Πέρασαν 8 χρόνια από τότε που η 15χρονη Μυρτώ, δεχόταν άγρια επίθεση στα βράχια παραλίας της Πάρου, από έναν Πακιστανό. Η ζωή της από τότε, άλλαξε δραματικά…
Ήταν 22 Ιουλίου του 2012. Η 15χρονη Μυρτώ βρισκόταν στα βράχια παραλίας της Πάρου, όταν δέχτηκε επίθεση από τον δράστη, που όπως είπε αργότερα, ήθελε να της κλέψει το κινητό και στη συνέχεια να την βιάσει. Ο 24χρονος Πακιστανός δεν έμεινε εκεί. Χτύπησε την άτυχη Μυρτώ στα βράχια και η ανήλικη βρέθηκε σε κωματώδη κατάσταση.
Από τότε η Μυρτώ ανεβαίνει έναν Γολγοθά που μοιάζει ατελείωτος για να σταθεί και πάλι στα πόδια της. Χθες το απόγευμα η μητέρα της νεαρής κοπέλας, Μαρία Κοτρώτσου, ανήρτησε ένα κείμενο στο Facebook που ραγίζει καρδιές. Η κυρία Κοτρώτσου η οποία εδώ και 8 χρόνια δίνει τη δική της καθημερινή μάχη αναφέρθηκε στην Ελλάδα που «τρώει τα παιδιά της» αλλά και για τους νόμους του κράτους που επιτρέπουν σε εγκληματίες να αποφυλακίζονται έχοντας καταστρέψει ανθρώπινες ζωές.
Το ξέσπασμα της μητέρας
ΜΥΡΤΩ ΜΟΥ, Σαν σήμερα ακριβώς 22 Ιουλίου πριν 8 χρονια, ενα τέρας κατέστρεψε την ζωή σου. Ετσι χωρις λόγο οπως κάνουν ολοι οι εγκληματίες. Σου πήρε την ζωή την κίνηση την ξεγνασια των 15 χρόνων, την ευτυχία και σε άφησε να χαροπαλεύεις για χρονια μεσα στα νοσοκομεια και τα κέντρα αποκατάστασης. Η χαρά της ζωής μπορει να σταμάτησε για σένα και να έμεινε ο πόνος η πίκρα η τυραννία,ο αγώνας για καλυτέρευση και η ελπιδα.
Ζεις γιατι ο Θες το θελει και σε βοηθά. Οχι το κράτος, αυτο σε ξέχασε, σε άφησε στην άκρη να ξεχαστεις, ανεύθυνα χωρις ντροπή να πολεμάς μόνη σου, λες και δεν έφταιξε αυτο για ότι συνέβη. Δυστυχως γεννηθηκες Ελληνίδα! Οσο ζω θα φωνάζω για εσένα θα παλεύω για εσένα , και θα ελπιζω να σε δω εστω λιγο καλυτερα. Οχι οπως ήσουν, οχι οπως σε γέννησα αυτο χάθηκε 22-7-2012 απο ενα κτήνος, αλλα για αυτο το χαμόγελο σου που μου δινει δύναμη ,για την ψυχή σου που την μαύρισε ενα καταραμένο χέρι, και μαζί με εσένα μαύρισε τις ζωές όλων μας. Δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ . Πιστεύω στην θεία δίκη. Παλεύω διεκδικώ το δίκιο σου, και ισως κάποτε να τα καταφέρω για εσένα και μονο ζωή μου.
Αυτος ζει μια χαρά και τον πληρώνουμε ολοι εμεις, και εγω μαζι, το κράτος καλα κρατεί και εσυ μωρό μου,εξακολουθείς να τυρανιεσαι. Ετσι ειναι σ αυτήν την χώρα που λέγεται ΕΛΛΔΑ, οι αθώοι πληρώνουν , τα θύματα οχι οι θύτες. Οι θύτες αποφυλακίζονται, γιατι τα ισόβια δεν ειναι ισόβια, το κράτος κάνει τον τυφλό και κουφό, που δεν θυμάται τιποτε, και οι αθώοι πονούν αγωνίζονται υποφέρουν ματώνουν για το αυτονόητο που ούτε αυτο δεν τος αναγνωρίζονται. Οςο για όλες αυτές τοις οργανώσεις για τα δικαιώματα των ανθρώπων, αυτές μάνα μου δεν έγιναν για εσένα έγιναν για να υποστηρίζουν τους θύτες, τους εγκληματίες αυτού του τόπου. Δικαιοσύνη δεν υπάρχει την κουρέλιασαν την ξέφτισαν. ΕΛΛΑΔΑ η χώρα που τρώει τα παιδιά της. Δεν το λέω εγω το έχουν πει άλλοι πολυ πριν και ειναι αλήθεια».