και ψάχνουν σε όλη την Ελλάδα να βρουν απογόνους του και να την παραδώσουν. Χαρακτηριστικά, η κα Μπατάκη αναφέρει: “Ψάχνοντας τους απογόνους ενός Στυλιανού Βαλμά. Έχω γράμμα γι αυτούς γραμμένο το 1945 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου! Βοηθείστε κοινοποιώντας, για να φτάσει παντού!
Τιμώντας τον πατέρα μας, Γιάννη Μπατάκη, και τον παππού μας (της μητρικής γραμμής), Πέτρο Μιχελιουδάκη, όταν μετακομίζαμε γραφείο με τον αδερφό μου, Διομήδη Μπατάκη, στα Χανιά, φτιάξαμε κάποιες προθήκες, στις οποίες τοποθετήσαμε αντικείμενα, βιβλία και έγγραφά τους, τα οποία χρονολογούνται απο το 1800 και πέρα και σχετίζονται με τη δουλειά μας (δικηγόρος & λογιστής). Κατά τη διαλογή των βιβλίων και εγγράφων του παππού μας, βρήκαμε ένα γράμμα ενός Στυλιανού Βαλμά που απευθυνόταν στη μητέρα του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Στυλιανός Βαλμάς το 1945 ήταν αιχμάλωτος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου και στο Αουγκσμπουργκ μαζί με τον παππού μας. Στον ίδιο θάλαμο. Στον θάλαμο 58. Μαζί με άλλους πολλούς (βρέθηκε και η λίστα με τα ονόματα των Ελλήνων αιχμαλώτων πολλών θαλάμων). Πιθανόν ο Στυλιανός Βαλμάς έδωσε το γράμμα αυτό στον παππού μας για να το παραδώσει στην οικογένειά του. Για άγνωστο λόγο, δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του. Ίσως να μην βρήκε κανέναν.
Από το γράμμα προκύπτει ότι το 1945, ήταν ο τρίτος του χρόνος στο Νταχάου. Πιθανόν να τον θεωρούσαν νεκρό. Δε γνωρίζουμε αν επέστρεψε. Είχε όμως οικογένεια! Σύζυγο και μία κόρη που την ελεγαν Ρίτα. Είχε και αδερφές. Την μία την έλεγαν Εμιλίτσα. Αν είχε εγγόνια, σήμερα θα είναι περίπου 35-50 ετών. Όταν ο παππούς μας επέστρεψε απο το Νταχάου ήταν περίπου 25-27 ετών. Σήμερα θέλουμε να βρούμε έναν απόγονο του Στυλιανού Βαλμά, να του παραδώσουμε το γράμμα που προοριζόταν για την οικογένεια τους! Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ κι ελπίζω να καταφέρουμε να ζήσουμε τη μαγική στιγμή παράδοσης – παραλαβής του γράμματος”!
Πηγή: parakritika.gr, cretalive.gr
