Η Στέλλα Ακουμιανάκη πέθανε το 2011 σε μια υπόθεση που συντάραξε τη χώρα. Η μητέρα της περιγράφει στο δικαστήριο στιγμές που δεν μπορεί να ξεχάσει...
Στο Εφετείο Χανίων ξεκίνησε η εκδίκαση της υπόθεσης θανάτου της 16χρονης μαθήτριας Στέλλας Ακουμιανάκη που έχασε τη ζωή της μετά από κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αλκοόλ την ‘Ανοιξη του 2011. Πρώτη μάρτυρας εξετάστηκε η μητέρα της Στέλλας, η οποία αναφέρθηκε στα γεγονότα εκείνης της νύχτας. «Είχαμε γυρίσει από τον Επιτάφιο. Η Στέλλα έβαλε τις πυτζάμες της, με φίλησε και πήγε για ύπνο. Το πρωί θα πηγαίναμε να κοινωνήσουμε. Πήγα να την ξυπνήσω και είδα ότι έλειπε. Την πήρα τηλέφωνο και δεν το σήκωσε. Την πήρα ξανά, χτυπούσε αλλά δεν το σήκωνε. Μετά της έστειλα μήνυμα, της έγραψα: «Στέλλα που είσαι; Βρες μια καλή δικαιολογία…»
Στη συνέχεια ειδοποίησε τον συζυγό της και μαζί επικοινώνησαν με το Νοσοκομείο. Τότε έμαθαν πως η 16χρονη ήταν εκεί και τους κάλεσαν να πάνε. Φτάνοντας όπως είπε είδε τον 17χρονο φίλο της Στέλλας, ο οποίος κατατρομαγμένος με την εξέλιξη του περιστατικού είπε πως δήθεν την βρήκαν μεθυσμένη σε κάτι σκαλιά. «Την είχαν στην ανάνηψη. Την είδα με ένα κεφάλι σαν υδροκέφαλη. Ήταν εγκεφαλικά νεκρή, την διασωλήνωσαν μόνο για να μην πουν πέθανε στο φορείο…» κατέθεσε.
Δύο γιατροί που εκείνοι την περίοδο υπηρετούσαν ως ειδικευόμενοι στο Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου, στο τμήμα των επειγόντων περιστατικών, αντιμετωπίζουν εκ νέου σε δεύτερο βαθμό τις κατηγορίες με το δεδομένο ότι πρωτοδίκως τον Δεκέμβριο του 2017 είχαν καταδικαστεί για ανθρωποκτονία από αμέλεια διά παραλείψεως με αναστολή. Η Ένωση γιατρών ΕΣΥ διαμαρτύρονται για τις καταδίκες σε βάρος των γιατρών καλώντας παράλληλα τους συναδέλφους τους να σταθούν στο πλευρό των ειδικευόμενων στη δίκη.
Όπως επισημαίνουν οι γιατροί, οι συνάδελφοι τους καταδικάστηκαν από το δικαστήριο πρωτόδικα και ο θάνατος αποδόθηκε σε υπερβολική χορήγηση υγρών που προκάλεσε εγκεφαλικό οίδημα. Το δικαστήριο δεν δέχθηκε ως αιτία θανάτου την τοξικότητα και το εγκεφαλικό οίδημα από το αλκοόλ, παρά τα υψηλά επίπεδα αιθυλικής αλκοόλης στο αίμα του κοριτσιού.
«Θεωρούμε ότι δικαζόμαστε και καταδικαζόμαστε ξανά και ξανά για να ικανοποιηθεί η κακώς εννοούμενη «κοινή γνώμη» και για να δικαιωθεί η άποψη ότι για κάθε θάνατο πρέπει να ευθύνεται ένας γιατρός. Έτσι γινόμαστε εξιλαστήρια θύματα μιας δικαστικής τακτικής Πόντιου Πιλάτου, που παραπέμπει σε άλλη βαθμίδα την εκδίκαση μιας υπόθεσης που αφορά καθαρά επιστημονικά θέματα και όχι ζητήματα του κοινού ποινικού κώδικα.
Η ποινικοποίηση της Ιατρικής πράξης και της επιπλοκής της, οδηγεί το γιατρό τελικά σε άσκηση αμυντικής ιατρικής που επιβαρύνει και τον άρρωστο και το σύστημα υγείας», υποστηρίζουν οι γιατροί.
Πηγή: zarpanews.gr
