σπάτουλα, διπλώνουμε στο μείγμα τη μαρέγκα με απαλές, κοφτές κινήσεις, για να μην χάσουμε τον όγκο που δίνει η μαρέγκα.

Αδειάζουμε το τελικό μείγμα στο ταψί. Προσθέτουμε το φλουρί, τυλιγμένο με λίγο αλουμινόχαρτο.

Ψήνουμε για 55΄ με 60΄. Για να είμαστε σίγουροι ότι ψήθηκε σωστά, βυθίζουμε απαλά ένα μαχαίρι στο κέντρο της πίτας και αν η λάμα βγαίνει καθαρή, είναι τέλεια ψημένη.

Βγάζουμε από τον φούρνο, την αφήνουμε 20΄ να σταθεί μέσα στο ταψί. Την αναποδογυρίσουμε σε στρογγυλή πιατέλα, αφαιρούμε το αντικολλητικό χαρτί και την αφήνουμε να κρυώσει τελείως πριν την διακοσμήσουμε.

Αν έχετε υπομονή να φτιάξετε ένα «κοπτικό» σχήμα, με το 2025, σας καμαρώνω, πραγματικά. Το βάζετε πάνω στην επιφάνεια και ρίχνετε άχνη ζάχαρη, ώστε να «γράψετε», πάνω στη βασιλόπιτα, τη χρονιά.

Προσωπικά, λιώνω τη λευκή κουβερτούρα στο μικροκυμάτων για δευτερόλεπτα, με λίγο ηλιέλαιο, για να γυαλίσει, ανακατεύω, περιχύνω την επιφάνεια και «γράφω» τη χρονιά, με ρόδια, αμύγδαλα, καθαρισμένο φιστίκι Αιγίνης, ή πολύχρωμα σοκολατένια καραμελάκια.