Ήταν τέλη Απριλίου 1972, όταν εισαγόταν στην Ελλάδα ένα υπερπολυτελές ακόμη και για τα δεδομένα της εποχής, αυτοκίνητο. Μια Mercedes-Benz Automatic-250/8...
Διέθετε λευκά δερμάτινα καθίσματα, ηλεκτρικά παράθυρα, κλιματισμό, αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, επένδυση από ξύλο τριανταφυλλιάς στο ταμπλό και πολλά ακόμα που, για την εποχή, την έκαναν να μοιάζει με αυτοκίνητο βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Σήμα κατατεθέν του, οι κάθετοι προβολείς της μάσκας του. Η λιμουζίνα, που προκαλούσε πάταγο στη σχεδόν άδεια από αυτοκίνητα τότε Αθήνα κόστισε 250.000 δραχμές. Ποσό τεράστιο, αν σκεφτεί κανείς ότι τότε, το μεροκάματο δεν ξεπερνούσε τις 70 δραχμές και τόσα χρήματα ένας εργαζόμενος τα έβγαζε με δέκα χρόνια δουλειάς. Αγοραστής του, ήταν ο λάτρης των γρήγορων και ακριβών αυτοκινήτων Αλέξανδρος Ωνάσης, γιος του Έλληνα μεγιστάνα, Αριστοτέλη, ο οποίος δυστυχώς δεν πρόλαβε να το χαρεί και πολύ, καθώς τον επόμενο χρόνο σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα.
Σήμερα, 44 χρόνια μετά, η συγκεκριμένη Mercedes, αν δεν ανατραπούν τα δεδομένα την τελευταία στιγμή, θα περάσει και τυπικά στην ιδιοκτησία του Λαρισαίου δικηγόρου των Αθηνών, ιδρυτή του κόμματος “Νέα Πορεία – Νέα Ελλάδα” και επίτιμου προέδρου του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου Ελλάδος Γιάννου Γραμματίδη. “Τη Mercedes αυτή, ο Αλέξανδρος την αγόρασε στο όνομα της Ολυμπιακής Αεροπορίας, εισάγοντάς την ατελώς, μετά από καβγάδες με τον πατέρα του, επισημαίνει στην εφημερίδα “Ελευθερία” ο κ. Γραμματίδης. Ο λόγος ήταν ότι ο Αλέξανδρος, ο οποίος είχε τρέλα με τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα, είχε λίγο καιρό πριν την αγοράσει, ένα ατύχημα με ένα άλλο αυτοκίνητο. Θορυβημένος ο Αριστοτέλης Ωνάσης, τον έπεισε για την ασφάλειά του να πάρει μια Mercedes. Όχι όποια κι όποια… Άλλωστε και ο ίδιος είχε για τις μετακινήσεις του στην Ελλάδα μία χλιδάτη Mercedes 600, που πωλήθηκε σε δημοπρασία πριν λίγα χρόνια στην τιμή των 80.000 ευρώ περίπου.
”Αυτό το αυτοκίνητο, ο Αλέξανδρος το χρησιμοποιούσε για τις μετακινήσεις του κάθε μέρα. Έκανε βόλτες με αυτό, πήγαινε από το Χίλτον, όπου έμενε, στο γραφείο του, στην Ολυμπιακή, μετέφερε τους καλεσμένους του. Τη Mercedes αυτή, την οδηγούσε μόνο ο ίδιος και ο οδηγός του Σ. Αβραμίδης, τον οποίο τον έχω βρει. Είναι Αθηναίος, 82 χρονών σήμερα. Κανείς άλλος δεν επιτρεπόταν να τη χρησιμοποιήσει και όταν την πήγαινε για σέρβις στην αντιπροσωπεία οι τεχνικοί τύλιγαν το αμάξωμα του αυτοκινήτου με κουβέρτες για να μην προκαλέσουν σημάδια ή γρατσουνιές. Οι κουβέρτες είναι ακόμη μέσα στο αυτοκίνητο”.
Μετά το αεροπορικό δυστύχημα που του κόστισε τη ζωή, ο Αριστοτέλης Ωνάσης δεν είχε όρεξη να ασχοληθεί και με πολλά. Έτσι, η μπλε Mercedes του Αλέξανδρου, έμεινε εγκαταλειμμένη σε μια αποθήκη του αεροδρομίου ξεχασμένη. Τα χρόνια πέρασαν, η Ολυμπιακή βρέθηκε στα χέρια του Δημοσίου μαζί με τη Mercedes του Αλέξανδρου και άλλα προσωπικά αντικείμενα του Αλέξανδρου Ωνάση. “Πριν από χρόνια κάποιοι ρομαντικοί της πρώην Ολυμπιακής αποφάσισαν να την κάνουν κύριο έκθεμα σε ένα μουσείο που ετοίμαζαν για την ιστορία της Ολυμπιακής. Η οικογενειακή κρίση αλλά και η γενικότερη οικονομική κατάσταση της εταιρίας δεν άφηνε περιθώρια για μεγαλεπήβολα σχέδια. Για μουσείο, ούτε σκέψη. Η Ολυμπιακή τέθηκε σε εκκαθάριση”.
”Η διαδικασία δεν ήταν προφορική με χτυπήματα. Ήταν με δεσμευτικές έγγραφες σφραγισμένες προσφορές, όπου ο καθένας εκ των προτέρων έβαζε την προσφορά του. Όπως πληροφορήθηκα αργότερα υπήρχαν τέσσερις προσφορές. Μία των 5.000 ευρώ, η δεύτερη με 10.000, η τρίτη με 15.00 ευρώ και η τέταρτη η δική μου με 25.000 ευρώ που ήταν και η μεγαλύτερη. Ήταν μια προσφορά πιο κοντά στην πραγματικότητα γιατί έχω γνώση της συλλεκτικής αγοράς των αυτοκινήτων, μιας και έχω άλλα δύο συλλεκτικά, μια Rolls Royce silver shadow του ‘72 και μια Mercedes 280 S της ίδιας χρονιάς”.
Η Mercedes του Αλέξανδρου, που σήμερα χρήζει επισκευής και προμήθειας κάποιων σημαντικών ανταλλακτικών, ήταν ένα ξεχωριστό αυτοκίνητο για την εποχή του. Το γεγονός και μόνο ότι ήταν αυτόματο, τα λέει όλα, καθώς ήταν το πρώτο αυτόματο μοντέλο που κυκλοφόρησε η εταιρία. Όμως υπάρχουν πολλοί συμβολισμοί στο αυτοκίνητο και αυτό με συγκινεί ως Έλληνα, εξομολογείται ο Γιάννος Γραμματίδης, εξηγώντας τον λόγο και το κίνητρο που τον ώθησε για να το αποκτήσει, αφήνοντας ξεκάθαρα να εννοηθεί πως το αυτοκίνητο το αντιμετωπίζει ως κομμάτι της ιστορίας και όχι ως επένδυση με μελλοντική υπεραξία.
Πηγή: eleftheria.gr