“Το μεγαλείο της φωνής, η μελωδικότητα της μουσικής, το ήθος και το παράστημα του, τοποθέτησαν διαχρονικά στην συνείδηση των Ελλήνων τον Νίκο Ξυλούρη στους κορυφαίους της ελληνικής μουσικής”.
Αυτό αναφέρει για τον τραγουδιστή της Ρωμιοσύνης, όπως έχει μείνει στη συνείδηση του κόσμου ο Νίκος Ξυλούρης, ο δήμαρχος Ανωγείων, Σωκράτης Κεφαλογιάννης.
Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, 8 Φεβρουαρίου, από τότε που έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Ξυλούρης και όπως επισημαίνει ο κ. Κεφαλογιάννης: “Για όλους τους Ανωγειανούς ο συγχωριανός τους, ο Ψαρονίκος τους, θα είναι πάντα παράδειγμα και υπόδειγμα αλλά ταυτόχρονα και ο εκφραστής των αξιών της μεγάλης πολιτιστικής παράδοσης του Ψηλορείτη”.
Όπως δήλωσε ο ίδιος στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: “Ο Δήμος Ανωγείων με σειρά εκδηλώσεων που θα αναπτυχθούν καθόλη την διάρκεια του έτους, θα τιμήσει τη μνήμη του αρχάγγελου της μουσικής, τιμώντας έτσι τον τόπο που στήριξε τη μουσική παράδοση η οποία βρήκε το δρόμο της μέσα από τις κακουχίες των κατοίκων των ορεινών όγκων του Ψηλορείτη, μέσα από τους αγώνες για Ελευθερία, Δημοκρατία, Πολιτισμό. Είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε σειρά εκδηλώσεων με κάποιες από αυτές να προσπαθήσουμε να γίνουν θεσμός. Εκδηλώσεις που θα αγκαλιάζουν, τη νεολαία, τη μουσική, τον έρωτα, τους δημιουργούς αλλά και όλους εκείνους που στόχο έχουν κάνει στη ζωή τους, να διδάξουν τις νότες και όλα όσα αυτές μπορούν χτίσουν σε μία κοινωνία”.
Ο Νίκος Ξυλούρης πέρα από τη μουσική του, τη φωνή του και τη στάση ζωής του που έγιναν γνωστά στο ευρύ κοινό, είχε το χαρακτηριστικό του ανθρώπου που δεν το έβαζε εύκολα κάτω. Όπως είπε ο Σωκράτης Κεφαλογιάννης, “ήταν ο άνθρωπος που όχι μόνο τραγούδησε αλλά “δίδαξε” τη δύναμη του έρωτα». Ο ίδιος, τη γυναίκα που αγάπησε τη διεκδίκησε, τη λάτρεψε και λόγω της εποχής, την έκλεψε. Τον έρωτα της ζωής του, την Ουρανία Μελαμπιανάκη, την γνώρισε σε μία μουσική βραδιά στο χωριό Βενεράτο. Εκείνος λυράρης, φτωχός, η Ουρανία από εύπορη οικογένεια. Οι δυσκολίες για να είναι μαζί πολλές. Όμως ο Νίκος για δύο χρόνια είτε μέσα από τις καντάδες, είτε μέσα από συναντήσεις, κατάφερε να της δείξει τα αισθήματα του τα οποία οδήγησαν την νεαρή κοπέλα να ανακοινώσει σε ένα γράμμα στους γονείς της ότι αποφάσισε να ακολουθήσει την αγάπη. Μία ημέρα αμέσως μετά, 21 Μαΐου 1958, στα Ανώγεια έγινε ο γάμος του Νίκου και της Ουρανίας που ήξεραν ότι ο έρωτας και η αγάπη μπορούν να ξεπεράσουν πολλά εμπόδια”.