Ράγισε τις καρδιές φίλων και των συγγενών ο επικήδειος του αδερφού της Παρθένας Κουτμερίδου, Θοδωρή που εκφώνησε στην κηδεία της σήμερα Πέμπτη (2.12.2021). Της γυναίκας που σε ηλικία 42χρονων έφυγε από τη ζωή «χτυπημένη» από τον κορονοϊό ενώ πρώτα έφερε στη ζωή το παιδί της.
Η κόρη του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Στάθη Κουτμερίδη, πάλεψε για 40 ημέρες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Δεν είχε εμβολιαστεί κατά του κορονοϊού, καθώς φοβόταν να μην υπάρχουν επιπλοκές κατά τη διάρκεια του τοκετού της. Χθες έφυγε από τη ζωή σκορπίζοντας θλίψη και πόνο στους δικούς της ανθρώπους και σήμερα πραγματοποιήθηκε η κηδεία της.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τραγικές φιγούρες στην κηδεία της που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο χωριό Τριανταφυλλία Σερρών, ο πατέρας της, ο σύζυγος της και ο αδερφός της. «Αγαπημένη μου αδερφή, όλη η Ελλάδα κλαίει για σένα. Όλος ο κόσμος έσπευσε να δώσει το αίμα, να δώσει την καρδιά του, να δώσει την ψυχή του για να ζήσεις εσύ. Τόσο πολύ που αν για κάθε μία μέρα που θα έπρεπε να ζήσεις χρειάζονταν 20 φιάλες, θα μπορούσες άνετα να ζήσεις όλη σου την ζωή γιατί κάθε μέρα 20 άνθρωποι θα πήγαιναν να δώσουν το αίμα τους. Κάθε μέρα. Αυτό είναι απίστευτο» ανέφερε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα του ο αδερφός της γυναίκας που δεν πρόλαβε να κρατήσει στα χέρια της το παιδί που έφερε στη ζωή πριν λίγες ημέρες και συνεχίζοντας πρόσθεσε: «Έτυχε να γνωρίσω πολύ κόσμο πολλούς ανθρώπους, αλλά σαν την Πάττυ κανέναν. Όχι γιατί είναι αδερφή μου αλλά γιατί είχε ένα χαρακτηριστικό αυθεντικά. Τα έδινε όλα σε όλους και δεν ήθελε τίποτα από κανέναν. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Σε μένα ήταν καλύτερη αδερφή από ο,τι ήμουν εγώ αδερφός σε αυτή. Στους γονείς καλύτερο παιδί από ό,τι οι γονείς μου σε αυτήν. Στον σύζυγό της η καλύτερη σύζυγος. Στα παιδιά μου η καλύτερη θεία. Μακάρι να με φωτίσει ο Θεός να είμαι και εγώ στο δικό της παιδί όσο καλή ήταν αυτή στα δικά μου».
Στη συνέχεια ο Θοδωρής Κουτμερίδης απευθύνθηκε στο γαμπρό του λέγοντας: «Παναγιώτη αδερφέ μου ήσασταν και σαν γονείς και στα δικά μου τα παιδιά κ εγώ θα σταθώ δίπλα σας σαν πατέρας στο παιδί αυτό, μαζί να σε βοηθήσω όπου χρειαστείς ό,τι χρειαστείς. Θα είμαι πάντα κοντά σου. Μην το ξεχάσεις ποτέ. Αδερφούλα μου θα είμαι κοντά πάντα στον πατέρα μας, αυτόν τον ήρωα, ο οποίος ξεκίνησε από το μηδέν, από το μείον και κατάφερε τα πάντα στην ζωή του και σήμερα χάνει τα πάντα στην ζωή του. Σαν μια αρχαιοελληνική τραγωδία που ο κόσμος έλεγε κάποτε τι αξιοζήλευτη οικογένεια, με την μητέρα μου η οποία ήταν χαμογελαστή, έξυπνη, όμορφη με το μεγάλο της το χαμόγελο το σταθερό. Ο πατέρας μου πετυχημένος, σωστός, δίκαιος. Η αδερφή μου κορυφαία δικηγόρος, το καλύτερο κορίτσι, μια κούκλα και τώρα εκεί που μας ζήλευαν, τώρα γίναμε μια αξιοθρήνητη οικογένεια. Μας λυπάται ο κόσμος και λέει δες τι περνάνε αυτοί οι άνθρωποι. Αλλά εμείς οι Κουτμερίδηδες δεν θέλουμε τον οίκτο, δεν θέλουμε να μας λυπάστε. Θέλουμε ακόμα και με αυτή την μεγάλη και δύσκολη στιγμή που περνάμε να βγει ένα δίδαγμα, να βγει ένα μάθημα. Εγώ έχασα την μάνα μου 51 χρόνων, χωρίς καν να δει τα εγγόνια της. Χάνω την αδερφή μου 42 χρόνων χωρίς καν να δει το παιδί της. Αυτό πάει κόντρα σε κάθε έννοια της λογικής, σε κάθε έννοια της προόδου που θέλει τα παιδιά να κάνουν καλύτερο από τους γονείς. Αλλά υπάρχουν κάποια διδάγματα. Το ένα από τη μητέρα μου είναι ότι όλοι πρέπει να επενδύσουμε και ατομικά και συλλογικά ως κοινωνία στην πρόληψη και να προλάβουμε τον καρκίνο του μαστού και όχι μόνο».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Θοδωρής Κουτμερίδης όμως μίλησε και για τους εμβολιασμούς κατά του κορονοϊού, περνώντας το μήνυμα σε όλο τον κόσμο να σπεύσει να οχυρωθεί απέναντι στην πανδημία. «Από την αδερφή μου το μήνυμα το κεντρικό είναι ότι αγωνίστηκε τόσο πολύ, ήθελε να κάνει ένα παιδάκι, φοβήθηκε να εμβολιαστεί. Υπήρχαν διφορούμενες απόψεις στην αρχή από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Δεν μπορούσε η γνώση να διαχυθεί στην κοινωνία αυθεντικά. Λέγανε κάποιοι “ίσως να μην εμβολιαστούν οι έγκυες”, κάποιοι άλλοι λέγανε “αργότερα”. Μετά “πρέπει”. Βρέθηκε μπερδεμένη σε αυτό το δίλημμα και ο πλήρωσε με την ζωή της. Εγώ καλώ όλους σας να εμβολιαστείτε, να προσέξετε γιατί δεν θέλω κανένας άλλος να ζήσει αυτό το δράμα που ζει η οικογένεια η δική μου Αγαπημένη μου αδερφούλα θα είμαι πάντα κοντά στο παιδί σου να του θυμίζω ότι είχε την καλύτερη μανούλα. Υπόσχομαι να του πω ότι θυσίασες την ζωή σου για να ζήσει αυτό και μπορεί κάποιοι να θεωρούν ότι είμαστε σημαδεμένοι από την τύχη, ότι είμαστε αδικημένοι, καταραμένοι αλλά δεν νιώθω έτσι. Εγώ νιώθω ευλογημένος που έζησα έστω αυτά τα λίγα χρόνια δίπλα στην αδερφή μου, ένιωσα την αύρα της την ζεστή, ένιωσα την αγάπη της και σε ευχαριστώ για όλα αυτά που έκανες για μένα αδερφούλα μου. Δεν με στεναχώρησες ποτέ και ούτε και σήμερα γιατί αφήνεις ένα κομμάτι της ζωής σου πίσω μαζί μας, το παιδί σου. Σε ευχαριστώ για όλα. Σ’ αγαπάω. Αντίο».
Ρεπορτάζ: Άγγελος Λαμπίδης
