Η είδηση για τον θάνατο του Γιώργου Σπέντζα σκόρπισε συγκίνηση στη Μυτιλήνη και όχι μόνο. Αποφασιστικός, δραστήριος και έξυπνος συνέχισε την παράδοση και έγραψε τη δική του ξεχωριστή ιστορία...
Ένας από τους πιο γνωστούς ποτοποιούς της Λέσβου, ο Γιώργος Σπέντζας, της ποτοποιίας «Ούζο VETO Γ. ΣΠΕΝΤΖΑΣ Ε.Ε.», έφυγε ξαφνικά από τη ζωή χθες Κυριακή σε ηλικία 60 ετών. Ο Γιώργος Σπέντζας ήταν η τρίτη γένια της ποτοποιίας VETO. Το μεράκι του, οι εμμονές του στην ποιότητα, την συνέπεια, την καινοτομία και προπάντων το πάθος για πρόοδο και ανάπτυξη, αποτέλεσαν σημαντικούς παράγοντες για την εξέλιξη των προϊόντων της επιχείρησής του. Το 2004 πέτυχε την έγκριση της πρώτης πανελλαδικά επίσημης άδειας, από το Γενικό Χημείο του κράτους, για την εμφιάλωση και εμπορεία του Ούζου σε μεταλλικούς περιέκτες. Το 2014 δημιούργησε ένα γνήσιο premium Ούζο 100% εξ αποστάξεως, ολοκληρώνοντας την σειρά των προϊόντων με την ονομασία Ούζο «SPENTZA», για όσους αναζητούν πιο σπάνιες γεύσεις. Όλα αυτά τα χρόνια, η αποσταγματοποιία του Γιώργου Σπέντζα συνδύασε στην παραγωγή των προϊόντων τις σύγχρονες μεθόδους και αξίες, με στόχο να προσφέρει συνεχώς τα καλύτερα προϊόντα στην ελληνική και παγκόσμια αγορά.
Ο Γιώργος Σπέντζας θα γνωριστεί και θα παντρευτεί με την πρωτότοκη κόρη του Κερετζόγλου, την Παρασκευή, το 1909 και σχεδόν αμέσως θα μυηθεί από τον πεθερό του στα μυστικά της απόσταξης. Από κει και πέρα οι αποστάξεις ούζου και ροδέλαιου της μιας οικογένειας και το εμπορικό δίκτυο των καταστημάτων της άλλης ενώνονται και δημιουργούν μια πολύ δυναμική επιχείρηση της περιοχής της Περγάμου, που έγινε γνωστή και δραστηριοποιούνταν εμπορικά και εξαγωγικά για αρκετά χρόνια μέχρι που δέχτηκε καίριο πλήγμα με την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.
Η οικογένεια Σπέντζα, πρόσφυγες όπως χιλιάδες Έλληνες, θα περάσουν με καράβια πρώτα στο Ηράκλειο της Κρήτης, για να εγκατασταθούν μόνιμα τελικά λίγα χρόνια αργότερα στην Μυτιλήνη. Ο Γιώργης είχε μεταφέρει όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια, στον γιο του τον Δημήτρη, όλα τα μυστικά της απόσταξης της συνταγής και των υλικών παραγωγής του ούζου , μα πάνω από όλα την αγάπη του ούζου.
Ετσι, βγαίνοντας από ακόμα μια ταραγμένη περίοδο η Ελλάδα, το 1948, ο Δημήτρης Σπέντζας, μαθαίνοντας πως πουλιέται μια άδεια ποτοποιίας στην Μυτιλήνη, όπου η οικογένεια ζούσε μόνιμα πιά, δεν διστάζει λεπτό! Την αποκτά και ιδρύει το πρώτο εργοστάσιο της ποτοποιίας στην Μυτιλήνη. Δυναμικός με αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στο παραγόμενο ούζο της ποτοποιάς, βαφτίζει το ούζο VETO, με τη βεβαιότητα ότι θα επιβληθεί όχι μόνο στην εγχώρια αγορά, αλλά θα υπάρξει και μελλοντική δυναμική πορεία και στον εξαγωγικό τομέα. Και δεν διαψεύστηκε! Μέχρι τον θάνατό του θα μιλά με τον γιο του Γιώργο- που ουσιαστικά μεγάλωσε μες στην ποτοποιία- για το αγαπημένο του ούζο και τα όνειρά του.
Η ποτοποιία κατάφερε να αποκτήσει ένα ανταγωνιστικό προϊόν, με σταθερή ποιότητα, διαλεκτές πρώτες ύλες εκσυγχρονίστηκε και από τη δεκαετία του ΄70 και μετά, τα ηνία της εταιρείας ανέλαβε πια ολοκληρωτικά ο γιος τού Δημήτρη, ο Γιώργος Σπέντζας. Νέες κτιριακές εγκαταστάσεις πιστοποιημένα προϊόντα, καλές και προσεγμένες πρώτες ύλες, περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και καινοτόμα διάθεση προσφέρουν και στις μέρες μας ένα προϊόν με όλη την αυθεντικότητα της διαχρονικής παράδοσης. Ο γιος του Γιώργου Σπέντζα Δημήτρης αναλαμβάνει τη μεγάλη υπερεκατοντάχρονη ποτοποιία της Λέσβου.