Το κόστος για το κάθε τατουάζ ήταν 15 ευρώ και όλα τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν δωρήθηκαν στον σύλλογο στη Δράμα, για τους σημαντικούς σκοπούς που υπηρετεί όλα αυτά τα χρόνια.
Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά οι γονείς και οι εθελοντές του παραρτήματος της Δράμας του Συλλόγου Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες ΛΑΜΨΗ, κατάφεραν να ευαισθητοποιήσουν τους ενήλικες όλων των ηλικιών μέσα από μια πρωτότυπη και συμβολική δράση. Έτσι, διοργάνωσαν τον ετήσιο μαραθώνιο τατουάζ, έχοντας ως κεντρικό σύνθημα: «Αποτυπώνουμε την αγάπη στο δέρμα μας». Περισσότεροι από διακόσοι πενήντα άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του παραρτήματος του συλλόγου ΛΑΜΨΗ και «χτύπησαν» ένα συμβολικό τατουάζ στο σώμα τους, επιλέγοντας ανάμεσα από είκοσι δυο μικρά σχέδια. Το κόστος για το κάθε τατουάζ ήταν 15 ευρώ και όλα τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν δωρήθηκαν στον σύλλογο για τους σημαντικούς σκοπούς που υπηρετεί όλα αυτά τα χρόνια.
Εμπνευστής της δράσης, που ήδη μετράει πέντε χρόνια, είναι ο Δραμινός δερματοστίκτης (ή αλλιώς τατουέρ) Θόδωρος Δενεκές, που πέρα από τις άλλες εθελοντικές προσφορές του προς τον σύλλογο θέλησε να βοηθήσει και με το αντικείμενο της δουλειάς του.
Ένα ολόκληρο 24ωρο, από τις οχτώ το πρωί του Σάββατου μέχρι τα ξημερώματα της Κυριακής, περισσότεροι από διακόσιοι πενήντα άνθρωποι, άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών πέρασαν από το κατάστημα που διατηρεί στο κέντρο της Δράμας και έγιναν συμμέτοχοι σε αυτήν την τόσο ξεχωριστή πράξη αγάπης.
Εντυπωσιακή η συμμετοχή του κόσμου
«Η φετινή συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία», τονίζει μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η Αθανασία Παράσχου, μέλος του παραρτήματος του συλλόγου ΛΑΜΨΗ στην Δράμα. «Στο κάλεσμά μας ανταποκρίθηκαν άνθρωποι όχι μόνο από την Δράμα, αλλά και από γειτονικές περιοχές. Όταν είχαν κλείσει όλα τα ραντεβού ο κόσμος περίμενε υπομονετικά έξω από το κατάστημα μια βροχερή μέρα με κρύο για να χτυπήσει ένα τατουάζ δείχνοντας έμπρακτα την αγάπη του σε αυτό που κάνουν όλοι οι γονείς. Ο Θοδωρής Δενεκές με πολύ υπομονή και καλή διάθεση υποδεχόταν με χαμόγελο όλους τους ανθρώπους, τους έκανε το τατουάζ, τηρώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας και προστασίας (αποστείρωση αντικατάσταση βελόνων, καθαριότητα) οπότε καταλαβαίνετε πως η όλη διαδικασία απαιτούσε από όλους υπομονή και καλή διάθεση» προσθέτει.
Σημαντική ήταν η βοήθεια των εθελοντών σε αυτή την δράση όπως επίσης του φίλου του Θοδωρή Δενεκέ από την Αθήνα, του Ηρακλή Πατσόπουλου, ο οποίος πέρα από τη βοήθειά του στον μαραθώνιο πρόσφερε χρώματα και βελόνες ώστε όλα τα χρήματα που θα συγκεντρώνονταν να διατίθονταν εξολοκλήρου στη ΛΑΜΨΗ.
Τα μέλη του παραρτήματος της «Λάμψης» στη Δράμα δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους για τη μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου σε μια δράση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ταμπού. Αποδείχθηκε όμως πως οι άνθρωποι έχουν πάντα ανοιχτή την καρδιά και την σκέψη τους όταν πρόκειται να στηρίξουν μια προσπάθεια που στόχο έχει να βοηθήσει τα παιδιά με καρκίνο.
«Υπήρχε ένα κύριος γύρω στα εξήντα πέντε, άγνωστος σε μένα», τονίζει κ. Παράσχου, «που ερχόταν για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά να χτυπήσει τατουάζ και μου έδειξε τα χέρια του όπου υπήρχαν τα τέσσερα σχέδια των προηγούμενων χρόνων. Δεν είχε άλλα τατουάζ και όταν μιλήσαμε με συγκίνησε πολύ ο τρόπος που σκέφτονταν, δεν είχε κανένα κόμπλεξ και κανέναν ενδοιασμό παρά την ηλικία του».
