Ποια είναι τα πιο υπερεκτιμημένα κρασιά;

Αντικειμενικά μιλώντας, ο στόχος κάθε επαγγελματία του κρασιού είναι να κάνει τους πελάτες του ευτυχισμένους.

Έχοντας αυτό στο μυαλό, ο sommelier ενός εστιατορίου είναι αυτός που προτείνοντας την κατάλληλη ετικέτα, δεν θα αναβαθμίσει απλά τη γευστική εμπειρία, αλλά θα δημιουργήσει έντονα συναισθήματα χαράς και προσμονής για την επόμενη φορά.

Κι αυτό δεν είναι εύκολη δουλειά, καθώς θα πρέπει να ανακαλύψει τις προσωπικές προτιμήσεις του καθένα σε ό,τι αφορά στις ποικιλίες και να κατευθύνει ανάλογα τους επισκέπτες, έχοντας στο μυαλό τη διάθεσή τους, τις γεύσεις του μενού και φυσικά το μπάτζετ που διαθέτουν.

Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχία του sommelier συχνά καθορίζεται από το κατά πόσο είναι σε θέση να βάλει στην άκρη τις δικές του προσωπικές προτιμήσεις και να ακούσει τις πραγματικές ανάγκες των πελατών του.

Ναι, πρόκειται για μια πολύ ευγενική χειρονομία που όμως τον καταπιέζει, καθώς αναγκάζεται συχνά να προτείνει ένα κρασί που το θεωρεί υπερτιμημένο μόνο και μόνο επειδή γνωρίζει πως ο άνθρωπος που έχει απέναντί του και εξυπηρετεί εκείνη τη στιγμή, θα ενθουσιαστεί.

Οι υπεύθυνοι του site Vinepair.com, έχοντας το παραπάνω σκεπτικό ως δεδομένο, ζήτησαν από 12 Αμερικανούς επαγγελματίες του κρασιού με κύρος να αποκαλύψουν ποια κρασιά, κατά γνώμη τους, ανήκουν σε αυτό το hype train, δηλαδή ποια θεωρούν ότι δεν αξίζουν τόση φήμη, παρά το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ελαττωματικά κρασιά – απλά δεν είναι αυτά που θα επέλεγαν εκείνοι, σε περίπτωση που δεν είχαν περιορισμούς από τους πελάτες.

Οι απαντήσεις τους θα σας εκπλήξουν γιατί έδειξαν ότι οι περισσότεροι από αυτούς θα απέφευγαν να σερβίρουν natural wines (κρασιά ήπιας, ελάχιστης ή μηδενικής παρέμβασης) τα οποία ειδικά στη χώρα μας αποτελούν μια τάση η οποία γνωρίζει μεγάλες δόξες τα τελευταία χρόνια.

Σε ό,τι αφορά σε αυτή την κατηγορία, μάλιστα, οι ειδικοί του κρασιού που συμμετείχαν στην έρευνα, είπαν πως θα απέφευγαν ειδικά τις πιο funky ετικέτες σε natural wines. Και δεν δήλωσαν μόνο αυτό. Σύμφωνα με εκείνους, σε αυτή τη λίστα μπαίνουν τα κρασιά σε βαριά μπουκάλια -για ευνόητους λόγους, οι οποίοι αφορούν το σερβίρισμα προφανώς-τα κρασιά με υπερτονισμένο το terroir προέλευσής τους, τα Sauvignon Blanc από τη Νέα Ζηλανδία, τα κόκκινα που σερβίρονται παγωμένα, τα μεγάλα Cabernet Sauvignon ή τα blends τους, τα οποία προσφέρονται ως δώρα την περίοδο των γιορτών, τα Sancerre, τα κρασιά από τη Napa Valley, αλλά και τα πολύ ακριβά Pinot Grigio.

Μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές δηλώσεις τους περιλαμβάνουν σχόλια του τύπου «Τα πολύ funky natural wines είναι υπερεκτιμημένα. Μερικά θυμίζουν kombucha, μηλίτη ή ξινή μπύρα, ενώ κάποια άλλα έχουν πιο καθαρή γεύση.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι αυτή η κατηγορία έχει αλλάξει τίτλο και λέγεται σε κατηγορία «πόσο funky μπορεί κανείς να χειριστεί;» ή «Τα Sauvignon Blanc της Νέας Ζηλανδίας: αυτά τα κρασιά τα βρίσκουμε εύκολα, αλλά οι γεύσεις τους είναι τόσο έντονες, που σκεπάζουν κάθε φαγητό που συνδυάζεται. Αξίζει να κοιτάξετε σε μικρότερες περιοχές – ένα Sauvignon Blanc από τη Νότια Αμερική ή την Ελλάδα μπορεί να σας απογειώσει».