Ο θάνατος του 28χρονου στην Πάτρα, τα περασμένα Χριστούγεννα, είχε συνταράξει την τοπική κοινωνία. Τα αποτελέσματα των ιστολογικών δεν έχουν βγει μετά από 5 μήνες. Το θύμα πέθανε σε οικογενειακό τραπέζι.
Στο σκοτάδι παραμένει η οικογένεια του 28χρονου Παντελή, που πέθανε τα περασμένα Χριστούγεννα, στο πατρικό του σπίτι. Ο νεαρός κατέρρευσε από τη μια στιγμή στην άλλη. Μέχρι σήμερα οι γονείς και ο αδερφός του, δεν έχουν μάθει το πρόβλημα που οδήγησε στην τραγωδία. Ποια ήταν η αιτία που έπαθε ανακοπή καρδιάς, ένας άνθρωπος που δεν αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας που να του ήταν γνωστά. Ο αδερφός του ξεσπά και μιλάει για ένα μπάχαλο, που καθυστερεί τις διαδικασίες και τα αποτελέσματα των ιστολογικών εξετάσεων.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχουν περάσει 5 μήνες από την ημέρα που ο 28χρονος Παντελής Πολυδερόπουλος έπεφτε νεκρός στο σπίτι του. Την προηγούμενη μέρα εργαζόταν κανονικά σε κατάστημα της Ρήγα Φεραίου στην Πάτρα. Το μεσημέρι της τραγωδίας, πήγε στο πατρικό του για το καθιερωμένο οικογενειακό γεύμα. Μπήκε μέσα, χαιρέτησε, κάθισε στον καναπέ και έχασε τις αισθήσεις του.
Ο θάνατός του αποδόθηκε σε καρδιακή ανακοπή, χωρίς όμως να έχουν γίνει γνωστά τα αίτια που την προκάλεσαν. Χωρίς ποτέ ο άτυχος άντρας, να έχει δώσει κάποιο «δείγμα» ότι αντιμετώπιζε πρόβλημα. Η οικογένειά του δεν έχει λάβει ακόμη επιστημονικές απαντήσεις για το τι μπορεί να συνέβη: «Δηλαδή στα καλά καθούμενα να χάσεις έναν άνθρωπο που αγαπάς και ήταν ο μικρότερος στην οικογένεια. Το φυσιολογικό είναι να φεύγει πρώτα ο παππούς, οι γονείς… Και έχει να κάνει με τον τρόπο» δήλωσε στο flamis.gr, ο αδελφός του Νίκος και συμπλήρωσε:
«Μέχρι σήμερα δεν ξέρουμε τι έγινε, είναι ένα γεγονός το οποίο δεν έχω καταλάβει. Προσπαθούμε να ψάξουμε με διάφορους ανθρώπους, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα στην Πάτρα. Περιμέναμε κάτι ιστολογικές εξετάσεις και όταν έστειλα τον πατέρα μου να ρωτήσει γιατί δεν έχουμε τις εξετάσεις μετά από δυο μήνες, του είπαν ότι δε λειτουργούν τα αρμόδια κέντρα εδώ και δυο χρόνια.
270 άτομα στην Πάτρα που έχουν χάσει τους δικούς τους δεν ξέρουν από τι πέθαναν. Κάνουμε και εμείς τις εξετάσεις μας… Δεν ξέρουμε ακριβώς ποια ήταν η αιτία. Αυτός είναι και ο πόνος της μάνας. Δηλαδή εγώ λέω “εντάξει, θα προχωρήσουμε”, αλλά η μάνα λέει “από τι; Δεν μάθαμε από τι;”. Tι να της πω εγώ τώρα; Που έχουν περάσει τόσοι μήνες και δεν μπορώ να της πω κάτι. Υπολειτουργούν όλα, δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό».
