Σοροί ανθρώπων εξακολουθούν να παραμένουν επί μήνες στα αζήτητα, στα ψυγεία νοσοκομείων και νεκροτομείων της Πάτρας και της ευρύτερης περιοχής, καθώς κανείς δεν τους έχει αναζητήσει.
Σύμφωνα με το gnomip.gr, το πρόβλημα έχει λάβει, πλέον, μεγάλες διαστάσεις, καθώς υπάρχουν σοροί στην Πάτρα, που μπορεί να μην αναζητηθούν μέχρι και έξι μήνες!
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι πριν λίγες ημέρες και συγκεκριμένα μέχρι την περασμένη Παρασκευή τα ψυγεία του νεκροτομείου του ΠΓΝ Πατρών, είχε κυριολεκτικά «φρακάρει» από σορούς, που δεν είχαν αναζητηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, με συνέπεια να δρομολογηθούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες οι ενταφιασμοί τους, σε κοιμητήρια της Πάτρας, όπου ο Δήμος παραχωρεί δωρεάν κενοτάφια.
Η διαδικασία του ενταφιασμού σ’ αυτές τις περιπτώσεις εναπόκειται στην καλή θέληση των γραφείων τελετών της Πάτρας, ορισμένα από τα οποία αναλαμβάνουν δωρεάν την ταφή τους.
Τα περισσότερα νοσοκομεία, σε άλλες περιοχές της χώρας, πραγματοποιούν ετήσιους διαγωνισμούς και αναθέτουν σε γραφεία τελετών τις κηδείες των αζήτητων-άπορων νεκρών.
Όπως αναφέρει η gnomip.gr, ως αζήτητοι ορίζονται πέρα από μοναχικά ή αγνώστων στοιχείων άτομα και εκείνα των οποίων οι οικογένειες δηλώνουν οικονομική αδυναμία. Ως άποροι, όσοι είχαν βιβλιάριο πρόνοιας.
Σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν το συγκεκριμένο θέμα, οι κατηγορίες των σορών που παραμένουν στα αζήτητα είναι:
• ΑΠΟΡΟΙ: Η οικογένεια τους δεν έχει τα απαραίτητα χρήματα για να μισθώσει ένα γραφείο τελετών ώστε να ενταφιαστεί ο νεκρός.
• ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ: Είναι οι σοροί ανθρώπων για τους οποίους δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για την ταυτότητα τους.
• ΑΖΗΤΗΤΟΙ: Είναι άτομα που δεν είναι άποροι και τα στοιχεία τους είναι γνωστά. Ωστόσο η οικογένεια τους δεν ενδιαφέρεται
Με δεδομένο ότι οι ψυκτικοί θάλαμοι στα νοσοκομεία και στα νεκροτομεία της χώρας είναι περιορισμένης χωρητικότητας, γίνεται αντιληπτό ότι η μακροχρόνια παραμονή σορών σε αυτούς δημιουργεί ζήτημα επάρκειας χώρων, αλλά και (σε μερικές περιπτώσεις) δυσοσμίας.
Σύμφωνα με τα όσα είπε στο gnomip.gr ιδιοκτήτης γραφείων τελετών της Πάτρας, η διαδικασία πολλές φορές είναι δαιδαλώδης, καθώς:
-Εάν πρόκειται περί πτώματος αγνώστων στοιχείων, περιμένουμε περισσότερο, με την ελπίδα να βρεθεί κάποιος, που θα αναζητήσει τον συγκεκριμένο άνθρωπο.
-Εάν πρόκειται περί πτώματος γνωστών στοιχείων, χωρίς συγγενικό περιβάλλον, πρέπει εμείς να διεκπεραιώσουμε (με τρόπο, ο οποίος δεν είναι γραφειοκρατικά εύκολος) τον ενταφιασμό. Ζητούμε από το οικείο αστυνομικό τμήμα βεβαίωση περί μη ύπαρξης συγγενικού περιβάλλοντος και με αυτήν ζητούμε την δωρεάν παραχώρηση χώρου ενταφιασμού από τα κοιμητήρια.
-Εάν πρόκειται περί πτώματος γνωστών στοιχείων, με συγγενικό περιβάλλον, τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα, καθώς είναι δύσκολο να εξασφαλίσουμε δωρεάν χώρο ενταφιασμού.
«Δε θέλω να έχω καμία σχέση με τη μάνα μου»
Ο ίδιος μας αναφέρει χαρακτηριστικά μια περίπτωση, που αξίζει ιδιαίτερης. Η σορός ηλικιωμένης βρισκόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα στα αζήτητα. Με τη συνδρομή κοινωνικών λειτουργών, ο ιδιοκτήτης του γραφείου εντόπισε στην Αθήνα, το γιό της και τον ενημέρωσε. Η απάντηση που πήρε τον άφησε, κυριολεκτικά έκπληκτο: «Δεν θέλω να ξέρω τίποτε. Δεν θέλω να έχω καμία σχέση με τη μάνα μου».
