Μετά από περίπου δυόμισι χρόνια άνοιξε και πάλι η πόρτα στο δημοτικό σχολείο στην Ερείκουσα. Οι δύο μαθητές αδερφάκια, ένα κοριτσάκι της πρώτης και ένα αγοράκι της τρίτης τάξης είχαν αναγκαστεί να μετακομίσουν μαζί με τη μητέρα τους σε ένα χωριό του νησιού προκειμένου να πηγαίνουν σχολείο, την ώρα που ο πατέρας τους έμενε στην Ερείκουσα.
Η θέση στο σχολείο πλέον καλύφθηκε με την Ειρήνη Γουνοπούλου να μιλάει για την εμπειρία της να είναι δασκάλα σε ένα σχολείο με δύο μόλις μαθητές. «Το νησί αποκτά και πάλι ζωή. Το λένε και οι ίδιοι οι κάτοικοι και το βλέπεις και στον τρόπο που σε κοιτάνε. Νιώθεις ότι έχει κάνει κάτι πολύ σημαντικό, γιατί αν δεν υπάρχει ζωή στο νησί είναι σαν να χάνεται, σαν να εξαφανίζεται από το χάρτη. Είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα. Από τη μία είναι δύσκολο για μένα που έχω φύγει από μία μεγάλη πόλη και μέσα σε λίγες ημέρες ήρθα σε ένα νησάκι. Από την άλλη όμως από την ώρα που ξεκινήσαμε τα μαθήματα είμαι πολύ χαρούμενη. Γι’ αυτά τα δύο παιδιά έχω έρθει εδώ, οπότε είναι αυτά που μου δίνουν δύναμη».
Να σημειωθεί πως το δημοτικό σχολείο της Ερείκουσας είχε κλείσει μετά από 100 χρόνια συνεχούς λειτουργίας επειδή δεν υπήρχαν μαθητές.
Το πέτρινο μονοθέσιο σχολείο είχε χτιστεί το 1920, με δωρεά της οικογένειας Ανδρέα Συγγρού και είναι το μοναδικό σχολείο που λειτουργεί στα Διαπόντια Νησιά.
