ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα. Το εάν ψώνισε είναι άλλο θέμα, που εξαρτάται από τις οικονομικές δυνατότητες κάθε καταναλωτή, αλλά και τις προσφορές που είχε ενώπιον του να διαχειριστεί. Πάντως, αυτοί που κατέβηκαν στην αγορά ήταν πολλοί –μέχρι και απουσίες πήραν κάποιοι μαθητές λυκείου για να βρεθούν στην Τσιμισκή, στη Μητροπόλεως, στη Βενιζέλου και στην Παλαιών Πατρών Γερμανού. Άρα οι καταναλωτές στη Θεσσαλονίκη διψούν για ξεχωριστά εμπορικά γεγονότα, που διαφέρουν από τα καθιερωμένα. Όχι μόνο δε τα σνομπάρουν, αλλά αντίθετα έχουν προσδοκίες.
Δεύτερον, όταν συμβαίνει κάτι τόσο συγκεκριμένο και θεαματικό, θα πρέπει υποχρεωτικά να έχει γενικευμένο χαρακτήρα. Στην προκειμένη περίπτωση προκύπτει ότι υπήρξαν επιχειρήσεις που δεν συμμετείχαν στην Black Friday, υπό την έννοια ότι δεν έκαναν ούτε εκπτώσεις, ούτε προβολή, αλλά επωφελήθηκαν από τη γενικότερη καταναλωτική αναστάτωση και εισέπραξαν μερίδιο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τρίτον, οι καταναλωτές υπήρξαν σχετικά συγκρατημένοι στα ψώνια τους, κάτι που εξηγείται από το γεγονός ότι οι εκπτώσεις που παρείχαν όσες επιχειρήσεις υιοθέτησαν τη Black Friday ήταν εντελώς συμβατικές. Όχι ότι είναι αμελητέο ένα 20%, 30% ή 40%, αλλά δεδομένου ότι προηγήθηκε ένα δεκαήμερο εκπτώσεων και πριν από αυτό μια περίοδος προσφορών το κίνητρο δεν ήταν κάτι εξαιρετικό.
Κι όταν στις μέρες μας η αγορά προσπαθεί να πουλήσει κάτι συνηθισμένο ως εξαιρετικό –όπως λέει ο λαός «να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες»- η ανταπόκριση είναι περιορισμένη. Αν, λοιπόν, ο εμπορικός κόσμος πιστεύει στον θεσμό της μιας ημέρας πολύ μεγάλων προσφορών –της μιας ημέρας και όχι μιας Black Friday, που αν και Μαύρη Παρασκευή ξεκινάει από την Τετάρτη και τελειώνει το Σάββατο- ας τον υποστηρίξει. Στην Ελλάδα ποτέ δεν έχουμε δει πραγματικές εκπτώσεις 60%, 70%, ακόμη και 80%. Αν τις δούμε θα είναι κάτι πραγματικά καινούριο.
Η αλήθεια είναι ότι η Black Friday και τα αποτελέσματά της έδειξαν –και απέδειξαν για πολλοστή φορά το τελευταίο διάστημα- ότι από την ελληνική αγορά λείπει το καθαρό μυαλό, οι καινούριες ιδέες και η οργάνωση. Σίγουρα ευθύνη γι’ αυτό φέρνουν οι δημόσιες αρχές, που οφείλουν να θέτουν κανόνες, ακόμη και σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς όπως αυτή που ζούμε στην Ελλάδα.
Πηγή: voria.gr
