Κλειστή παρέμεινε σήμερα στη Μυτιλήνη η «φραγκοκλησσιά», η εκκλησία της Παναγίας των καθολικών της πόλης. Οι ιερείς και το προσωπικό του ναού κεκλεισμένων των θυρών λειτούργησαν ανήμερα της γιορτής του μπροστά στα λείψανα του διασημότερου Aγίου της εποχής μας του Aγίου Βαλεντίνου, που φιλοξενούνται στη Μυτιλήνη εδώ και 120 περίπου χρόνια…
Τα λείψανα του αγίου Βαλεντίνου στη Μυτιλήνη βρέθηκαν το 1907. Προηγήθηκε ένα ταξίδι πολλών αιώνων που ξεκίνησε από το μαρτύριο του επί Κλαύδιου του Β του επονομαζόμενου και Γότθου στις 14 Φεβρουαρίου του 268 στην οδό Φλαμίνια της Ρώμης και την ταφή του μαζί με ένα φιαλίδιο με αίμα του στην κατακόμβη της αγίας Πρισκίλλας.
Σύμφωνα με την αγιολογία των καθολικών, ο πιθανότατα πρεσβύτερος Βαλεντίνος συνελήφθη στη Ρώμη όταν αυτοκράτορας ήταν ο Κλαύδιος Β’, ο επονομαζόμενος και Γότθος. Αφού βασανίστηκε, εκτελέστηκε διά αποκεφαλισμού στις 14 Φεβρουαρίου του 268 στην οδό Φλαμίνια. Οι σύντροφοί του τότε περισυνέλεξαν το αίμα του σε ένα γυάλινο φιαλίδιο και έθαψαν το σώμα του μαζί με το γυάλινο φιαλίδιο στις κατακόμβες της Αγίας Πρισκίλλας.
Το 1815 ο φύλακας των κατακομβών π. Πέτρος Κόμπι, ανακαλύπτει τον σκαλισμένο στο τοίχωμα των κατακομβών, τάφο με τη μισοσβησμένη επιγραφή ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ. Στις 22 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου επί Πάπα Πίου του 7ου ο τότε βικάριός του καρδινάλιος Ιούλιος ντι Σομάλια προβαίνει σε ανακομιδή των λειψάνων τα οποία δωρίζονται στον ιερέα ευγενή Ιωάννη-Βαπτιστή Longarini di S. Costanzo από το δουκάτο του Ουρμπίνο παρεκκλησιάρχη και υμνωδό στο βασιλικό παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού του Ispali στη Σεβίλλη της Ισπανίας.
Το πώς αυτά τα λείψανα συνοδευόμενα από συνοδευτικά έγγραφα έφτασαν στη Μυτιλήνη δεν είναι γνωστό. Προφανώς μετά το θάνατο Ιωάννου-Βαπτιστού Longarini di S. Costanzo, κληροδοτήθηκαν σε κάποιον από τους συγγενείς του που απόγονος του μετανάστευσε στη Μυτιλήνη όπου τότε η καθολική κοινότητα είχε σημαντικά οικονομικά συμφέροντα συνδεόμενα με τη Χίο και φυσικά τη Σμύρνη.
Της τοποθέτησης των λειψάνων στον καθολικό ναό ακολουθεί άλλη μια περίοδος σιωπής μέχρι το 1990 που ο υπερήλικας εφημέριος του καθολικού ναού της Μυτιλήνης, φραγκισκανός μοναχός π. Τορκουάτο Μορίνι σφράγισε τη Φραγκοκλησιά ελλείψει καθολικού ποιμνίου, πήρε τα λείψανα και αναχώρησε για την Αθήνα. Μέρος των λειψάνων τοποθετήθηκε στο παρεκκλήσι του Τάγματος των Καπουτσίνων, το αφιερωμένο στους αγίους Φραγκίσκο και Κλάρα, στην οδό Γκιλφόρδου 7 στην πλατεία Βικτωρίας στην Αθήνα, και άλλο στάλθηκε στην έδρα της Καθολικής Εκκλησίας στη Ρώμη.
Τα τελευταία χρόνια με αφορμή την επισκευή του καθολικού ναού – μνημείου και την επανασύστασης μιας μικρής καθολικής κοινότητας αποτελούμενης κυρίως από μετανάστες και Ευρωπαίους καθολικούς που ζουν στη Μυτιλήνη, τα λείψανα επέστρεψαν στο χώρο όπου ανήκουν.
Σαν σήμερα τα τελευταία χρόνια η καθολική εκκλησία συγκέντρωνε εκατοντάδες προσκυνητές ενώ τα λείψανα του αγίου λατρεύονταν στους δρόμους της Μυτιλήνης. Έως και πέρυσι. Φέτος ο εορτασμός ήταν μοναχικός. Με την ελπίδα του χρόνου τα πράγματα να είναι αλλιώς.