Μια γενική τάση μετακίνησης πληθυσμού προς το αστικό κέντρο της πόλης των Τρικάλων και των άλλων μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας και την ερήμωση και αποδυνάμωση της υπαίθρου, ιδίως των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, παρά τα ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα που εφαρμόστηκαν σε προηγούμενες προγραμματικές περιόδους, καταγράφει ο στρατηγικός σχεδιασμός επιχειρησιακού προγράμματος του Δήμου Τρικκαίων, 2014-2019 ο οποίος βρίσκεται υπό διαβούλευση.
Για την κατάρτιση του Πενταετούς Προγράμματος Δημοτικής περιόδου 2014-2019 του Δήμου Τρικκαίων, συγκροτήθηκε με απόφαση του Δημάρχου Τρικκαίων Δημήτρη Παπαστεργίου, Διεπιστημονική Ομάδα Έργου.
Σύμφωνα με αναλυτικά στοιχεία, σε επίπεδο Δημοτικών Ενοτήτων του Δήμου Τρικκαίων, προκύπτει ότι κατά την εικοσαετία 1991 – 2011, με εξαίρεση την Δημοτική Ενότητα Τρικκαίων, όλες οι υπόλοιπες Δημοτικές Ενότητες έχουν υποστεί σημαντική μείωση του πληθυσμού τους, η οποία είναι συνεχιζόμενη και στις δύο περιόδους μεταβολής, δηλαδή κατά τις απογραφικές περιόδους 1991 – 2001 και 2001 – 2011. Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις, όπως αυτές των Δημοτικών Ενοτήτων Καλλιδένδρου, Κόζιακα, Παληοκάστρου και Παραληθαίων, η μείωση του πληθυσμού τους στο διάστημα αυτό ήταν πάνω από 15% και ιδιαίτερα στην Δημοτική Ενότητα Παραληθαίων η μείωση αυτή ήταν της τάξης του 25,15%.
Σε επίπεδο Τοπικών – Δημοτικών Κοινοτήτων του Δήμου Τρικκαίων, έντονη μείωση του πληθυσμού τους παρατηρείται σε περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ορεινές ή μειονεκτικές , όπως προκύπτει από το ίδιο επιχειρησιακό πρόγραμμα. Με δεδομένο, διευκρινίζεται, ότι οι περισσότερες από τις Τοπικές Κοινότητες των παραπάνω αναφερόμενων Δημοτικές Ενότητες χαρακτηρίζονται ως ορεινές ή μειονεκτικές, εξηγείται το γεγονός της σημαντικής μείωσης του πληθυσμού τους κατά την τελευταία δεκαετία.
Πέρα αναφέρεται επίσης, από την ορεινότητα – μειονεκτικότητα της περιοχής, ένας άλλος παράγοντας που φαίνεται να επηρεάζει της μείωση του πληθυσμού είναι και το πλήθος των μικρών οικισμών των Τοπικών Κοινοτήτων της κάθε Δημοτικής Ενότητας. Ως παράδειγμα, αναφέρεται η Δημοτική Ενότητα Καλλιδένδρου η οποία διαθέτει τοπικές Κοινότητες με πολλούς μικρούς οικισμούς. Στη διάρκεια της εικοσαετίας 1991 – 2011 ο πληθυσμός των οικισμών αυτών μειώθηκε δραστικά με συνέπεια να μειωθεί και ο μόνιμος πληθυσμός των Τοπικών Κοινοτήτων στις οποίες υπάγονται οι οικισμοί αυτοί.
Έτσι, διευκρινίζεται, μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός του υψηλού ποσοστού μείωσης του μόνιμου πληθυσμού της Δημοτικής Ενότητας Καλλιδένδρου που αναφέρθηκε παραπάνω. Στην περίπτωση των Δημοτικών Ενοτήτων Εστιαιώτιδας, Μεγάλων Καλυβίων και Φαλώρειας, τα ποσοστά μείωσης του μόνιμου πληθυσμού τους, κατά την τελευταία εικοσαετία 1991 – 2011, ήταν σαφώς μικρότερα. Αυτό, πιθανά μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός της εγγύτητας των περιοχών αυτών στο αστικό κέντρο της πόλης των Τρικάλων. Λόγω ακριβώς της εγγύτητας αυτής, μέρος του πληθυσμού του Δήμου Τρικκαίων βρίσκει την μόνιμη κατοικία του στις Δημοτικές αυτές Ενότητες, γεγονός το οποίο σε κάποιο βαθμό αντισταθμίζει της τάση μείωσης του πληθυσμού τους.
Όμως στην περίπτωση της Δημοτικής Ενότητας Τρικκαίων παρατηρείται συνεχόμενη αύξηση του πληθυσμού κατά την εικοσαετία 1991 – 2011, η οποία ανέρχεται στο ποσοστό του 19,5%. Η αύξηση αυτή του πληθυσμού της Δημοτικής Ενότητας Τρικκαίων ήταν σαφώς εντονότερη κατά τη δεκαετία 1991 – 2001, της τάξης του 11,3%, ενώ κατά την τελευταία δεκαετία 2001 – 2011 η αύξηση του πληθυσμού της ανήλθε στο ποσοστό του 7,3%.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