Θύμα φραστικών επιθέσεων από συγχωριανούς της και συνωμοσιολόγους έχει πέσει μια 42χρονη από τα Γιαννιτσά επειδή ο πατέρας της βρίσκεται στο νοσοκομείο Άγιος Παύλος της Θεσσαλονίκης δίνοντας την δική του μάχη με τον κορονοϊό.
Όπως αναφέρει αγανακτισμένη η ίδια στο newsit.gr η κατάσταση στο χωριό της έχει ξεφύγει την ώρα που δεκάδες άλλοι συντοπίτες της αντιμετωπίζουν σοβαρά θέματα με τον ιό, όχι εξαιτίας του πατέρας της αλλά της κονσερβοποιϊάς που βρίσκεται λίγα χλμ μακριά, όπου τον Σεπτέμβριο είχαν εντοπιστεί τα 114 κρούσματα.
«Η κατάσταση έχει ξεφύγει, πραγματικά δεν σέβονται καθόλου τον αγώνα που δίνει όλους αυτούς τους μήνες ο πατέρας μου, που εξαιτίας της βεβαρημένης υγείας του τα αδέλφια μου έχουν να τον δουν πάνω από τέσσερις και έξι μήνες. Είναι ντροπή να βγαίνεις έξω από το σπίτι σου και να σε αντιμετωπίζουν με τον χειρότερο τρόπο».
“Φωτιές” στην περίπτωση της 42χρονης γυναίκα φαίνεται πως άναψε ένα βιντεάκι που ανάρτησε στην προσωπική της σελίδα στο Facebook με τον πατέρα της να κάνει λίγα βήματα μέσα από το δωμάτιο covid νοσηλεία του: «Σε αυτό το βιντεάκι που μου το έστειλαν από το νοσοκομείο φαίνεται ο πατέρας μου να κάνει μερικά βήματα. Γνωρίζοντας την κατάσταση του εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ με την δύναμη της ψυχής του, που το ανέβασα γεμάτη από χαρά. Δυστυχώς έπεσαν να με φάνε γιατί εξηγούσα στο μήνυμα μου πως ο κορονοϊός υπάρχει και πως πρέπει να είμαστε όλοι προσεκτικοί γιατί μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να νοσήσουμε. Έπεσαν στην κυριολεξία να φάνε όλοι αυτοί οι συνωμοσιολόγοι της κακιάς συμφοράς, που με έλεγαν πρόβατο και μου έγραφαν το κλασσικό “μπεεε”. Λες και ο πατέρας μου αναπνέει τον αέρα τους».
«Τρελαίνομαι με τους αρνητές του κορονοϊού»
Όπως εξηγεί δεν σκέφτεται να το βάλει κάτω, καθώς θα συνεχίσει τις αναρτήσεις μέχρι κάποιοι να καταλάβουν το κακό που κάνουν στους εαυτούς τους και σε εκείνους που δεν πιστεύουν στον ιό: «Καθημερινά επειδή δεν επιτρέπονται συνοδοί στα νοσοκομεία ενημερώνομαι από τους γιατρούς για την κατάσταση του πατέρα μου. Η αλήθεια είναι πως με ρώτησαν από το νοσοκομείο αν θέλω να τον μεταφέρουν σε κρεβάτι εντατικής θεραπείας, αν και δεν το έχει ακόμα απολύτως ανάγκη. Τους είπα να περιμένουμε γιατί αυτό που σκέφτηκα ήταν μήπως κάποιος νεότερος από εκείνον το χρειαστεί περισσότερο το κρεβάτι. Γι’ αυτό τρελαίνομαι με όλους αυτούς τους αρνητές γιατί προσπαθώ να τους πείσω για την επικινδυνότητα των καιρών και κυρίως του ιού και εκείνοι όλο “μπεεε” και “μπεεε”. Δυστυχώς κάποιοι πρέπει να πάθουν για να μάθουν. Άντι να είμαστε προσεκτικοί και να κάνουμε υπομονή μέχρι να περάσει το μαρτύριο που όλοι ζούμε, εκείνοι εξακολουθούν να είναι το ίδιο προκλητικοί».
