Με ιδιαίτερη λαμπρότητα ο Ι.Ν Αγίου Γεωργίου στην Κόρινθο γιόρτασε τον άγιο με άλογα και περιφορά της εικόνας θυμίζοντας τον τρόπο που το έκαναν οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής.
Καβαλάρηδες με εικόνες του Αγίου οδηγούσαν την πομπή μέχρι την πλατεία Γ. Ανδρέου όπου και έγινε λειτουργία με θέα τον Κορινθιακό.
Για πρώτη φορά συμμετείχαν γυναίκες ιππεύοντας τα άλογα τους.
Με ατύχημα το έθιμο στην Πρέβεζα
To έθιμο της περιφοράς της εικόνας του Αϊ Γιώργη αναβιώσε και φέτος από τους Καβαλάρηδες του χωριού Αγίος Θωμάς στην Πρέβεζα ανήμερα της Κυριακής του Θωμά που συνέπεσε με την γιορτή του Αγιού Γεωργίου.
Πέντε Καβαλάρηδες, 4 άνδρες και μία γυναίκα με τα άλογά του μετά την θεία λειτουργία παρέλαβαν την εικόνα του Αϊ Γιώργη από τον Πάτερ Δημήτριο και αφού την περιέφεραν στον οικισμό του Αγίου Θωμά, κατέληξαν στο εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη στο Σκαφιδάκι όπου την τοποθέτησαν.
Η φετινή αναβίωση σημαδεύτηκε από ένα άτυχο συμβάν αφού το ένα άλογο λόγο εποχής αναπαραγωγής ήταν ιδιαίτερα επιθετικό με αποτέλεσμα να ρίξει κάτω τον αναβάτη άλλου αλόγου, ο οποίος ευτυχώς δεν τραυματίστηκε σοβαρά και συνέχισε μαζί με τους υπόλοιπους την περιφορά της εικόνας.
Σήμερα το απόγευμα και ώρα 6.00 μ.μ. θα γίνει ο Πανηγυρικός Εσπερινός στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στο Σκαφιδάκι.
Καβαλάρηδες και στη Θεσπρωτία
Μετά τον εσπερινό, χθες το σούρουπο, οι καμπάνες της εκκλησίας στη Νέα Σελεύκεια Θεσπρωτίας, χτύπησαν χαρμόσυνα. Έξω από το ναό οι καβαλάρηδες, κρατούν πάνω στα άλογα, εικόνες του Αη Γιώργη και της Αναστάσεως. Μέσα σε κλίμα κατάνυξης οι πιστοί με αναμμένα κεριά τους ακολουθούν, στην “ιερή” περιφορά. “Οι καβαλάρηδες του ‘Αη-Γιώργη”, έθιμο που έφεραν από την πατρίδα τους πριν από 95 χρόνια οι πρόσφυγες Μικρασιάτες από το Ανεμούριο, αναβιώνει κάθε χρόνο στο χωριό, την παραμονή της εορτής του Αγίου.
Η περιφορά των εικόνων έγινε σε όλους τους δρόμους και στις συνοικίες του χωριού, για να έχουν “προστασία” οι οικογένειες. Όλοι μαζί στο τέλος της λιτάνευσης, έψαλλαν το Χριστός Ανέστη και τοποθέτησαν τις εικόνες στον Ιερό Ναό. Η πλειονότητα των κατοίκων της Νέας Σελεύκειας διατηρεί με ευλάβεια τα ήθη και τα έθιμα που έφεραν στη νέα πατρίδα, οι παππούδες και οι πατεράδες από τη Μικρά Ασία το 1926, τότε που εγκαταστάθηκαν εκεί, ξεριζωμένοι από τον τόπο τους. Το έθιμο εκτός από το παραδοσιακό θρησκευτικό χρώμα έχει και πατριωτικό χαρακτήρα.
Ο υπερήλικας κ. Σπύρος Καραγκουλάκ, είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως οι πρόσφυγες έφεραν μαζί τους πολλές εικόνες του ‘Αη Γιώργη που ήταν ο προστάτης της χαμένης τους πατρίδας. Στη θέση όπου σήμερα στέκεται ο ιερός Ναός, υπήρχαν δύο προσφυγικά σπίτια, όπου έζησαν “ξεκληρισμένες” οικογένειες, όπως αναφέρει ο κ. Καραγκουλάκ, οι οποίες αποφάσισαν να τα μετατρέψουν σε εκκλησία. Σε ειδική προθήκη μέσα στον ναό τοποθετήθηκαν και οι εικόνες από τη Μικρά Ασία. Όμως, όταν το 1979 έγινε ένας ισχυρός σεισμός στην περιοχή από ένα κερί άρπαξαν φωτιά και καταστράφηκαν οι περισσότερες.
Ο ιερός Ναό του Αη Γιώργη για τους πρόσφυγες έχει ισχυρό συμβολισμό. Εκεί θα γονατίσουν και θα προσευχηθούν. Εκεί μπροστά στις εικόνες θα ζητήσουν τη χάρη του Αγίου για τα προβλήματα τους. Ο υπερήλικας μας δείχνει ένα μεγάλο πολυέλαιο και λέει πως είναι το δώρο μιας γυναίκας τουρκικής καταγωγής, η οποία το 1991 επί ένα μήνα προσευχόταν μέσα στο ναό για να τεκνοποιήσει. Όταν αυτό πραγματοποιήθηκε, επέστρεψε και έδωσε στην εκκλησιαστική επιτροπή 500 μάρκα για να αγοραστεί ένας πολυέλαιος ως ευχαριστία στον ‘Αη Γιώργη που έδωσε “φως στη ζωή της”.
Λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα στις ακτές της Θεσπρωτίας, στα Σύβοτα, σήμερα ιππείς μεταφέρουν την εικόνα του Άη Γιώργη από το Ναό που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού σε παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο. Η απόσταση που διανύουν οι καβαλάρηδες είναι περίπου 7 χιλιόμετρα. Όταν φτάνουν στο παρεκκλήσι περιφέρουν την εικόνα 3 φορές γύρω από το εκκλησάκι και μετά την παραδίδουν στον ιερέα, για να κάνει στη συνέχεια τη Θεία Λειτουργία. Το έθιμο έρχεται από πολύ παλιά και αναβιώνει την τελευταία 20ετία.
Με πληροφορίες από korinthostv, mypreveza, ΑΠΕ- ΜΠΕ