Ένα από τα διασημότερα εγκλήματα της χώρας που έμεναν ανεξιχνίαστα, βρήκε τον δολοφόνο του, μετά από 18 χρόνια!
Πρόκειται για το τριπλό φονικό της Θάσου αλλά και μία δολοφονία έναν χρόνο αργότερα στην Καβάλα, εγκλήματα που παρέμεναν άλυτα από το 2001. Ο βασικός κατηγορούμενος είχε αθωωθεί στον πρώτο βαθμό. Όμως, η έφεση ενός εισαγγελέα και οι ανατροπές στην ακροαματική διαδικασία «υπέδειξαν» τον δράστη, που καταδικάστηκε σε τέσσερις φορές ισόβια.
Η χτένα στο φέρετρο έδειξε τον δολοφόνο
Μια χτένα που είχε αφήσει στο φέρετρο ενός εκ των θυμάτων ένας γείτονας είχε «δείξει» από την αρχή τον υπεύθυνο του τριπλού φονικού. Πρόκειται για έναν 60χρονο επιχειρηματία -το επίθετο του οποίου έχει σχέση με χτένα- ο οποίος πλέον καταζητείται για να εκτίσει την ποινή που του επιβλήθηκε, αλλά και για κάποιες προηγούμενες από άλλες υποθέσεις. «Μαφιόζικη εκτέλεση με φόντο την πολεοδομία» έγραφαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων τον Ιούνιο του 2001, μια μέρα μετά την αποκάλυψη του μακελειού σε μια βίλα στην Καλλιράχη της Θάσου.
Οι οικογένειες των θυμάτων είχαν αρχίσει να αναζητούν τους τρεις φίλους που θα περνούσαν το Σαββατοκύριακο στην εξοχή και είχαν πάψει να απαντούν στα τηλέφωνά τους. Η Αστυνομία έφτασε τα ξημερώματα της 17ης Ιουνίου στο εξοχικό, όταν το πρώτο πτώμα τούς «υποδέχτηκε» στη βεράντα. Ήταν το άψυχο κορμί του 48χρονου Γιάννη Κουλούση, υπαλλήλου της Πολεοδομίας Καβάλας και ιδιοκτήτη του σπιτιού. Δίπλα του ήταν ο 55χρονος Γιώργος Χαλκίδης, υπάλληλος της Τοπογραφικής Υπηρεσίας, ενώ ο τρίτος βρέθηκε στο ελαιώνα του οικοπέδου, όπου είχε τρέξει για να σωθεί, χωρίς όμως επιτυχία.
Η κατάθεση της συζύγου του πολεοδόμου και μια χτένα που τοποθέτησε στο φέρετρο ένας γείτονας «κατέδειξαν» τον επιχειρηματία, ο οποίος εμφανιζόταν να έχει διαφορές με το θύμα για μια απόφαση κατεδάφισης αυθαίρετων κτισμάτων του.
Ο επιχειρηματίας αρνήθηκε τις κατηγορίες, προβάλλοντας μια σειρά από άλλοθι και μαρτυρικές καταθέσεις, με την υπόθεση να «σέρνεται» στα ανακριτικά γραφεία για χρόνια. Ωστόσο, το επόμενο καλοκαίρι ακόμη ένα φονικό ήρθε να ταράξει την ευρύτερη περιοχή, όταν ο Γιώργος Σιδηρόπουλος δολοφονείται με πέντε σφαίρες, δεμένος πισθάγκωνα, σε πιλοτή οικοδομής στην Καβάλα. Και αυτό το θύμα εμφανίζεται τότε να έχει διαφορές σε ζητήματα νυχτερινών κέντρων με τον Καβαλιώτη επιχειρηματία. Τα φώτα των ερευνών πέφτουν και πάλι πάνω του, αλλά καταφέρνει να ξεφύγει.
Όμως, ένα όπλο που βρέθηκε στο σπίτι του με αφορμή σύλληψή του για άλλη υπόθεση άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι.
Η έκρηξη της προέδρου στη δίκη του 2014 – Οι μάρτυρες έπαθαν «ξαφνική αμνησία»
Τον Ιούνιο του 2014 με ένα κίτρινο πουκάμισο και τα μαλλιά πιασμένα κοτσίδα, ο επιχειρηματίας κάθισε στο εδώλιο για το τετραπλό φονικό. Περισσότεροι από 80 μάρτυρες, οι περισσότεροι εκ των οποίων παρουσίασαν «ξαφνική αμνησία», ανέτρεψαν τις καταθέσεις τους, εξοργίζοντας τότε την πρόεδρο της έδρας, που αναφώνησε: «Εχετε μια αμνησία όλοι στη Θάσο, ίσως είναι το νερό». Η κατάσταση που επικράτησε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, οδήγησε στην αθώωση (ψήφοι 6-1) του επιχειρηματία αλλά λίγες ημέρες αργότερα ασκήθηκε έφεση από το εισαγγελέα.
Τρία χρόνια αργότερα η ανάδειξη ορισμένων στοιχείων και η κατάρριψη των άλλοθι που είχε επικαλεστεί ο επιχειρηματίας οδήγησαν στην ομόφωνη απόφαση καταδίκη του για τέσσερις φόνους.
«Η διαδικασία ήταν ιδιαιτέρως αναλυτική και απόφαση αυτή αποτελεί μια δικάιωση των οικογενειών των θυμάτων και της εμπιστοσύνης που έδειξαν στην δικαιοσύνη» αναφέρει στο ΕΘΝΟΣ ο δικηγόρος των οικογενειών των θυμάτων της Θάσου και καθηγητής του ΔΠΘ Θεοχάρης Δαλακούρας.
Πηγή: Έθνος
