Ακόμα ένας κυβερνητικός παράγοντας εξαπολύει επίθεση στη δικαιοσύνη με αφορμή την αυτοκτονία γυναίκας. Αίσθηση από τις αναρτήσεις του γενικού γραμματέα του υπουργείου εργασίας...
Οργή και πόνος για την αυτοκτονία της 42χρονης γυναίκας από τα Γιαννιτσά, που όπως γράφει σε ανάρτησή του στο facebook ο Ανδρέας Νεφελούδης ήταν 15 μήνες απλήρωτη. Ο γενικός γραμματέας του αρμοδίου υπουργείου εργασίας, επιλέγει να σχολιάσει την τραγωδία και να επιτεθεί στη δικαιοσύνη για τα όσα συμβαίνουν. Έγραψε λοιπόν αρχικά: «Αυτοκτονία εγκλωβισμένης εργαζόμενης του Καρυπίδη στα Γιαννιτσά ήταν 15 μήνες απλήρωτη. Ακούει κανείς εισαγγελέας; 15 μήνες απλώρωτη. 170 μηνύσεις έχουν υποβληθεί σε βάρος του Καρυπίδη. Καμία αντίδραση. Οι εργαζόμενοι απλήρωτοι και ο τύπος κυκλοφορεί ελεύθερος, ” επενδύει” αλλού και να τα αποτελέσματα. Δικαιοσύνη ακούς; Είναι τελικά η οφειλή δεδουλευμένων αποδοχών βλαπτική μεταβολή κύριοι αδέκαστοι. Τί λέτε τώρα; Δικαιοσύνη ακούς;”
Λίγη ώρα μετά το σάλο που προκάλεσε, ο κύριος Νεφελούδης το κατέβασε από τη σελίδα του στο facebook. Ανέβασε ακόμα μία ανάρτηση όμως με 9 λέξεις αυτή τη φορά…
Στο θέμα αναφέρθηκε με ανακοίνωση που εξέδωσε και η Διοίκηση του Πανελλαδικού Σωματείου των εργαζομένων στις επιχειρήσεις «Καρυπίδη». Σε αυτή διαβάζουμε πως «ο θάνατος της συναδέλφισσας, εργαζόμενης σε κατάστημα της “Καρυπίδης” στα Γιαννιτσά, είναι αποτέλεσμα αυτού του βάρβαρου συστήματος. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθεί και αυτή η κυβέρνηση και οι προηγούμενες που στηρίζουν το μεγάλο κεφάλαιο και οδηγούν σε απελπισία τους εργαζόμενους.
Είναι αποτέλεσμα του αδιεξόδου στο οποίο έχουμε βρεθεί για πάνω από 1.5 χρόνο οι εργαζόμενοι της Καρυπίδης με την απληρωσιά, με το να βρισκόμαστε ανάμεσα στην ανεργία και την ομηρία από μέρους της επιχείρησης, με τον εμπαιγμό από την κυβέρνηση ότι έκανε τα πάντα για να μας «σώσει». Δεν πήρε μέτρα προστασίας για εμάς, τους 1400 εργαζόμενους, αφού πλέον ούτε το πενιχρό επίδομα επίσχεσης παίρνουμε, ούτε επίδομα ανεργίας δικαιούμαστε. Επιπλέον, δεν τηρήθηκε Π.Δ για τη διαδοχή, ώστε να μη πεταχτούμε στην ανεργία.
Κανένας εργαζόμενος να μη μένει μόνος του. Τα προβλήματα που βιώνουμε είναι κοινά και κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας για να τα αντιπαλέψουμε. Με ταξική αλληλεγγύη και ανυποχώρητο αγώνα να χτυπήσουμε την αιτία που προκαλεί όλα τα προβλήματα, την ανεργία, την ανασφάλεια, το άγχος για την επιβίωση. Η αιτία αυτή είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης που ωφελεί του λίγους και χτυπάει εμάς, τους πολλούς».
