Μάλιστα, από τις 15 έως τις 23 Σεπτεμβρίου θα είναι επισκέψιμο για το κοινό με δωρεάν είσοδο το πρωί 09:30-14:00 (τελευταία προσέλευση 13:30) και το απόγευμα 16:00-21:00 (τελευταία προσέλευση 20:30)
Η «Νεράιδα» έχει μετατραπεί πλέον σε πλωτό μουσείο, μοναδικό στο είδος του, και συνιστά ένα ιδιαίτερο μουσειακό κέλυφος εντός του οποίου στεγάζονται δύο κεντρικές αφηγήσεις, η επιχειρηματική πορεία του ιδιοκτήτη του, Γιάννη Λάτση, από τη γέννησή του το 1910 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1990, οπότε και αποσύρθηκε από τον κόσμο των επιχειρήσεων, η ιστορία του πλοίου από τη ναυπήγησή του το 1939 έως την ολοκλήρωση της ανακατασκευής του το 2010.
Η αφήγηση ξετυλίγεται μέσα από πλήθος φωτογραφιών, επιχειρηματικών, προσωπικών και δημοσίων εγγράφων, αντικειμένων, ομοιωμάτων και οπτικοακουστικού υλικού και παρουσιάζεται με φόντο σημαντικά πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά γεγονότα του 20ού αιώνα. Τέλος, στην αίθουσα που παλαιότερα φιλοξενούσε την τραπεζαρία του πλοίου, δίνεται η δυνατότητα στον επισκέπτη να παρακολουθήσει δύο σύντομα βίντεο για την ιστορία του επιβατηγού Νεράιδα και για το χρονικό της ανακατασκευής του σε Πλωτό Μουσείο.
Το Νεράιδα παρέμεινε παροπλισμένο στην Ελευσίνα για πάνω από 30 χρόνια. Ο ιδιοκτήτης του, Γιάννης Λάτσης, δεν έστειλε ποτέ το σκαρί στα διαλυτήρια, καθώς είχε μια ιδιαίτερη συναισθηματική σύνδεση με αυτό. Το 2007, τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό του, η οικογένειά του αποφάσισε την ανακατασκευή και μετατροπή του πλοίου σε πλωτό μουσείο.
Τον Σεπτέμβριο του 2007, το πλοίο φορτώθηκε στο φορτηγό πλοίο βαρέων μεταφορών Maria, για να οδηγηθεί στο ναυπηγείο NCP στο Sibenik της Κροατίας, λίγες εκατοντάδες χιλιόμετρα νοτιότερα από την πόλη όπου γεννήθηκε, τη Rijeka (πρώην Fiume). Οι εργασίες διήρκεσαν περίπου τρία χρόνια. Τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό ανέλαβε το γραφείο Patterson Buxton Consultants του Λονδίνου, την κατασκευή των εσωτερικών χώρων η γερμανική εταιρεία Metrica Interior και τη μουσειολογική μελέτη η Καθηγήτρια Αλεξάνδρα Μπούνια.
Τον Απρίλιο του 2010, οι εργασίες ολοκληρώθηκαν και, μετά από τις απαραίτητες δοκιμές και ελέγχους, το Νεράιδα ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής του στα ελληνικά νερά.
Η ιστορία της «Νεράιδας»
Ο Γιάννης Λάτσης το αγόρασε ως Laurana τον Δεκέμβριο του 1949 από μαλτέζικη ακτοπλοϊκή εταιρεία και στις αρχές του επόμενου έτους σάλπαρε για πρώτη φορά στον Αργοσαρωνικό με το όνομα που είχε λάβει από τους Ιταλούς ιδιοκτήτες της δέκα περίπου χρόνια πριν. Βαπτίστηκε «Νεράιδα» από τον Νικόλαο Πλαστήρα, σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο λιμάνι της Ύδρας και έπειτα από ονομαστική ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε εν πλω.
Συνηθέστερο δρομολόγιο του πλοίου ήταν Πειραιάς – Αίγινα – Μέθανα – Πόρος – Ύδρα – Ερμιόνη – Σπέτσες, ενώ πολλές φορές έδενε στο Λεωνίδιο και τη Μονεμβασιά, αλλά και στο Ναύπλιο, τη Σαλαμίνα και την Επίδαυρο. Εκτός από τα τακτικά δρομολόγια, στο κατάστρωμα του Νεράιδα φιλοξενήθηκαν κοινωνικές εκδηλώσεις, νυχτερινές κρουαζιέρες και χοροεσπερίδες.
Στα 25 περίπου χρόνια των δρομολογίων του στον Αργοσαρωνικό είχε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει, τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, σε πλήθος ελληνικών ταινιών αλλά και το 1957 στη χολιγουντιανή παραγωγή «Το Παιδί και το Δελφίνι» του Jean Negulesco, με πρωταγωνιστές τη Sophia Loren, τον Alan Ladd και τον Clifton Webb.
Πηγή: patrisnews
