Η Ήπειρος είναι γεμάτη από ομορφιές, σε κάθε της γωνιά η φύση καταφέρνει να παντρέψει το υγρό στοιχείο με το βουνό και την πυκνή βλάστηση. Ένα τέτοιο, πανέμορφο σκηνικό θα συναντήσει κανείς πηγαίνοντας στην τεχνητή λίμνη του Αώου, όπου για να φτάσει περνά από εκτάσεις γεμάτες με… πατάτες.
Στην διαδρομή για την τεχνητή Λίμνη Αώου, φτάνουμε στο χωριό Χρυσοβίτσα και συνεχίζοντας, ύστερα από 7 χιλιόμετρα συναντάμε το οροπέδιο της «ορεινής πατάτας». Υψόμετρο 1.350 μέτρα, μία απέραντη καλλιέργεια πατάτας, 1.440 στρέμματα, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ένας από τους παραγωγούς.
Η πατάτα κρατάει ζωντανή την Χρυσοβίτσα με τους 800 κατοίκους. Νέοι αγρότες και 27 οικογένειες, ασχολούνται με την νόστιμη, υγιεινή πατάτα, ράτσας «αγκρία», όπως λένε. Είναι δε υψηλής ποιότητας λόγω των εδαφών, αλλά και γιατί οι καλλιέργειες ποτίζονται από τα καθαρά νερά των πηγών του Αώου.
Οι πληροφορίες που μας δίνουν είναι σημαντικές. Κάθε στρέμμα, βγάζει περίπου 4 τόνους πατάτας, ενώ συνολικά η περιοχή παράγει έξι χιλιάδες τόνους. Βέβαια οι παραγωγοί βρίσκονται αρκετές φορές, αντιμέτωποι με προβλήματα. Αυτά δεν είναι άλλα, από τα αγριογούρουνα που αλωνίζουν και καταστρέφουν τα χωράφια αλλά και τα καιρικά φαινόμενα.
Όλο το καλοκαίρι, το οροπέδιο της Χρυσοβίτσας σφύζει από ζωή. Οι παραγωγοί φυτεύουν την πατάτα τον Μάιο και η περισυλλογή γίνεται τον Σεπτέμβριο. Καθημερινά βρίσκονται όλοι στα χωράφια, ενώ όταν πέσει ο ήλιος μετά το πότισμα, κάποιες φορές, διασκεδάζουν γύρω από ένα πρόχειρο τραπέζι πριν κατέβουν στο χωριό.
Ο Περικλής επισημαίνει πως οι περισσότεροι προωθούν στην αγορά το προϊόν τους χωρίς μεσάζοντες, έτσι η τιμή είναι ελκυστική για τον καταναλωτή και κυμαίνεται περίπου 0,80 ευρώ το λεπτό.
Η Τεχνητή Λίμνη των πηγών Αώου
Και εκεί που τελειώνουν τα χωράφια με τις πατάτες, αν ανηφορίσετε για 300 μέτρα, θα βρεθείτε μπροστά από το πανέμορφο θέαμα της τεχνητής, ορεινής λίμνης του Αώου. Την δημιούργησε το φράγμα που κατασκευάστηκε στον Αώο ποταμό για την εκμετάλλευση του νερού των πηγών για την παραγωγή ηλεκτρική ενέργειας.
Η λίμνη, που βρίσκεται ανάμεσα στην Βάλια Κάλντα και το εθνικό πάρκο Βίκου – Αώου, είναι πλούσια σε πανίδα και χλωρίδα, ενώ δίπλα στις όχθες της απλώνονται δάση μαύρης πεύκης και οξιάς, θάμνοι αλλά και σπάνιες άγριες ορχιδέες.
Τον χειμώνα, η προσέγγιση στην περιοχή είναι δύσκολη. Λόγω του μεγάλου υψόμετρου, η περιοχή είναι καλυμμένη με χιόνια και ο δρόμος γίνεται επικίνδυνος. Το καλοκαίρι όμως, προσφέρει μία εξαιρετική εμπειρία και το καλύτερο σημείο για να πάρετε αέρα δροσιάς με την παρέα σας.