Σαντορίνη: Βυθίστηκε το φράγμα στο ναυάγιο του Sea Diamond

από το ναυάγιο του Sea Diamond στη Σαντορίνη, λίγες εκατοντάδες μέτρα από το λιμάνι του Αθηνιού και μέσα στη μοναδική, από άποψη φυσικού κάλους καλντέρα του νησιού, βρίσκεται ακόμη το κουφάρι του πλοίου φορτωμένο με εκατοντάδες τόνους μαζούτ αλλά και πολλά χημικά και τοξικά υλικά στο εσωτερικό του. Ως μέτρο προστασίας από το τοξικό αυτό μίγμα, το υπουργείο Ναυτιλίας σε συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος, έχουν επιβάλει στην πλοιοκτήτρια εταιρεία την πόντιση ενός επιφανειακού φράγματος ανάσχεσης πετρελαιοειδών προκειμένου να περιορίζει τη ρύπανση που προκαλείται καθημερινά από το βυθισμένο πλοίο.

Κάτοικοι της Σαντορίνης καταγγέλλουν ότι τα ξημερώματα της Κυριακής 10/6/2018 και χωρίς δυσμενείς καιρικές συνθήκες, το μεγαλύτερο μέρος του φράγματος ανάσχεσης βυθίστηκε και οι ρύποι που διαρρέουν από το
ναυάγιο διαχέονται ελεύθερα στη θαλάσσια περιοχή. “Η ανεπάρκεια της πολιτείας όλα αυτά τα χρόνια να αντιμετωπίσει άλλη μία περιβαλλοντική καταστροφή είναι χαρακτηριστική. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης να εφαρμοστεί ο νόμος 2881/2001 περί ανέλκυσης ναυαγίων και να αποκατασταθεί η τάξη είναι εμφανής” αναφέρουν σε σχετική ανακοίνωση, πολίτες της Σαντορίνης και συνεχίζουν…

“Πάρα πολλές φορές οι κάτοικοι της Σαντορίνης έχουμε διαμαρτυρηθεί για την ανεπάρκεια της «λύσης» που έχει επιβάλει η πολιτεία στην πλοιοκτήτρια για το ναυάγιο του Sea Diamond. Επιστημονικές μελέτες και μετρήσεις από το Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης έχουν αναδείξει το πρόβλημα της ανεπαρκούς προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και της ανθρώπινης υγείας. Η επιβάρυνση της θαλάσσιας στήλης, των ιζημάτων αλλά και των ζωντανών οργανισμών που αλιεύθηκαν στην περιοχή του ναυαγίου είναι ιδιαίτερα ανησυχητική.

Οι συγκεντρώσεις ρύπων που αφορούν βαρέα μέταλλα, αλλά και πετρελαϊκά και οργανικά υπολείμματα (TPHs, PAHs), έχουν σε πολλές περιπτώσεις υπερβεί κατά πολύ τα ανώτατα επιτρεπτά όρια για την ανθρώπινη υγεία. Η διάβρωση των μεταλλικών μερών του ναυαγίου έχει ξεκινήσει προ πολλού και είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση οι απομένουσες στο ναυάγιο ποσότητες πετρελαιοειδών και βαρέων ελαίων θα διαρρεύσουν κάποια στιγμή ανεξέλεγκτα στο θαλάσσιο περιβάλλον, ενώ η διάβρωση και η συνακόλουθη αποδέσμευση τοξικών μετάλλων θα γίνει εντονότερη.