Το κρασί είναι γεμάτο ιστορία, κουλτούρα και απολαυστικές εμπειρίες. Ωστόσο, γύρω του έχουν δημιουργηθεί πολλοί μύθοι που συχνά παραπλανούν ακόμα και τους λάτρεις του.
Ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουμε την αλήθεια πίσω από 5 διαδεδομένες αντιλήψεις για το κρασί!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το ακριβό κρασί είναι πάντα καλύτερο
Μύθος! Η τιμή ενός κρασιού δεν καθορίζει πάντα την ποιότητά του. Υπάρχουν οικονομικά κρασιά που είναι εξαιρετικά, όπως και ακριβά κρασιά που δεν ταιριάζουν σε όλα τα γούστα. Η τιμή επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως η προέλευση, η μέθοδος παραγωγής και η φήμη του οινοποιείου. Η καλύτερη συμβουλή; Δοκίμασε και βρες τι σου ταιριάζει, χωρίς να επηρεάζεσαι μόνο από την τιμή!
Τα λευκά κρασιά πρέπει να σερβίρονται παγωμένα
Μύθος! Αν το λευκό κρασί είναι υπερβολικά κρύο, χάνει τα αρώματά του και η γεύση του γίνεται επίπεδη. Ιδανικά, σερβίρουμε ελαφριά λευκά κρασιά στους 8-10°C, ενώ πιο πλούσια, όπως τα βαρελάτα Chardonnay, γύρω στους 10-12°C. Ένας απλός κανόνας: Αν το κρασί βγήκε κατευθείαν από το ψυγείο (4-5°C), άφησέ το λίγα λεπτά στο ποτήρι να “αναπνεύσει” και να “ανεβάσει” την θερμοκρασία του.
Το κόκκινο κρασί πρέπει να πίνεται σε θερμοκρασία δωματίου
Μύθος! Ο κανόνας αυτός προέρχεται από μια εποχή που η “θερμοκρασία δωματίου” ήταν περίπου 16-18°C, πολύ χαμηλότερη από τα σημερινά θερμαινόμενα σπίτια. Στην πραγματικότητα, τα ελαφριά κόκκινα κρασιά, όπως Pinot Noir ή Gamay, είναι ιδανικά στους 14-16°C, ενώ τα πιο γεμάτα, όπως τα Cabernet Sauvignon και Syrah, αποδίδουν καλύτερα στους 16-18°C. Αν ένα κόκκινο κρασί είναι πολύ ζεστό, η αλκοόλη γίνεται πιο έντονη και καλύπτει τα αρώματα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα κρασιά με βιδωτό καπάκι είναι χαμηλής ποιότητας
Μύθος! Το βιδωτό καπάκι (screw cap) δεν είναι ένδειξη κακής ποιότητας, αλλά μια πρακτική λύση που χρησιμοποιείται ευρέως, ειδικά σε χώρες όπως η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Στην πραγματικότητα, προλαμβάνει προβλήματα όπως το “φελλομένο” κρασί (λόγω μολυσμένου φελλού) και διατηρεί τη φρεσκάδα του κρασιού, ιδιαίτερα για λευκά και ροζέ. Πολλά premium κρασιά πλέον εμφιαλώνονται με βιδωτό καπάκι, ακόμα και από μεγάλα οινοποιεία της Ευρώπης.
Το ροζέ κρασί είναι μείγμα κόκκινου και λευκού κρασιού
Μύθος! Τα περισσότερα ροζέ κρασιά παράγονται με την τεχνική της σύντομης εκχύλισης. Αυτό σημαίνει ότι τα ερυθρά σταφύλια πιέζονται απαλά, και ο χυμός τους έρχεται σε επαφή με τις φλούδες για λίγο χρόνο (μερικές ώρες έως λίγες μέρες), αποκτώντας το χαρακτηριστικό ροζ χρώμα. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις – κυρίως στη Σαμπάνια – επιτρέπεται η ανάμιξη λευκού και κόκκινου κρασιού για την παραγωγή ροζέ.
Επιπλέον αλήθειες για το κρασί!
“Το κρασί δεν χαλάει ποτέ”
Λάθος! Αν ένα κρασί παραμείνει ανοιχτό για πολλές μέρες ή αποθηκευτεί σε λάθος συνθήκες, μπορεί να οξειδωθεί και να χάσει τη φρεσκάδα του. Αν δεν έχεις αντλία κενού αέρα, ένα καλό είναι να το αποθηκεύσεις στο ψυγείο και να το καταναλώσεις μέσα σε 2-3 ημέρες.
“Τα φυσικά κρασιά δεν έχουν θειώδη”
Λάθος! Τα φυσικά κρασιά μπορεί να έχουν ελάχιστα θειώδη, αλλά πολύ σπάνια δεν περιέχουν καθόλου. Τα θειώδη είναι φυσικά υποπροϊόντα της ζύμωσης, οπότε ακόμα και τα πιο “αγνά” κρασιά έχουν κάποια ποσότητα.
“Τα γλυκά κρασιά είναι για αρχάριους”
Λάθος! Τα γλυκά κρασιά, όπως το Tokaji, το Sauternes ή το Vinsanto, είναι από τα πιο περίπλοκα και πολύπλοκα κρασιά στον κόσμο. Συχνά χρειάζονται δεκαετίες για να φτάσουν στην απόλυτη κορύφωση της γεύσης τους!
Καλής σας απόλαυση
