Frederick Banting: Όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον διάσημο γιατρό [pics, vids]

O Φρέντερικ Μπάντινγκ, ο άνθρωπος που άλλαξε την ιατρική, γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1891. Η Google τιμάει με το σημερινό της Doodle τον Frederick Banting, φυσιολόγο και γιατρό, στον οποίο χρωστάμε την ανακάλυψη της ινσουλίνης και τη σωτηρία από τον διαβήτη. Η Google τιμάει με τοσημερινό της Doodle τον Φρέντερικ Μπάντινγκ, τον Καναδό φυσιολόγο και γιατρό, ο οποίος θα μείνει για πάντα στην ιστορία ως ο άνθρωπος που άλλαξε για πάντα την ιατρική επιστήμη.

Ο Frederick Banting γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1891 και πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου 1941. Ήταν ο άνυρωπος που ανακάλυψε την ινσουλίνη, και έσωσε την ανιρωπότητα από τον διαβήτη. Ο Frederick Banting γεννήθηκε το 1891 στο Άλιστον, του Οντάριο, στον Καναδά. Η ανακάλυψη έγινε στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο το 1921. Δύο χρόνια αργότερα ο Frederick Banting τιμήθηκε «για την ανακάλυψη και χρήση της ινσουλίνης σε καθαρή μορφή» με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας.

Μεταξύ των καθηκόντων του στην κλινική που εργαζόταν, ο Φρέντερικ Μπάντινγκ είχε και την υποχρέωση να εξετάζει ορισμένα απλά ιατρικά ζητήματα και προβλήματα. Τη νύχτα της 30ης Οκτωβρίου 1920 ετοιμάζει το θέμα που θα παρουσιάσει την επομένη στους φοιτητές: τον διαβήτη…

Διαβάστε περισσότερα για τον διαβήτη στην επίσημη σελίδα του American Diabetes Asociation.

Ποιός ήταν οι Φρέντερικ Μπάντινγκ: Γέννημα – θρέμμα του Καναδά (από την πολιτεία του Οντάριο), ο Frederick Banting πήρε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως ανθυπολοχαγός του τάγματος των Καναδών ερυθροχιτώνων και συμμετείχε στη μητέρα των μαχών στον Μάρνη που απέφερε τη νίκη για τους συμμάχους, ένα σοβαρό τραύμα στο χέρι για τον ίδιο. Το τραύμα τον ταλαιπώρησε, δεν μπορούσε να εργαστεί ως χειρουργός που ήθελε και αναγκάστηκε να δεχτεί μία ασήμαντη θέση στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο για βιοποριστικούς λόγους.

Εκεί, όμως, έμελλε να κάνει τη σπουδαία ανακάλυψη αξιοποιώντας έρευνες άλλων επιστημόνων, όπως του Πολ Λάνγκερχανς, που είχε εντοπίσει τις «νησίδες» κυττάρων του παγκρέατος που εκκρίνουν ένζυμα. Η εργαστηριακή δουλειά του Φρέντερικ Μπάντινγκ κράτησε δύο χρόνια και υποστηρίχτηκε από το αμερικανικό κράτος.

Ξεκίνησε με πειράματα πάνω στο πάγκρεας, στα ούρα και στο αίμα σκύλων και κατέληξε στην παραγωγή της νησιδίνης (ινσουλίνη την ονόμασε ο καθηγητής Μακλέοντ) από το εκχύλισμα των «νησίδων του Λάνγκερχανς», την οποία δοκίμασε πρώτα ο ίδιος, ενώ πρώτος του ασθενής υπήρξε ο συνάδελφός του Τζο Τζίλιριστ.

Δείτε περισσότερα για τον διαβήτη σε σελίδα της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας.

Στοιχεία για τον Σακχαρώδη Διαβήτη: Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία πάθηση με εντεινόμενη νοσηρότητα, η οποία καθίσταται μείζον πρόβλημα για τη Δημόσια Υγεία. Η ρύθμιση του σακχαρώδους διαβήτη αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της μελλοντικής εξέλιξης της νόσου, της χρήσης υπηρεσιών Υγείας από την πλευρά του ασθενούς, και, φυσικά, του κόστους. Σύμφωνα με στοιχεία ερευνών, το 3% έως 6% των συνολικών δαπανών Υγείας, κάθε χρόνο αφορούν την αντιμετώπιση του διαβήτη.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), το κόστος ενός μη ρυθμισμένου ασθενούς είναι κατά τουλάχιστον 50% υψηλότερο σε σύγκριση με το ετήσιο κόστος για έναν ασθενή ο οποίος επιτυγχάνει ρύθμιση εντός των θεραπευτικών στόχων.

Στην Ευρώπη, 52 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με διαβήτη, εκ των οποίων 33,1% είναι μη διαγνωσμένοι. Στην Ελλάδα, ο αριθμός των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη ανέρχεται σε 585.000, αριθμός που αναμένεται να εκτιναχθεί στις 714.000 μέσα στην επόμενη εικοσαετία (αύξηση 22%).

Διαβάστε περισσότερα στην επίσημη σελίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη.

