Ο Λούης Τίκας όπως έμεινε στην ιστορία, ο Έλληνας Ηλίας Σπαντιδάκης ξεκίνησε από το Ρέθυμνο και έπεσε νεκρός στους αγώνες για ένα καλύτερο αύριο. Η θυσία του τιμάται τόσο στην Ελλάδα όσο και στις ΗΠΑ…
Εργατική πρωτομαγιά. Παγκόσμια ημέρα γιορτής εργατικών αγώνων. Αγώνες για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, για ανθρώπινο ωράριο και για δίκαιη αμοιβή. Για αυτά αγωνίστηκε ο Λούης Τίκας (Ηλίας Σπαντιδάκης) από την Λούτρα στο Ρέθυμνο που στα 20 του χρόνια πήρε το δρόμο της ξενιτιάς για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Θα φθάσει μετά από ένα μήνα ταξίδι στις 25 Μαρτίου 1906 στη Ν.Υόρκη. Τα ανθρακωρυχεία του Κολοράντο ήταν από τα πιο σημαντικά σημεία που έδιναν δουλειά σε χιλιάδες νεοφερμένους εργάτες. Θα εργαστεί κάτω από σκληρές συνθήκες, 14 μέχρι 16 ώρες την ημέρα για 1,75 δολάρια!
Έγινε ο ηγέτης 11.000 ανθρακωρύχων από 26 εθνικότητες που δεν μίλαγαν την ίδια γλώσσα. Τον πίστεψαν και τον ακολούθησαν ενωμένοι στη μεγάλη απεργία στις 23 Σεπτεμβρίου 1913 που θα διαρκέσει μέχρι τις 20 Απριλίου 1914 ημέρα που τον δολοφόνησαν.
Το έγκλημα σημειώθηκε το Πάσχα του 1914 στη σφαγή του Λάντλοου. Η Εθνοφρουρά, η Εθνοφυλακή και η ιδιωτική αστυνομία Baldwin Felts, κύκλωσε τον καταυλισμό των απεργών στην κοιλάδα του Λάντλοου του Κολοράντο. Γάζωσαν τους απεργούς με μυδράλια καίγοντας τις σκηνές και τα γυναικόπαιδα με κηροζίνη και ανατινάζοντας τα πτώματα με δυναμίτη. Ανεξιχνίαστος ο αριθμός των νεκρών. Μόνο 18 άτομα αναγνωρίσθηκαν μεταξύ των οποίων και ο Λούης Τίκας.
Μετά τον θάνατό του, ο αγώνας του δικαιώθηκε. Ψηφίστηκαν οι πρώτοι εργατικοί νόμοι. Απέκτησαν δικαιώματα. Ελήφθησαν μέτρα ασφάλειας στα ορυχεία. Απέκτησαν ανθρώπινο ωράριο και καλύτερες αμοιβές στο μεροκάματο.
Από το 1918 ο αδριάντας του ατενίζει στο Λάντλοου. Το 2009 η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακήρυξε το μνημείο του «εθνικό ιστορικό τόπο». Η Ένωση Ανθρακωρύχων Αμερικής και πολλά συνδικάτα καταθέτουν στεφάνια στο μνημείο του στο Λάντλοου καθώς και επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του. Γίνεται επίσης Συμπόσιο όπου αναδεικνύουν τον αγώνα και την προσωπικότητα του.