Η τραγωδία με τη νεκρή μητέρα στο Ηράκλειο, συγκλονίζει για δεύτερη μέρα την τοπική κοινωνία. Η 33χρονη κατέρρευσε στην είσοδο του σχολείου, λίγα μέτρα από τα παιδιά της...
Μέσα σε κλίμα βαθιάς οδύνης συγγενείς και φίλοι αποχαιρετούν σήμερα την 33χρονη Μαρία Γεωργιάδη που “έσβησε” αναπάντεχα λίγη ώρα αφού πήγε τα παιδιά της στο σχολείο χθες το πρωί στην περιοχή το Μασταμπα. Η κηδεία της θα τελεστεί το μεσημέρι από τον Ιερό Ναό της Παναγίτσας. Όσοι την γνώρισαν και την αγάπησαν καλούνται τώρα να τη συνοδεύσουν στην τελευταία της κατοικία. Πρόκειται για μια ανείπωτη τραγωδία που κανείς στο περιβάλλον την 33χρονης δεν μπορεί να πιστέψει…
Το χρονικό της τραγωδίας
Όλα έγιναν λίγο πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα στο 36ο Δημοτικό Σχολείου Ηρακλείου, οπότε ειδοποιήθηκε το ΕΚΑΒ για λιποθυμικό επεισόδιο της 33χρονης Μαρίας Γεωργιάδη. Στο σημείο έσπευσε άμεσα ασθενοφόρο, με το πλήρωμα να διαπιστώνει τη σοβαρότητα της κατάστασης και για το λόγο αυτό κλήθηκε και η ομάδα “Πήγασος”, με το γιατρό. Λίγο αργότερα, η άτυχη γυναίκα άφησε την τελευταία της πνοή.
Ασθενοφόρο με γιατρό, παρέλαβε την 33χρονη Μαρία Κυριακάκη – Γεωργιάδη, έχοντας υποστεί ανακοπή και σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής, γίνονταν Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), χωρίς ωστόσο τελικά η ίδια να καταφέρει να κρατηθεί στη ζωή, ξεκινώντας πλέον για το δικό της μοναχικό ταξίδι.
Μεταφέρθηκε στο Βενιζέλειο νοσοκομείο και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η άτυχη γυναίκα κατέληξε έχοντας υποστεί ανεύρυσμα εγκεφάλου.
Σπαρακτικά μηνύματα στο διαδίκτυο
Τα μηνύματα αποχαιρετισμού στο Facebook είναι συγκλονιστικά για την απίστευτη τραγωδία που διαδραματίστηκε έξω από το 36ο δημοτικό σχολείο Ηρακλείου. Μεταξύ αυτών και μίας δασκάλας του σχολείου, της Δέσποινας Αυγουστινάκη, που αποχαιρετά με λόγια- γροθιά στομάχι και συνάμα πολλά ερωτήματα, τη Μαρία…
Η συγκινητική ανάρτηση της δασκάλας
“Είναι αλήθεια κι εκείνες οι στιγμές που θα ‘θελες ποτέ σου να μη ζούσες.
Πώς άραγε να πεις σ’ ένα παιδί :
– Έφυγε ταξίδι μακρινό.
Σε βλέπει από ψηλά, να ξέρεις.
Πώς να του πεις πως αγκαλιά πια δεν θα έχει να κρυφτεί σαν θα πονάει.
Πώς να του πεις πως δεν θα έχει πια κείνη να του θυμίζει τη ζακέτα να φορά να μην κρυώνει.
Πώς να του πεις πως δεν θα έχει πια κείνη που γέμιζε με « Πρόσεχε» την κάθε του ημέρα;
Πώς να του πεις σαν σε ρωτά αν θα ξανάρθει πως δεν θα ‘ρθει ποτέ ξανά
Πως μέσα του θα ζει πώς να του πεις; Πώς; Πες αλήθεια! Πώς να του τα πεις;
Καλύτερα νομίζω να σιωπήσεις…
Μια αγκαλιά να ανοίξεις μοναχά…
Ν’ απλώσεις χέρι και καρδιά για ν’ ακουμπήσει…
18-9- 2017
Η μέρα που ράγισε η καρδιά μας
Πηγή: cretalive.gr, neakriti.gr