Ο Frederick Banting αξιοποίησε έρευνες άλλων επιστημόνων, όπως του Πολ Λάνγκερχανς, που είχε εντοπίσει τις «νησίδες» κυττάρων του παγκρέατος που εκκρίνουν ένζυμα. Η εργαστηριακή δουλειά του Φρέντερικ Μπάντινγκ κράτησε δύο χρόνια και υποστηρίχτηκε από το αμερικανικό κράτος!

Η συνεργασία του Sir Frederick Banting με τον καθηγητή Μακλέοντ: Ο ίδιος ο καθηγητής Μακλέοντ συνεργάζεται με το νεαρό Καναδό ερευνητή που είχε βρει τη λύση του προβλήματος με το οποίο είχαν ασχοληθεί ολόκληρες γενεές φυσιολόγων. Ο Μακλέοντ μετονομάζει τη νησιδίνη σε «ινσουλίνη». Χιλιάδες άρρωστοι, ως τότε αθεράπευτοι, αρχίζουν να καταφεύγουν στο Τορόντο, που γίνεται η πόλη της ελπίδας.

Στην ομάδα προστίθεται ο δόκτωρ Κόλιπ (James Bertram Collip) (1892-1965), ειδικός στις ορμόνες. Πρέπει να λυθεί ένα πρόβλημα: η παραγωγή ινσουλίνης σε μεγάλες δόσεις. Η Αμερικανική Ιατρική Εταιρεία δίνει την υποστήριξή της. Κινητοποιούνται όλα τα εργαστήρια. Η παραγωγή ινσουλίνης γίνεται σύνθημα. Η κατασκευή της σε μεγάλη κλίμακα αλλάζει τελείως την κλινική εικόνα της ασθένειας.

Ως το 1922 κανένας διαβητικός δεν είχε μπορέσει να συνέλθει από το διαβητικό κώμα για να διηγηθεί την ιστορία του. όμως ο Τζο Τζίλιριστ διέρρηξε το θανατηφόρο κλοιό. Ο σακχαρώδης διαβήτης έχει νικηθεί. Ο Φρέντερικ Μπάντινγκ πήρε το 1923 το βραβείο Νόμπελ μαζί με τον καθηγητή Μακλέοντ και το 1935 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Εταίρου της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου.

Την ινσουλίνη θα παρασκευάσει αργότερα υπό κρυσταλλική μορφή ο Τζ. Τζ. Άμπελ, ο Αμερικανός φαρμακολόγος που ήδη είχε απομονώσει την αδρεναλίνη και είχε κάνει σπουδαίες μελέτες γύρω από την υπόφυση.

Ο Frederick Banting ξεκίνησε με πειράματα πάνω στο πάγκρεας, στα ούρα και στο αίμα σκύλων και κατέληξε στην παραγωγή της νησιδίνης (ινσουλίνη την ονόμασε ο καθηγητής Μακλέοντ) από το εκχύλισμα των «νησίδων του Λάνγκερχανς», την οποία δοκίμασε πρώτα ο ίδιος, ενώ πρώτος του ασθενής υπήρξε ο συνάδελφός του Τζο Τζίλιριστ.

Διαβάστε περισσότερα για τον διαβήτη ΕΔΩ.

Ότι πρέπει να γνωρίζετε για τον διαβήτη: Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μεταβολική ασθένεια η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Οι κύριοι τύποι σακχαρώδους διαβήτη είναι ο διαβήτης τύπου 1, ο διαβήτης τύπου 2 και ο διαβήτης της κύησης. Ο σακχαρώδης διαβήτης έχει χρόνια πορεία και μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σοβαρών επιπλοκών, όπως καρδιαγγειακή νόσο, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, βλάβες του αμφιβληστροειδούς, βλάβες των νεύρων, στυτική δυσλειτουργία κ.ά. Πρωτεύοντα ρόλο στη θεραπεία του σακχαρώδους διαβήτη παίζει η χορήγηση ινσουλίνης.

Η πιθανότητα ανάπτυξης επιπλοκών λόγω του σακχαρώδους διαβήτη μειώνεται όσο καλύτερα ρυθμίζονται οι τιμές του σακχάρου στο αίμα. Μια σειρά παραγόντων, όπως το κάπνισμα, τα αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης, η παχυσαρκία, η αρτηριακή υπέρταση και η καθιστική ζωή, επιταχύνουν την ανάπτυξη επιπλοκών. Οι επιπλοκές του σακχαρώδους διαβήτη διακρίνονται σε οξείες και χρόνιες

Δείτε το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τον Σακχαρώδη Διαβήτη.

Πως εκδηλώνεται η νόσος – Συμπτώματα: Ο Σακχαρώδης Διαβήτης συχνά δεν εμφανίζει κανένα σύμπτωμα. Εάν εμφανίζονται, τα συμπτώματα με τα οποία μπορεί να εκδηλωθεί περιλαμβάνουν την πολυδιψία (συχνή ή/και έντονη δίψα), την πολυουρία/συχνουρία (συχνή ούρηση), την πολυφαγία και  το αίσθημα πείνας, την κόπωση, τη θολή όραση, τη ναυτία, τον έμετο, την απώλεια σωματικού βάρους (παρά την πολυφαγία) και άλλα.