Ο Μανώλης είναι ο άνθρωπος που τον περασμένο Σεπτέμβριο έπεσε θύμα ένοπλης ληστείας και κατέληξε στο νοσοκομείο Βόλου. Τελικά τα κατάφερε και στάθηκε εκ νέου στα πόδια του.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης στην εφ. Ταχυδρόμος περιέγραψε τις στιγμές των διαδοχικών πυροβολισμών σε βάρος του μέχρι τη στιγμή που έχασε τις αισθήσεις του. «Αυτός ο υπάνθρωπος μπήκε μέσα στο μαγαζί μου με σκοπό να με ρωτήσει κάτι που άπτεται στον δικό μου γνωστικό τομέα. Ούτε χειροδίκησα εναντίον του, ούτε μεσολάβησε καμία διαμάχη. Επειδή ο τύπος αυτός, τον οποίο είχα δει άλλες δύο ή τρεις φορές τα τελευταία τρία χρόνια στο μαγαζί μου, δεν έχει το επίπεδο, ώστε να του μιλήσω με ένα τρόπο που μπορεί να καταλάβει, του αρνήθηκα να του παράσχω πληροφορίες…
Εκείνη τη Δευτέρα πέρασε στο μαγαζί με έναν ανάρμοστο τρόπο. «Πες μου ρε μ… Μανώλη, τι είναι αυτό γιατί θα με τρελάνουν», μου είπε κρατώντας κάτι στο χέρι του. Προφανώς επρόκειτο για κάτι ανδρογόνο. Ηταν ένα σκεύασμα που του είχαν δώσει από αλλού. Εγώ δεν έδωσα σημασία. Δεν ήθελα να του δώσω, ίσως γιατί δεν ήταν πελάτης, γιατί δεν έχει το επίπεδο του μυαλού για να συνεννοηθώ. Ούτε είναι η δουλειά μου να λύνω απορίες για σκευάσματα άλλων…
Απέναντι στην παράλογη απαίτησή του τού απάντησα: «Φίλε μου, έχω καλά συμπληρώματα αν θέλεις να σε εξυπηρετήσω. Για το άλλο που με ρωτάς δεν μπορώ να σου απαντήσω. Ο ίδιος επέμεινε, του αρνήθηκα για δεύτερη και τρίτη φορά και για να τον αποτρέψω του λέω: «Ασε μου αν θες απάντηση 50 ευρώ στο τραπέζι και θα σου απαντήσω».
«Ετσι;», μου λέει, «έτσι», του λέω. Ημουνα ήρεμος, εκείνος έφυγε και συνέχισα να πίνω τον καφέ μου. Κάποια στιγμή, περίπου μία ώρα μετά ακούω «ήρθανε». Κοιτάω τον έναν αδερφό απ’ έξω να γραδάρει τι κόσμο έχει μέσα στο μαγαζί. Ολο αυτό έγινε στιγμιαία. Πέρασε, είδε, έφυγε. Τότε, κατευθύνθηκα στην πόρτα για να δω τι συμβαίνει. Κινήθηκα αριστερά προς την Αντωνοπούλου. Στη γωνία ακριβώς, εκεί που είναι το φωτογραφείο, μπαίνοντας στην είσοδο από την Αντωνοπούλου διαπιστώνω τα εξής. Εχει μπει ένα μεγάλο νοβοπάν για να χωρίσει το δρόμο στα δύο, ώστε να μην υπάρχει εύκολη διαφυγή.
Φτάνοντας στη γωνία βλέπω τον έναν από τους υπανθρώπους, ο οποίος έχει σταματήσει σε μικρή απόσταση διπλοπαρκαρισμένος. Μόλις φτάνω στη γωνία και τον βλέπω, με βλέπει σηκώνει την καραμπίνα που κρατούσε, με σημαδεύει και μου ρίχνει την πρώτη.
Χωρίς λόγια, χωρίς καθυστέρηση, χωρίς τίποτα. «Εντάξει τώρα;» μου λέει με ειρωνεία μετά την πρώτη βολή. Ούτε που θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Δεν θα πήγαινε ποτέ το μυαλό μου». Ο 37χρονος πρωταθλητής γυρίζει την πλάτη του. Ο δράστης εξακολουθεί να πυροβολεί. Μετά τον τέταρτο πυροβολισμό πέφτει αιμόφυρτος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Ειδήσεις από κάθε γωνιά της χώρας στη σελίδα “Τοπικά Νέα” του Newsit
Πάτρα: Αβάσταχτος πόνος για τον θάνατο του 19χρονου Λουκά – Η 17η Νοέμβρη ”στοιχειώνει” την οικογένεια!
