Στη Βόρεια Κέρκυρα, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς αναβιώνει το έθιμο της κολόνιας, που οι ρίζες του χάνονται στα ενετοκρατούμενα χρόνια του νησιού.
Όπως επιτάσσει η παράδοση, νέοι και γέροι βγαίνουν στους δρόμους και ραίνουν με κολόνια όλους τους περαστικούς, φίλους και ξένους, γνωστούς και αγνώστους. Δίνουν σε όλους μία ευχή : «Καλή αποκοπή», να αποχωριστούν δηλαδή με το καλό τον παλιό χρόνο και να υποδεχθούν χαρμόσυνα τον καινούργιο.
Συνάμα τραγουδούν κάλαντα, με μοναδικούς κερκυραϊκούς στίχους, που περισσότερο θυμίζουν καντάδα, καθώς συνοδεύονται από όργανα: …«Πάλιν ακούσατε άρχοντες, πάλι να σας ειπούμε, ότι και αύριον εστί ανάγκη να χαρούμε και να πανηγυρίζουμε Περιτομήν Κυρίου και την εορτή του Μάκαρος Μεγάλου Βασιλείου…».
Το πρωινό ξύπνημα των γερόντων
Στα ορεινά χωριά του νησιού, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς οι γεροντότεροι ξυπνάνε από τα χαράματα. Το έθιμο θέλει, να είναι οι πρώτοι που θα καλωσορίσουν το νέο έτος. Βγαίνουν στα παράθυρα, ή στις αυλές τους και αγναντεύοντας τα βουνά και κυρίως τον Παντοκράτορα, το πιο ψηλό βουνό της Κέρκυρας, λένε με απόλυτη κατάνυξη: «Καλημέρα σας βουνά και καλή πρωτοχρονιά, σαν τα βουνά να είμαι γερός, σαν την θάλασσα ξυπνός και σαν τα θαλασσοκύματα να κάνω τα θελήματα…»
Στρίνα
Το έθιμο της «Στρίνας» αναβιώνει ανήμερα της Πρωτοχρονιάς στο νησί. Είναι η χαρά όλων των μικρών παιδιών, που θα λάβουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, ως «καλοτυχία» για τη νέα χρονιά.
Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, η «Στρίνα», ήταν το νόμισμα των καλαντιστών, που λεγόταν στα βυζαντινά χρόνια «ευαρχισμός» ή «Στρίνα», από το λατινικό strena. Στα λατινικά σημαίνει αίσιος οιωνός, αλλά και δώρο της πρωτοχρονιάς, ή «επινομίς» όπως το έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες ή κοινώς «μπουναμάς» όπως το λένε σήμερα, και προέρχεται από τα ιταλικά bona – mano, δηλαδή καλό χέρι.
Οι Κερκυραίοι συνεχίζουν αυτό το έθιμο, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, συνεχίζοντας την πολιτισμική τους κληρονομιά και της πολιτισμική τους ταυτότητα, με τα παιδιά να περιμένουν κάθε χρόνο τη «στρίνα» πολύ περισσότερο και από τον Άγιο Βασίλη…
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