Ο κ. Θοδωρής Δενεκές ιδιαίτερα αγαπητός στην κοινωνία της Δράμας, με πάθος για τη δουλειά του και με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το αίσθημα της προσφοράς, μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ επισημαίνει πως πάντα ήθελε να συνδράμει στους σκοπούς της ΛΑΜΨΗΣ και μέσα από τη δουλειά του στέλνοντας ένα πραγματικό μήνυμα αγάπης για τα παιδιά και τους γονείς τους που δίνουν έναν αγώνα ζωής. «Θεωρώ πως το καλύτερο σε αυτή την προσπάθεια», σημειώνει, «είναι η ευαισθητοποίηση του κόσμου. Προσωπικά, μέχρι να πάρω σύνταξη θα συνεχίσω να στηρίζω το έργο του συλλόγου, θα συνεχίσω αυτόν τον μαραθώνιο τατουάζ αγάπης για τα παιδιά και τους γονείς τους».
Ο σύλλογος ΛΑΜΨΗ με έδρα την Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε το 1987 από γονείς απ’ όλη τη Βόρεια Ελλάδα που τα παιδιά τους προσβλήθηκαν από κακοήθες νόσημα και νοσηλεύτηκαν στα παιδο-ογκολογικά τμήματα των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης. Ο σύλλογος είναι πιστοποιημένος από το ΥΠΕΚΥ ως φορέας παροχής πρωτοβάθμιας κοινωνικής φροντίδας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Τακτικά μέλη του συλλόγου γίνονται οι γονείς παιδιών που πάσχουν από νεοπλασματικές ασθένειες, καθώς επίσης και παιδιά που νόσησαν στο παρελθόν κι έχουν πλέον ενηλικιωθεί.
Η κ. Παράσχου ως ενεργό μέλος του παραρτήματος και γονέας παιδιού με καρκίνο μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ υπογραμμίζει τη μεγάλη ανταπόκριση της τοπικής κοινωνίας της Δράμας στην προσπάθεια του συλλόγου να στηρίξει τις οικογένειες των παιδιών αλλά και τα ίδια τα παιδιά στον δύσκολο αγώνα που δίνουν με τον καρκίνο.
«Όσοι αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα υγείας», επισημαίνει, «βρίσκουν ένα στήριγμα στον σύλλογο που στέκεται κοντά στις οικογένειες σε κάθε στάδιο της αρρώστιας. Όταν νοσεί ένα παιδί, νοσεί όλη η οικογένεια. Το κάθε μέλος της αντιμετωπίζει διαφορετικά αυτή την αρρώστια γιατί θα χρειαστεί η οικογένεια να χωριστεί δεδομένου ότι οι παιδο-ογκολογικές μονάδες είναι στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα οπότε εκεί πρέπει να πάει το παιδί για τις απαραίτητες θεραπείες».
Ο σύλλογος ΛΑΜΨΗ φροντίζει για την άριστη ιατρική και παιδιατρική φροντίδα των παιδιών που πάσχουν από κακοήθη νοσήματα και προσφέρει ηθική, κοινωνική και οικονομική συμπαράσταση για τη θεραπεία, την αγωγή, την εκπαίδευση και την κοινωνική επανένταξη των παιδιών. Επιπλέον, παρέχει κάθε δυνατή βοήθεια, πληροφόρησης και άλλης μορφής συμπαράστασης στις οικογένειες των πασχόντων παιδιών.
Η κ. Πάρασχου επισημαίνει ακόμα πως είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ευαισθητοποίηση και ενημέρωση της κοινωνίας για τον αγώνα κατά του παιδικού καρκίνου και την άρση των στερεοτύπων και των όποιων προκαταλήψεων.
Η ίδια τονίζει ακόμα πως πολύ σημαντική είναι και η πρόληψη γιατί τότε υπάρχει η δυνατότητα να αντιμετωπιστεί ο καρκίνος στα αρχικά του στάδια. «Είναι απαραίτητο», σημειώνει με έμφαση, «οι γονείς να είναι σωστά ενημερωμένοι, να είναι υποψιασμένοι, ώστε να μπορούν να καταλάβουν αν κάτι δεν πηγαίνει καλά με την υγεία του παιδιού τους. Εξίσου σημαντικό είναι να υπάρχει ενημέρωση του κόσμου ώστε να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερους εθελοντές δότες μυελού των οστών. Ο εθελοντής δότης μπορεί να βοηθήσει έναν συνάνθρωπό του που έχει ως μοναδική ελπίδα θεραπείας τη μεταμόσχευση μυελού των οστών, προσφέροντας λίγο σάλιο, λίγα κύτταρα και λίγο από το χρόνο του».
