Ο σύζυγος της 50χρονης, Μιχάλης Σηφάκης ήταν εκείνος που τελικά εντόπισε νεκρή (αφού πρώτα κάτι είχε δει ένα drone) την αγνοούμενη στην Αγία Πελαγία στην Κρήτη, η οποία είχε χαθεί το Σάββατο λόγω των πλημμυρών από τη σφοδρή κακοκαιρία.
Ο Μιχάλης Σηφάκης, σύμφωνα με το cretapost.gr μόλις είδε από μακριά την σύζυγό του έπεσε στη θάλασσα της Παντάνασσας (κοντά στην Αγία Πελαγία) προκειμένου να τη βγάλει. Η γυναίκα του είναι το δεύτερο θύμα της κακοκαιρίας που έπληξε την Κρήτη. Ο πρώτος ήταν ο 50χρονος Κωστής Βεργάκης, μαζί με τον οποίο ήταν στο αυτοκίνητο που παρασύρθηκε, η γυναίκα που βρέθηκε νεκρή σήμερα (16.10.2022).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μόλις έφτασε στο σημείο ενημέρωσε τους δύτες ωστόσο υπήρχε αρχικά ένα μπέρδεμα για το αν πρόκειται όντως για ανθρώπινο σώμα.
«Την έκρυβαν τα σκουπίδια»
«Την κρύβανε τα σκουπίδια και δεν φαινόταν. Τελικά είδα ότι είναι το σώμα της γυναίκας μου και φώναξα στους ανθρώπους. Όταν έφτασαν εμένα με έδιωξαν από την περιοχή και την ανέσυραν από την Παντάνασσα», δήλωσε σε κατάσταση σοκ ο κ. Σηφάκης.
Την ίδια ώρα, εκπρόσωπος της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας επιβεβαίωσε την είδηση λέγοντας πως ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ βρίσκονται στο σημείο για να παραλάβουν την άτυχη γυναίκα μεταφέροντάς την στο νοσοκομείο για διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπενθυμίζεται, ότι η άτυχη γυναίκα, μητέρα δύο παιδιών, είχε πάει μαζί με τον 50χρονο Κωνσταντίνο για να καθαρίσουν κάτι σπίτια στην περιοχή ωστόσο εξαιτίας της βροχής αποφάσισαν να επιστρέψουν στο Ηράκλειο, κάτι που ποτέ δεν έγινε. Ο άτυχος οδηγός εντοπίστηκε χθες νεκρός στο αυτοκίνητό του που είχε σφηνωθεί στο αντιπλημμυρικό έργο της περιοχής.
Τα τελευταία λόγια
Λίγο πριν εντοπιστεί η σορός της συζύγου του, ο Μιχάλης Σηφάκης είχε μιλήσει στην εκπομπή Σαββατοκύριακο στις 6, στην ΕΡΤ. Αποκάλυψε την τελευταία φορά που μίλησε με τη σύζυγό του.
«Με πήρε η γυναίκα μου πρώτα και έκλαιγε. Μετά από ένα λεπτό με παίρνει και ο Κωστής τηλέφωνο και μου λέει “Μιχάλη κάλεσε γρήγορα βοήθεια το 112 γιατί μου έχει πάρει το νερό το αμάξι”. Παίρνουμε αμέσως τηλέφωνο το 112, είπαμε τι γίνεται, πέρασε 1,5 λεπτό, ξαναπαίρναμε τα παιδιά τηλέφωνο πίσω, τίποτα, νεκρά τα τηλέφωνα και των δύο. Ξανακαλούσαμε, τίποτα. Πήρα το γιό μου γρήγορα, ήρθαμε εδώ πέρα με ένα σχοινί, με δυσκολία, ο δρόμος ήταν κλειστός, βρήκαμε το μέρος που ήταν αυτό το παλιό κτίσμα, ακόμα έτρεχε το νερό, ήταν δύσκολο, κατεβήκαμε σιγά-σιγά, με ένα σχοινί δεμένοι και οι δύο, από άκρη σε άκρη.
Κάποια στιγμή αντικρίσαμε το αμάξι του Κώστα, κάποια στιγμή με έβαλε και εμένα το νερό από κάτω, ευτυχώς το παιδί και άλλος ένας κύριος με τραβήξαν έξω, ευτυχώς είχα δεθεί και μετά πήγαμε από άλλη μεριά, από πιο σταθερό σημείο, πάλι οι δυό μας, ξαναδεθήκαμε, πλησιάσαμε και βγάλαμε πολλά αντικείμενα από το πορτ μπαγκάζ που ήταν ανοιχτό. Κάποια στιγμή συναντήσαμε τον Κώστα στη θέση του οδηγού, δεν βλέπαμε τίποτα από τη λάσπη».
